Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Σατουρέγια φυτό"
| Γραμμή 144: | Γραμμή 144: | ||
[[Category:Φυτό_Μ]] | [[Category:Φυτό_Μ]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Αρωματικό φαρμακευτικό φυτό]] |
[[παράγει::Αιθέριο έλαιο σατουρέγιας| ]] | [[παράγει::Αιθέριο έλαιο σατουρέγιας| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
Αναθεώρηση της 10:46, 12 Αυγούστου 2013
Περιεχόμενα
Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Η σατουρέγια (Satureja montana) ανήκει στην οικογένεια Lamiaceae. Είναι έντονα αρωματικό θαμνώδες φυτό με πολυάριθμους όρθιους βλαστούς ύψους έως 20-50cm, ελαφρώς έως μετρίως αποξυλωμένους, διακλαδιζόμενους ή μη. Τα φύλλα είναι επιμήκη-ελλειψοειδή, οξύληκτα, άμισχα, συνήθως με αυλακοειδές ή διπλωμένο κατά μήκος του κεντρικού νεύρου έλασμα. Τα λευκά άνθη αναπτύσσονται σε ταξιανθία κύμη και εμφανίζονται 6-10 άνθη ανά σπόνδυλο ταξιανθίας. νθίζει από Ιούλιο ή αρχές Αυγούστου έως Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Αυτοφύεται σε πετρώδεις περιοχές και έχει ευρεία εξάπλωση στη Νότια Ευρώπη, από την Ισπανία έως τη χερσόνησο της Κριμαίας.[1]
Εδαφoκλιματικές συνθήκες
Η σατουρέγια ευδοκιμεί καλύτερα σε πεδινές περιοχές με εύκρατο κλίμα. Είναι ανθεκτικό φυτό στην ξηρασία, είναι όμως ευαίσθητη (ειδικά τα νεαρά φυτά) στους παγετούς. Απαιτεί χουμώδη, μέσης σύστασης, με καλή στράγγιση εδάφη, και pH εδάφους ουδέτερο έως αλκαλικό. Όταν καλλιεργείται σε εδάφη με υψηλή οργανική ουσία δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις σε λίπανση.[1]
Πολλαπλασιασμός
Αν και πολλαπλασιάζεται εύκολα με σπόρο, συνιστάται η χρήση φυταρίων που έχουν δημιουργηθεί με αγενή αναπαραγωγή, λόγω των διασταυρώσεων που μπορούν να προκαλέσουν ανομοιομορφία στο πολλαπλασιαστικό υλικό. Γενικά ριζώνει χωρίς προβλήματα σε μίγμα τύρφης και περλίτη (1:3), με χρήση ορμόνης ριζοβολίας IBA συγκέντρωσης 1000 ppm και σε περιορισμένη σχετική υγρασία.[1]
Πληροφοριακά στοιχεία
| ||||||
