Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ρύζι προϊόν"
| Γραμμή 77: | Γραμμή 77: | ||
</references> | </references> | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Δημητριακό προϊόν]] |
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | [[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]] | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 09:15, 19 Αυγούστου 2013
Το ρύζι [1] καλλιεργείται αποκλειστικά για παραγωγή καρπού για ανθρώπινη κατανάλωση. Τα υποπροϊόντα της επεξεργασίας του ρυζιού και τα υπολείμματα της καλλιέργειας χρησιμοποιούνται για βιομηχανικές και άλλες χρήσεις.
Η χημική σύσταση του καρπού του ρυζιού φαίνεται στον πιο κάτω πίνακα.
| Χημική σύσταση αναποφλοίωτου, αποφλοιωμένου και αποπιτυρωμένου καρπού ρυζιού, σε ποσοστά% | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Λίπη | Πρωτεΐνες | Υδατ/κες | Τέφρα | Ιν. Ουσίες | |
| Αναποφλοίωτος | 1.9 | 9.0 | 74.2 | 5.2 | 9.7 |
| Αποφλοιωμένος | 1.8 | 9.4 | 86.8 | 1.1 | 0.9 |
| Αποπιτυρωμένος | 0.3 | 8.6 | 90.3 | 0.5 | 0.2 |
Οι ακέραιοι επεξεργασμένοι καρποί καταναλώνονται μαγειρευμένοι με διάφορους τρόπους. Χρησιμοποιούνται επίσης για την παρασκευή κόκκων ή νιφάδων ή άλλων επεξεργασμένων τροφών. Οι σπασμένοι κόκκοι χρησιμοποιούνται επίσης για επεξεργασμένες τροφές και στην παρασκευή αλκοολούχων ποτών. Το αλεύρι του ρυζιού χρησιμοποιείται ευρέως στη ζαχαροπλαστική και γενικότερα στη βιομηχανία τροφίμων.
Οι σπασμένοι καρποί χρησιμοποιούνται και για την εξαγωγή αμύλου.
Υποπροϊόντα
Τα πίτυρα του ρυζιού αποτελούν καλής ποιότητας ζωοτροφή. Είναι επίσης δυνατό να αποχωρισθούν τα έμβρυα από τα πίτυρα και να χρησιμοποιηθούν για την εξαγωγή λαδιού που τελικά χρησιμοποιείται στη σαπωνοποιία.
Τα λεπυρίδια χρησιμοποιούνται ως καύσιμα, μονωτικά και για την παραγωγή φουρφουράλης, λινελαίου, συνθετικών ινών (rayon). Τα άχυρα χρησιμοποιούνται ως οικοδομικό υλικό σε ασιατικές χώρες, ως πρώτη ύλη στη χαρτοβιομηχανία, ως κτηνοτροφή, κ.τ.λ.
Διατροφική αξία
Πολύ λίγα δημητριακά έχουν τη σημασία του ρυζιού στη διατροφή των ανθρώπων παγκοσμίως. Το ρύζι δίνει στο σύνολο των ανθρώπων το 20% ενέργειας, το 13% των πρωτεϊνών που χρειάζεται ο οργανισμός τους. Για το 50% έως το 66% του πληθυσμού της γης, το ρύζι αποτελεί μια πολύ σημαντική πηγή πρόσληψης διατροφικής ενέργειας.
Η διατροφική αξία του ρυζιού [2] είναι σημαντική αφού είναι πλούσιο σε σύνθετους υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, βιταμίνες και άλλα ανόργανα στοιχεία. Είναι εύπεπτο, δεν προκαλεί αλλεργία. Σε αντίθεση με το σιτάρι, δεν περιέχει γλουτένιο που είναι αιτία της ασθένειας κοιλιοκάκης. Το ρύζι δεν περιέχει χοληστερόλη και άλλα λίπη ούτε και νάτριο. Είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, κάλιο, μαγνήσιο, φωσφόρο, σίδηρο, βιταμίνες Β και βιταμίνη Ε.
Οι φυτικές ίνες του ρυζιού μειώνουν τη χοληστερόλη αίματος. Η πλούσια σε φυτικές ίνες διατροφή έχει συσχετισθεί με χαμηλότερη συχνότητα καρδιακών παθήσεων τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.
Το κάλιο είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση του ισοζυγίου του νερού στον οργανισμό, για τη λειτουργία των νεφρών, για τα επίπεδα οξύτητας του αίματος, για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και για τη νευρομυϊκή λειτουργία. Ο ρόλος του στη μεταφορά των ηλεκτρικών σημάτων για τη λειτουργία της καρδίας είναι καθοριστικός.
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Τα σιτηρά των θερμών κλιμάτων Αραβόσιτος-Σόργο-Ρύζι-Κεχρί", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Εκδόσεις Παπαζήση.
- ↑ Η θρεπτική αξία του ρυζιού
