Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καλλιέργεια ρεβιθιάς"

Αναθεώρηση της 09:49, 9 Σεπτεμβρίου 2013

Ρεβυθοκαλλιέργεια

Η ρεβιθιά καλλιεργείται ^[1] στην Ελλάδα από την αρχαιότητα και αποτελεί σήμερα μια παραδοσιακή καλλιέργεια με προοπτική για την ελληνική ύπαιθρο. Είναι το πιο ανθεκτικό στις ξηροθερμικές συνθήκες ανάμεσα στα καλλιεργούμενα όσπρια στη χώρα μας, ενώ αντίθετα δυσκολεύεται να αναπτυχθεί όταν καλλιεργείται σε εδάφη που δε στραγγίζουν. Παρουσιάζει όλα τα πλεονεκτήματα των ψυχανθών και γι’ αυτό αξιοποιείται κατάλληλα στην αμειψισπορά και τη βιολογική γεωργία.

Προετοιμασία εδάφους και εγκατάσταση ρεβυθιών

Προετοιμασία εδάφους και εγκατάσταση ρεβυθιών

Καλλιέργεια ρεβιθιάς

Άρδευση ρεβιθιάς

Η ρεβιθιά καλλιεργείται σε μεγάλη ποικιλία εδαφών αρκεί αυτά να μην νεροκρατούν. Γι' αυτό είναι φυτό που προτιμάει τις πλαγές που στραγγίζουν ευκολότερα. Έτσι, οι περιφέρειες που έχουν, υγρή ατμόσφαιρα (παραθαλάσσιες, παραλίμνιες κ.τ.λ.) είναι εντελώς ακατάλληλες για τα ρεβίθια. Οι πολλές βροχές κατά την άνοιξη ευνοούν την ανάπτυξη της ασθένειας της ασκοχύτωσης, που μπορεί να εκμηδενίσει τις αποδόσεις.

Η καλλιέργεια της ρεβιθιάς όπως και αυτή της φακής γίνονται ως ξερικές (ιδίως η φακή). Εάν υπήρχε η δυνατότητα για ένα με δύο ποτίσματα όμως κατά τη διάρκεια της άνθησης και του γεμίσματος των λοβών, τη διάρκεια της καρποφορίας, θα υπάρξει διπλάσια παραγωγή στην καλλιέργεια.

^[2]

^[3]

^[4]

Σχετικές σελίδες

• Ρεβιθιά
• Όσπρια
• Τύποι εδαφών
• Ψυχανθή
• Αμειψισπορά

Βιβλιογραφία

1. ↑ Ποικιλίες και πληροφορίες για την καλλιέργεια του ρεβυθιού.
2. ↑ Σπορά ρεβυθιών.
3. ↑ Καλλιέργεια ρεβυθιών και φακής, Αβραάμ Νικολαΐδης Γεωπόνος, Δράμα 15 Μαρτίου 2012.
4. ↑ Στοιχεία για καλλιέργεια ρεβυθιάς.