Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Άρδευση μηδικής"

Αναθεώρηση της 14:47, 26 Σεπτεμβρίου 2013

Η μηδική χρειάζεται σημαντικές ποσότητες νερού για την ανάπτυξή της και για το λόγο αυτό, στις ξηροθερμικές περιοχές οι μέγιστες αποδόσεις λαμβάνονται με άρδευση. Επιβιώνει όμως και θεωρείται φυτό ανθεκτικό στην ξηρασία, λόγω του ότι επεκτείνει το ριζικό της σύστημα σε μεγάλο βάθος στο έδαφος από όπου αντλεί υγρασία. Επίσης έχει την ιδιότητα, σε περιόδους ξηρασίας, να αναστέλλει την ανάπτυξή της και όταν της δοθεί επάρκεια υγρασίας να αναβλαστάνει. Δεν αναπτύσσεται όμως καλά στα υγρά εδάφη, στα συνεκτικά και στα εδάφη όπου η υπόγεια στάθμη του νερού, για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι πολύ υψηλή. Με περίσσεια υγρασίας στο έδαφος καταστρέφεται το ριζικό της σύστημα λόγω έλλειψης οξυγόνου, ανάπτυξης ασθενειών και σχηματισμού διάφορων τοξικών ουσιών στις ρίζες. Επίσης μειώνεται η βλαστική ανάπτυξη και αραιώνει η φυτεία καθώς μειώνεται η αντοχή στον παγετό και δυσχεραίνεται η διαδικασία της σκληραγώγησης. Ανθεκτικότερη στην κατάκλυση είναι η μηδική κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, κατάκλυση διάρκειας μεγαλύτερης από 24 ώρες προκαλεί ζημιές στην καλλιέργεια.

Η σποροπαραγωγική καλλιέργεια μηδικής προσαρμόζεται καλύτερα σε περιοχές οι οποίες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού χαρακτηρίζονται από ζεστές ημέρες με ηλιοφάνεια και χαμηλή σχετική υγρασία σε συνδυασμό με περιορισμένες βροχοπτώσεις. Κατάλληλες θεωρούνται θερμοκρασίες μεγαλύτερες από 20^oC με άριστες 25-30^oC. Αυτές οι συνθήκες προάγουν την παραγωγή πολλών ανθέων, είναι κατάλληλες για τη δραστηριότητα των εντόμων και βοηθούν την επικονίαση, περιορίζουν την ανάπτυξη ασθενειών στα φυτά και διευκολύνουν τη συγκομιδή. Απαραίτητος είναι ο σχεδιασμός της κατάλληλης άρδευσης. Η σποροπαραγωγική μηδική έχει μικρότερες απαιτήσεις σε νερό από την καλλιέργεια για χόρτο, σε κανένα όμως στάδιο δεν πρέπει να υποστεί καταπόνηση από έλλειψη νερού.