Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια μηδικής Κηλιδώσεις φύλλων"

Αναθεώρηση της 12:27, 30 Σεπτεμβρίου 2013

Κηλίδωση από Pseudopeziza medicaginis

Είναι η πιο διαδεδομένη ανά τον κόσμο και ίσως η πιο σοβαρή από τις κηλιδώσεις της μηδικής. Μειώνει την απόδοση και υποβαθμίζει την ποιότητα του σανού. Η προσβολή από την ασθένεια αυτή εκδηλώνεται με μικρές, στρογγυλές (1-3mm διάμετρος), καστανές ως μαύρες κηλίδες με οδοντωτή περιφέρεια. Οι κηλίδες σπανίως συνενώνονται. Αποτέλεσμα της προσβολής είναι η πτώση των προσβεβλημένων φύλλων, τόσο κατά τη διάρκεια παραμονής της καλλιέργειας στον αγρό, όσο και κατά τη συγκομιδή από τίναγμα. Μπορεί να μεφανισθεί καθ' όλη τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου και ευνοείται από υψηλή υγρασία και συχνές βροχοπτώσεις.

Για την αντιμετώπιση της ασθένειας, όταν οι καιρικές συνθήκες είναι τέτοιες που ευνοούν την εξάπλωσή της, συνιστάται πρόωρη κοπή, αφ' ενός για την αποφυγή της φυλλόπτωσης και αφ' ετέρου για την απομάκρυνση μεγάλου μέρους του μολύσματος από τον αγρό. Αναφέρονται και ποικιλίες μηδικής μετρίως ανθεκτικές στο μύκητα. Η χημική καταπολέμηση ειναι αντιοικονομική στη χορτοδοτική καλλιέργεια και συνιστάται μόνο στη σποροπαραγωγική καλλιέργεια.

Κηλίδωση από Cercospora medicaginis

Η ασθένεια υπάρχει σε ολόκληρο τον κόσμο. Σε μικτές προσβολές με άλλες κηλιδώσεις φύλλων είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί. Τα συμπτώματα στα φύλλα είναι μικρές καστανές κηλίδες και στις δύο επιφάνειες του ελάσματος, οι οποίες ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας ακανόνιστες καστανές επιφάνειες διαμέτρου μέχρι 6mm. Σε υψηλή σχετική υγρασία (περίπου 100%) οι κηλίδες παίρνουν χρώμα γκρίζο-σταχτί, από την εμφάνιση των πολυάριθμων κονιδιοφόρων. Σοβαρές προσβολές θανατώνουν τα φύλλα και προκαλούν εκτεταμένες αποφυλλώσεις. Στους βλαστούς εμφανίζονται καστανές επιμήκεις κηλίδες οι οποίες, με την πάροδο της ασθένειας, ενώνονται και καλύπτουν όλη την επιφάνεια και οι βλαστοί εμφανίζονται έτσι μεταχρωματισμένοι. Παρόμοιες κηλίδες σχηματίζονται στους μίσχους και τα άνθη. Νεαροί βλαστοί, μίσχοι ή και ώριμα φυτά ακόμη μπορούν να νεκρωθούν. Η ασθένεια εμφανίζεται μετά την πρώτη κοπή και όταν επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες (>25^oC) και υψηλή σχετική υγρασία.

Η πρόωρη κοπή ελαχιστοποιεί τις απώλειες και μειώνει το μόλυσμα. Οι διαθέσιμες σήμερα ποικιλίες παρουσιάζουν μικρή ανθεκτικότητα στο μύκητα.