Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια καπνού Ωΐδιο"
(Νέα σελίδα με 'Προσβολή φύλλου καπνού από Ωΐδιο Είναι μία ...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | [[Image:Προσβολή φύλλου καπνού από Ωΐδιο. | + | [[Image:Προσβολή φύλλου καπνού από Ωΐδιο.jpg|thumb|px100|Προσβολή φύλλου καπνού από Ωΐδιο]] |
Είναι μία [[Ασθένειες καπνού|ασθένεια]] που μπορεί να εκδηλωθεί σ' όλα τα στάδια ανάπτυξης του [[Καπνός φυτό|φυτού]] στον αγρό και προκαλεί μερική ή και oλική καταστροφή των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καπνού|φύλλων]] του καπνού. Επίσης, το παραγόμενο ξηρό [[Καπνός προϊόν|προϊόν]] είναι κακής ποιότητας και βγαίνει χωνεμένο ή καμμένο. Η ασθένεια οφείλεται στον ασκομύκητα Erysiphe cichoracearum. Eίναι υποχρεωτικό παράσιτο και προσβάλλει εκτός από τον καπνό, φυτά που ανήκουν στις οικογένειες Compositae και Cucurbitaceae. Aναπτύσσει μυκήλιο που εισέρχεται στα επιδερμικά κύτταρα και απομυζά τις απαραίτητες για την ανάπτυξή του τροφές. Η αναπαραγωγή του γίνεται με κονίδια και ασκοσπόρια. Η ασθένεια ευνοείται από θερμοκρασίες 20-25<sup>o</sup>C και από σχετική υγρασία 65-75%. Ψυχρά κύματα αέρα με απότομες μεταβολές στη [[Κλιματικές συνθήκες καπνού|θερμοκρασία]] και υγρασία αποτελούν ευνοϊκές προϋποθέσεις για την εξάπλωση της ασθένειας. Το πρόβλημα είναι εντονότερο στις [[Άρδευση καπνού|ποτιστικές]] [[Καλλιέργεια καπνού|καλλιέργειες]] και εκεί όπου έχουμε σκίαση και υψηλή εδαφική και ατμοσφαιρική υγρασία. Προσβάλλεται η επιφάνεια των φύλλων και του βλαστού. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας είναι η εμφάνιση λευκού χνουδιού στα φύλλα και στο βλαστό του καπνόφυτου. Στην αρχή σχηματίζονται μικρές λευκές κηλίδες, οι οποίες στη συνέχεια μεγαλώνουν και καλύπτουν και τις δύο επιφάνειες του φύλλου. Πρώτα προσβάλλονται τα κάτω φύλλα και αργότερα τα επάνω. Το λευκό αυτό χνούδι είναι τα σπόρια του παθογόνου. Αργότερα οι κηλίδες γίνονται καφέ και οι προσβλημένοι ιστοί νεκρώνονται. Τα φύλλα σταματούν την ανάπτυξή τους, κλίνουν προς τα κάτω, γίνονται λεπτότερα και τελικά ξηραίνονται. Σ’ αυτό το στάδιο τα φύλλα δεν είναι πλέον εμπορεύσιμα. | Είναι μία [[Ασθένειες καπνού|ασθένεια]] που μπορεί να εκδηλωθεί σ' όλα τα στάδια ανάπτυξης του [[Καπνός φυτό|φυτού]] στον αγρό και προκαλεί μερική ή και oλική καταστροφή των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καπνού|φύλλων]] του καπνού. Επίσης, το παραγόμενο ξηρό [[Καπνός προϊόν|προϊόν]] είναι κακής ποιότητας και βγαίνει χωνεμένο ή καμμένο. Η ασθένεια οφείλεται στον ασκομύκητα Erysiphe cichoracearum. Eίναι υποχρεωτικό παράσιτο και προσβάλλει εκτός από τον καπνό, φυτά που ανήκουν στις οικογένειες Compositae και Cucurbitaceae. Aναπτύσσει μυκήλιο που εισέρχεται στα επιδερμικά κύτταρα και απομυζά τις απαραίτητες για την ανάπτυξή του τροφές. Η αναπαραγωγή του γίνεται με κονίδια και ασκοσπόρια. Η ασθένεια ευνοείται από θερμοκρασίες 20-25<sup>o</sup>C και από σχετική υγρασία 65-75%. Ψυχρά κύματα αέρα με απότομες μεταβολές στη [[Κλιματικές συνθήκες καπνού|θερμοκρασία]] και υγρασία αποτελούν ευνοϊκές προϋποθέσεις για την εξάπλωση της ασθένειας. Το πρόβλημα είναι εντονότερο στις [[Άρδευση καπνού|ποτιστικές]] [[Καλλιέργεια καπνού|καλλιέργειες]] και εκεί όπου έχουμε σκίαση και υψηλή εδαφική και ατμοσφαιρική υγρασία. Προσβάλλεται η επιφάνεια των φύλλων και του βλαστού. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας είναι η εμφάνιση λευκού χνουδιού στα φύλλα και στο βλαστό του καπνόφυτου. Στην αρχή σχηματίζονται μικρές λευκές κηλίδες, οι οποίες στη συνέχεια μεγαλώνουν και καλύπτουν και τις δύο επιφάνειες του φύλλου. Πρώτα προσβάλλονται τα κάτω φύλλα και αργότερα τα επάνω. Το λευκό αυτό χνούδι είναι τα σπόρια του παθογόνου. Αργότερα οι κηλίδες γίνονται καφέ και οι προσβλημένοι ιστοί νεκρώνονται. Τα φύλλα σταματούν την ανάπτυξή τους, κλίνουν προς τα κάτω, γίνονται λεπτότερα και τελικά ξηραίνονται. Σ’ αυτό το στάδιο τα φύλλα δεν είναι πλέον εμπορεύσιμα. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:31, 30 Οκτωβρίου 2013
Είναι μία ασθένεια που μπορεί να εκδηλωθεί σ' όλα τα στάδια ανάπτυξης του φυτού στον αγρό και προκαλεί μερική ή και oλική καταστροφή των φύλλων του καπνού. Επίσης, το παραγόμενο ξηρό προϊόν είναι κακής ποιότητας και βγαίνει χωνεμένο ή καμμένο. Η ασθένεια οφείλεται στον ασκομύκητα Erysiphe cichoracearum. Eίναι υποχρεωτικό παράσιτο και προσβάλλει εκτός από τον καπνό, φυτά που ανήκουν στις οικογένειες Compositae και Cucurbitaceae. Aναπτύσσει μυκήλιο που εισέρχεται στα επιδερμικά κύτταρα και απομυζά τις απαραίτητες για την ανάπτυξή του τροφές. Η αναπαραγωγή του γίνεται με κονίδια και ασκοσπόρια. Η ασθένεια ευνοείται από θερμοκρασίες 20-25oC και από σχετική υγρασία 65-75%. Ψυχρά κύματα αέρα με απότομες μεταβολές στη θερμοκρασία και υγρασία αποτελούν ευνοϊκές προϋποθέσεις για την εξάπλωση της ασθένειας. Το πρόβλημα είναι εντονότερο στις ποτιστικές καλλιέργειες και εκεί όπου έχουμε σκίαση και υψηλή εδαφική και ατμοσφαιρική υγρασία. Προσβάλλεται η επιφάνεια των φύλλων και του βλαστού. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας είναι η εμφάνιση λευκού χνουδιού στα φύλλα και στο βλαστό του καπνόφυτου. Στην αρχή σχηματίζονται μικρές λευκές κηλίδες, οι οποίες στη συνέχεια μεγαλώνουν και καλύπτουν και τις δύο επιφάνειες του φύλλου. Πρώτα προσβάλλονται τα κάτω φύλλα και αργότερα τα επάνω. Το λευκό αυτό χνούδι είναι τα σπόρια του παθογόνου. Αργότερα οι κηλίδες γίνονται καφέ και οι προσβλημένοι ιστοί νεκρώνονται. Τα φύλλα σταματούν την ανάπτυξή τους, κλίνουν προς τα κάτω, γίνονται λεπτότερα και τελικά ξηραίνονται. Σ’ αυτό το στάδιο τα φύλλα δεν είναι πλέον εμπορεύσιμα.
Η αντιμετώπιση γίνεται με ψεκασμούς με κατάλληλα μυκητοκτόνα. Οι ψεκασμοί αρχίζουν μόλις εμφανιστεί η ασθένεια και συνεχίζονται κάθε 7 - 10 μέρες όταν η προσβολή είναι μεγάλη. Για την πρόληψη της ασθένειας συνίσταται η απόρριψη των προσβεβλημένων φύλλων για τον καλύτερο αερισμό των αγρών και για την αποφυγή της εξάπλωσης της ασθένειας προς το πάνω μέρος του φυτού. Επίσης η γρήγορη συλλογή των πρώτων χεριών, εφ’ όσον βέβαια ο χρόνος είναι κατάλληλος. Στον αγρό πρέπει να αποφεύγεται η πυκνή φύτευση. Οι γραμμές της φυτείας πρέπει να έχουν προσανατολισμό από το Βορρά προς το Νότο. Επιβάλλεται η ελάττωση της υπερβολικής υγρασίας του εδάφους με την εκτέλεση αποστραγγιστικών έργων. Σε αγρούς που συγκρατούν υπερβολική υγρασία οι αποστάσεις των γραμμών φύτευσης πρέπει να είναι μεγαλύτερες. Τέλος συστήνεται η χρησιμοποίηση ανθεκτικών στο ωΐδιο ποικιλιών.
