Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Τεϊλαρίαση βοοειδών"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ (Ο K kaponi μετακίνησε τη σελίδα Τεΐλαρίαση βοοειδών στη Τεϊλαρίαση βοοειδών χωρίς να αφήσει ανακατεύθυνση)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 +
Η τεϊλαρίαση είναι νόσος κυρίως των [[βοοειδή |βοοειδών]] που οφείλεται σε πρωτόζωα του γένους Theileria, χαρακτηρίζεται από υψηλό πυρετό, εξοίδηση των λεμφαδένων και απίσχναση και μεταδίδεται με κρότονες.
  
 +
Η [[ασθένειες βοοειδών |νόσος]] προκαλείται από τις T.parva, T.annulata και T.mutans. Από αυτές η πρώτη προκαλεί τη νόσο με βαριά συμπτώματα, ενώ οι άλλες δυο πολύ ελαφρότερα. Η μετάδοση γίνεται με τον κρότονα Rhipicephalus appendiculatus.
 +
 +
Παρουσιάζεται υψηλός πυρετός, δύσπνοια, εξοίδηση των εξωτερικών λεμφαδένων και απίσχναση. Τα κόπρανα είναι ξηρά ή υδαρή αιμορραγικά. Η θνησιμότητα φθάνει τα 90-100%. Δεν παρατηρείται αναιμία ούτε ίκτερος.
 +
 +
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με τη διαπίστωση των κυανών σωματίων του Koch σε επιχρίσματα από υγρό των λεμφαδένων.
 +
 +
Η χλωροτετρακυκλίνη παρεμποδίζει την παραπέρα προσβολή και άλλων λευκοκυττάρων και μάλιστα έχει ευνοϊκότερα αποτελέσματα, όταν χορηγείται στην αρχή της νόσου. Η νόσος περιορίζεται σημαντικά με τη σφαγή των ασθενών ζώων και με την εξόντωση των κροτόνων.
  
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Βοοειδή| ]]
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Βοοειδή| ]]

Αναθεώρηση της 09:56, 5 Σεπτεμβρίου 2014

Η τεϊλαρίαση είναι νόσος κυρίως των βοοειδών που οφείλεται σε πρωτόζωα του γένους Theileria, χαρακτηρίζεται από υψηλό πυρετό, εξοίδηση των λεμφαδένων και απίσχναση και μεταδίδεται με κρότονες.

Η νόσος προκαλείται από τις T.parva, T.annulata και T.mutans. Από αυτές η πρώτη προκαλεί τη νόσο με βαριά συμπτώματα, ενώ οι άλλες δυο πολύ ελαφρότερα. Η μετάδοση γίνεται με τον κρότονα Rhipicephalus appendiculatus.

Παρουσιάζεται υψηλός πυρετός, δύσπνοια, εξοίδηση των εξωτερικών λεμφαδένων και απίσχναση. Τα κόπρανα είναι ξηρά ή υδαρή αιμορραγικά. Η θνησιμότητα φθάνει τα 90-100%. Δεν παρατηρείται αναιμία ούτε ίκτερος.

Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με τη διαπίστωση των κυανών σωματίων του Koch σε επιχρίσματα από υγρό των λεμφαδένων.

Η χλωροτετρακυκλίνη παρεμποδίζει την παραπέρα προσβολή και άλλων λευκοκυττάρων και μάλιστα έχει ευνοϊκότερα αποτελέσματα, όταν χορηγείται στην αρχή της νόσου. Η νόσος περιορίζεται σημαντικά με τη σφαγή των ασθενών ζώων και με την εξόντωση των κροτόνων.