Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Τρόποι εφαρμογής των λιπασμάτων"

Τελευταία αναθεώρηση της 10:59, 15 Σεπτεμβρίου 2014

• Διασπορά σε όλη την επιφάνεια: Το λίπασμα χορηγείται ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνεια, προ της σποράς. Ο τρόπος αυτός αποσκοπεί στη συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος. Ο φώσφορος και το κάλιο ενσωματώνονται στο έδαφος με όργωμα ή σβάρνισμα. Το άζωτο είτε ενσωματώνεται στο έδαφος, είτε χορηγείται επιφανειακά. Τα πλεονεκτήματα από τη χορήγηση του λιπάσματος σ΄ όλη την επιφάνεια είναι τα εξής:

1. Μείωση του κινδύνου τοξικότητας για τα φυτά από μεγάλες συγκεντρώσεις λιπασμάτων.

1. Η κατανομή των θρεπτικών στοιχείων σε όλο το αροτριαίο στρώμα προάγει την ανάπτυξη βαθύτερου ριζικού συστήματος

1. Η χορήγηση επαρκούς ποσότητας θρεπτικών στοιχείων γίνεται ευκολότερη

1. Οικονομία εργατικών

• Χορήγηση του λιπάσματος σε λωρίδες: Για ταχεία αύξηση των σπορόφυτων πρέπει να χορηγούνται τα στοιχεία άζωτο, φώσφορος, κάλιο κοντά στο ριζικό σύστημα του φυτού. Η ταχεία αύξηση των φυτών με τη χορήγηση του λιπάσματος σε λωρίδες, μειώνει τα προβλήματα από έντομα, ασθένειες και ζιζάνια. Η χορήγηση του λιπάσματος γίνεται πλευρικά του σπόρου σε απόσταση 5 - 7,5cm και 2,5cm βαθύτερα από τη θέση του σπόρου. Ο φώσφορος επειδή είναι δυσκίνητος, πρέπει να τοποθετείται στη ζώνη ανάπτυξης του ριζικού συστήματος. Επιφανειακή χορήγηση μετά την σπορά ή φύτευση δεν είναι αποτελεσματική και έχει μικρή αξία στις γραμμικές καλλιέργειες το έτος χορήγησης.^[1]

Βιβλιογραφία

1. ↑ "Ανόργανη θρέψη και λιπάσματα", του Θεριού Ιωάννη καθηγητή Δενδροκομίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.