Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Χουρμάδι"
Γραμμή 13: | Γραμμή 13: | ||
==Σχετικές σελίδες== | ==Σχετικές σελίδες== | ||
− | *[[Χουρμαδιά | + | *[[Χουρμαδιά]] |
*[[Καλλιέργεια χουρμαδιάς]] | *[[Καλλιέργεια χουρμαδιάς]] |
Αναθεώρηση της 15:18, 24 Μαρτίου 2015
Συντήρηση
Οι καρποί από δέντρα κήπων αποξηραίνονται μερικώς σε κλειστούς χώρους και η αποξήρανση συμπληρώνεταιστον ήλιο. Οι καρποί αυτοί μπορεί να συντηρηθούν γι' αρκετά έτη, αν προστατεύονται από τα έντομα. Συνιστάται η συντήρηση να γίνεται στον οικιακό καταψύκτη. Οι καρποί που προορίζονται να διατεθούν στο εμπόριο απολυμαίνονται με βρωμιούχο μεθύλιο αμέσως μετά τη συλλογή, καθαρίζονται νερό και κυλινδρικές βούρτσες και ακολούθως αποξηραίνονται σε ρεύματα θερμού αέρα. Οι καρποί μερικών μαλακών ποικιλιών απλώς βουρτσίζονται ή καθαρίζονται με πανί. Στη συνέχεια ταξινομούνται κατά μέγεθος ομοιόμορφη ωριμότητα και εμφάνιση. Εάν οι καρποί δεν είναι πλήρως ώριμοι, τοποθετούνται σε θερμαινόμενους χώρους στους 270C-490C για αρκετές ώρες ή ημέρες προκειμένου να συμπληρωθεί η ωρίμαση. Ακολούθως αποξηραίνονται με ζεστό κυκλοφορούντα αέρα και μπορεί έτσι να συντηρηθούν γι' αρκετούς μήνες χωρίς ψύξη. Οι φρέσκοι μη αποξηραμένοι καρποί μπορεί να συντηρηθούν για αρκετές εβδομάδες στο οικιακό ψυγείο.[1]
Διαθρεπτική αξία
Οι χουρμάδες αποτελούν τη βασική τροφή των βεδουίνων, οι οποίοι ταξιδεύουν επί μέρες μέσα στην έρημο και χρειάζονται τροφές με υψηλό ενεργειακό περιεχόμενο. Αποτελούν από τις πιο σημαντικές τροφές για τους λαούς της Ασίας και της βόρειας Αφρικής και καλλιεργούνται συστηματικά δώδεκα είδη και εκατοντάδες ποικιλίες. Οι χουρμάδες είναι καλή πηγή σιδήρου, καλίου και ασβεστίου και βέβαια φυτικών ινών, με αποτέλεσμα να βοηθούν σημαντικά όσους αντιμετωπίζουν γαστρεντερικά προβλήματα. Οι χουρμάδες τρώγονται συνήθως σκέτοι, καθώς είναι εξαιρετικά εύγευστοι, αλλά μπορούν να καταναλωθούν και ως σνακ με γιαούρτι, δημητριακά και ξηρούς καρπούς. Τα 100 γρ. δίνουν 274 θερμίδες προερχόμενες κατά βάση από υδατάνθρακες (60 γρ) και αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο. Όπως αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, οι καρποί αυτοί μπορούν να καταναλωθούν ως ενδιάμεσα γεύματα, δεκατιανό ή απογευματινό. Προσφέρουν εύκολα αξιοποιήσιμη ενέργεια σε μεγάλες ποσότητες, γεγονός που μπορεί να εξελιχθεί σε πλεονέκτημα ή μειονέκτημα, ανάλογα με τη συχνότητα και την ποσότητα που καταναλώνονται. Το γεγονός ότι προσφέρουν πλήθος θρεπτικών συστατικών τα καθιστά απαραίτητα στη διατροφή μας.[2]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
- ↑ Διαθρεπτική αξία χουρμαδιού