Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κατανάλωση σαλιγκαριού στην Ευρώπη"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η Γαλλία είναι η πρώτη χώρα στην κατανάλωση σαλιγκαριών, µε την ευρύτερη µαγειρική χρήση του προϊόντος και την εµπορευµατοποίησή του, πραγµατοποιώντας εισαγωγές, µεταξύ των άλλων και από τη χώρα µας. Εδώ και χρόνια παραµένει σε όλο τον κόσµο η πιο παραγωγική χώρα σ’ αυτόν τον τοµέα, µε πάνω από 1.500.000 τόνους επεξεργασµένου προϊόντος, εµπορευµατοποιηµένου και εξαγώγιµου σε όλο τον κόσµο. Ως προς την κατανάλωση, η Ιταλία, τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται στη δεύτερη θέση, πάνω από την Ισπανία και τη Γερµανία, παραµένοντας φυσικά πίσω από τη Γαλλία. Στην Ελλάδα, καταγράφηκε η πιο υψηλή κατανάλωση κατά κεφαλή, περίπου 40.000 τόνοι το 2005, µε κατανάλωση πάνω από 500 γραµµάρια ανά άτοµο ετησίως. Οι µεγαλύτερες ποσότητες σαλιγκαριών που διακινούνται στην παγκόσµια αγορά προέρχονται από φυσικούς πληθυσµούς, γι’ αυτό και σε ορισµένες χώρες, ιδιαίτερα της Ευρώπης, λόγω της υπερσυλλογής, έχουν ήδη εξαφανιστεί τα περισσότερα εδώδιµα είδη. Στη Γαλλία και τη Γερµανία π.χ. κάποια από αυτά θεωρούνται προστατευόµενα είδη. Η ευρωπαϊκή αγορά υπολογίζεται ότι είναι ελλειμματική κατά 60.000-80.000 τόνους σαλιγκαριών ετησίως (στοιχεία 2010), καθώς τα '''les escargots''', ιδιαίτερα δημοφιλή στη Γαλλία και την Ιταλία, θεωρούνται εκλεκτό έδεσμα στα ευρωπαϊκά εστιατόρια, με αίγλη που πλησιάζει εκείνη του χαβιαριού ή των μανιταριών τρούφα. Σήμερα η Ευρώπη καλύπτει το έλλειμμά της σε σαλιγκάρια μέσω αθρόων εισαγωγών φυσικών πληθυσμών από τις χώρες Τυνησία, Αλγερία, Μαρόκο, Αίγυπτο, Τουρκία, Κύπρο, Σκόπια κ.ά. Στη χώρα µας, η περίοδος συλλογής [[Σαλιγκάρια |σαλιγκαριών]] καθορίζεται µε προεδρικό διάταγµα από τον Μάρτιο µέχρι τον Ιούνιο Στις αρχές της δεκαετίας του 80, συλλέγονταν 800-1.000 τόνοι χοχλιών ([[Helix aspersa |Helix aspersa]]) το χρόνο, ενώ σήµερα µε δυσκολία ξεπερνούν τους 150. Οι Έλληνες συλλέκτες και εκτροφείς πραγµατοποιούν τις εξαγωγές τους κυρίως στην Γαλλία. Άλλες σηµαντικές αγορές σαλιγκαριών είναι η Γερµανία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, ο Καναδάς, η Ελβετία, η Ιαπωνία, η Σουηδία, η Αυστρία, η ∆ανία και η Νότιος Αφρική. Ο ανταγωνισµός προέρχεται από τις χώρες Τουρκία, Ρουµανία, Αλγερία, Τυνησία, Ταϊβάν, Ταϊλάνδη και Κίνα. | + | Η Γαλλία είναι η πρώτη χώρα στην κατανάλωση σαλιγκαριών <ref name="Κατανάλωση σαλιγκαριού"/>, µε την ευρύτερη µαγειρική χρήση του προϊόντος και την εµπορευµατοποίησή του, πραγµατοποιώντας εισαγωγές, µεταξύ των άλλων και από τη χώρα µας. Εδώ και χρόνια παραµένει σε όλο τον κόσµο η πιο παραγωγική χώρα σ’ αυτόν τον τοµέα, µε πάνω από 1.500.000 τόνους επεξεργασµένου προϊόντος, εµπορευµατοποιηµένου και εξαγώγιµου σε όλο τον κόσµο. Ως προς την κατανάλωση, η Ιταλία, τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται στη δεύτερη θέση, πάνω από την Ισπανία και τη Γερµανία, παραµένοντας φυσικά πίσω από τη Γαλλία. Στην Ελλάδα, καταγράφηκε η πιο υψηλή κατανάλωση κατά κεφαλή, περίπου 40.000 τόνοι το 2005, µε κατανάλωση πάνω από 500 γραµµάρια ανά άτοµο ετησίως. Οι µεγαλύτερες ποσότητες σαλιγκαριών που διακινούνται στην παγκόσµια αγορά προέρχονται από φυσικούς πληθυσµούς, γι’ αυτό και σε ορισµένες χώρες, ιδιαίτερα της Ευρώπης, λόγω της υπερσυλλογής, έχουν ήδη εξαφανιστεί τα περισσότερα εδώδιµα είδη. Στη Γαλλία και τη Γερµανία π.χ. κάποια από αυτά θεωρούνται προστατευόµενα είδη. Η ευρωπαϊκή αγορά υπολογίζεται ότι είναι ελλειμματική κατά 60.000-80.000 τόνους σαλιγκαριών ετησίως (στοιχεία 2010), καθώς τα '''les escargots''', ιδιαίτερα δημοφιλή στη Γαλλία και την Ιταλία, θεωρούνται εκλεκτό έδεσμα στα ευρωπαϊκά εστιατόρια, με αίγλη που πλησιάζει εκείνη του χαβιαριού ή των μανιταριών τρούφα. Σήμερα η Ευρώπη καλύπτει το έλλειμμά της σε σαλιγκάρια μέσω αθρόων εισαγωγών φυσικών πληθυσμών από τις χώρες Τυνησία, Αλγερία, Μαρόκο, Αίγυπτο, Τουρκία, Κύπρο, Σκόπια κ.ά. Στη χώρα µας, η περίοδος συλλογής [[Σαλιγκάρια |σαλιγκαριών]] καθορίζεται µε προεδρικό διάταγµα από τον Μάρτιο µέχρι τον Ιούνιο Στις αρχές της δεκαετίας του 80, συλλέγονταν 800-1.000 τόνοι χοχλιών ([[Helix aspersa |Helix aspersa]]) το χρόνο, ενώ σήµερα µε δυσκολία ξεπερνούν τους 150. Οι Έλληνες συλλέκτες και εκτροφείς πραγµατοποιούν τις εξαγωγές τους κυρίως στην Γαλλία. Άλλες σηµαντικές αγορές σαλιγκαριών είναι η Γερµανία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, ο Καναδάς, η Ελβετία, η Ιαπωνία, η Σουηδία, η Αυστρία, η ∆ανία και η Νότιος Αφρική. Ο ανταγωνισµός προέρχεται από τις χώρες Τουρκία, Ρουµανία, Αλγερία, Τυνησία, Ταϊβάν, Ταϊλάνδη και Κίνα. |
[[σχετίζεται με::Εκτροφή σαλιγκαριών| ]] | [[σχετίζεται με::Εκτροφή σαλιγκαριών| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]] | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
| + | <references> | ||
| + | |||
| + | <ref name="Κατανάλωση σαλιγκαριού"> [[media:Διαφορές στην κατανάλωση, πληθυσμιακές εκτιμήσεις και διατροφικές προτιμήσεις σε είδη γαστερόποδων.pdf|"Διαφορές στην κατανάλωση, πληθυσμιακές εκτιμήσεις και διατροφικές προτιμήσεις σε είδη γαστερόποδων", Πτυχιακή εργασία της Μαρτάκη Ειρήνης, Ανώτατο Τεχνολογικό Ίδρυμα Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας, Τμήμα Βιολογικών Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών & Ανθοκομίας, Ηράκλειο 2011]] </ref> | ||
| + | |||
| + | </references> | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:36, 9 Ιουνίου 2015
Η Γαλλία είναι η πρώτη χώρα στην κατανάλωση σαλιγκαριών [1], µε την ευρύτερη µαγειρική χρήση του προϊόντος και την εµπορευµατοποίησή του, πραγµατοποιώντας εισαγωγές, µεταξύ των άλλων και από τη χώρα µας. Εδώ και χρόνια παραµένει σε όλο τον κόσµο η πιο παραγωγική χώρα σ’ αυτόν τον τοµέα, µε πάνω από 1.500.000 τόνους επεξεργασµένου προϊόντος, εµπορευµατοποιηµένου και εξαγώγιµου σε όλο τον κόσµο. Ως προς την κατανάλωση, η Ιταλία, τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται στη δεύτερη θέση, πάνω από την Ισπανία και τη Γερµανία, παραµένοντας φυσικά πίσω από τη Γαλλία. Στην Ελλάδα, καταγράφηκε η πιο υψηλή κατανάλωση κατά κεφαλή, περίπου 40.000 τόνοι το 2005, µε κατανάλωση πάνω από 500 γραµµάρια ανά άτοµο ετησίως. Οι µεγαλύτερες ποσότητες σαλιγκαριών που διακινούνται στην παγκόσµια αγορά προέρχονται από φυσικούς πληθυσµούς, γι’ αυτό και σε ορισµένες χώρες, ιδιαίτερα της Ευρώπης, λόγω της υπερσυλλογής, έχουν ήδη εξαφανιστεί τα περισσότερα εδώδιµα είδη. Στη Γαλλία και τη Γερµανία π.χ. κάποια από αυτά θεωρούνται προστατευόµενα είδη. Η ευρωπαϊκή αγορά υπολογίζεται ότι είναι ελλειμματική κατά 60.000-80.000 τόνους σαλιγκαριών ετησίως (στοιχεία 2010), καθώς τα les escargots, ιδιαίτερα δημοφιλή στη Γαλλία και την Ιταλία, θεωρούνται εκλεκτό έδεσμα στα ευρωπαϊκά εστιατόρια, με αίγλη που πλησιάζει εκείνη του χαβιαριού ή των μανιταριών τρούφα. Σήμερα η Ευρώπη καλύπτει το έλλειμμά της σε σαλιγκάρια μέσω αθρόων εισαγωγών φυσικών πληθυσμών από τις χώρες Τυνησία, Αλγερία, Μαρόκο, Αίγυπτο, Τουρκία, Κύπρο, Σκόπια κ.ά. Στη χώρα µας, η περίοδος συλλογής σαλιγκαριών καθορίζεται µε προεδρικό διάταγµα από τον Μάρτιο µέχρι τον Ιούνιο Στις αρχές της δεκαετίας του 80, συλλέγονταν 800-1.000 τόνοι χοχλιών (Helix aspersa) το χρόνο, ενώ σήµερα µε δυσκολία ξεπερνούν τους 150. Οι Έλληνες συλλέκτες και εκτροφείς πραγµατοποιούν τις εξαγωγές τους κυρίως στην Γαλλία. Άλλες σηµαντικές αγορές σαλιγκαριών είναι η Γερµανία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, ο Καναδάς, η Ελβετία, η Ιαπωνία, η Σουηδία, η Αυστρία, η ∆ανία και η Νότιος Αφρική. Ο ανταγωνισµός προέρχεται από τις χώρες Τουρκία, Ρουµανία, Αλγερία, Τυνησία, Ταϊβάν, Ταϊλάνδη και Κίνα.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Διαφορές στην κατανάλωση, πληθυσμιακές εκτιμήσεις και διατροφικές προτιμήσεις σε είδη γαστερόποδων", Πτυχιακή εργασία της Μαρτάκη Ειρήνης, Ανώτατο Τεχνολογικό Ίδρυμα Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας, Τμήμα Βιολογικών Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών & Ανθοκομίας, Ηράκλειο 2011
