Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Σιτηρέσιο σαλιγκαριών"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | <ref name="Σιτηρέσιο σαλιγκαριών"/> | + | Η διατροφή <ref name="Σιτηρέσιο σαλιγκαριών"/> των σαλιγκαριών διαφέρει ανάλογα με τη [[Μέθοδοι εκτροφής σαλιγκαριού |μέθοδο εκτροφής]] τους. |
| − | + | Στην περίπτωση των [[Εκτροφή ανοικτού τύπου |εκτροφείων ανοιχτού τύπου (εκτατικό σύστημα εκτροφής)]], τα είδη που θα φυτευτούν στο εκτροφείο θα πρέπει να αποτελούνται κατά 90% από: τσουκνίδες, μολόχα, λάπαθο, αγριαγκινάρα, σαλάτες, πέρκο, πετασίτη, πλατυκάνδυλα, πικραλίδα, λάχανο, χαμηλό τριφύλλι, πλαντάγκο, τοπιναμπούρ (ψευτοκολακάτσι) και κατά 10% από αρωματικά φυτά: μέντα, ροσμαρί, ρίγανη, μαντζουράνα, δάφνη, φασκομηλιά, θρούμπη, κ.λπ., που προσδίδουν ιδιαίτερη γεύση στο κρέας των σαλιγκαριών. Επειδή συχνά η βλάστηση είναι ανεπαρκής θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα εφεδρικής καλλιέργειας από την οποία θα τροφοδοτείται το εκτροφείο. | |
| − | + | Εναλλακτικά η συμπλήρωση της διατροφής μπορεί να γίνει με σύνθετη τροφή. Στην περίπτωση των [[εκτροφείων κλειστού τύπου (εντατικό σύστημα εκτροφής)]], η διατροφή | |
| + | των σαλιγκαριών βασίζεται κατά κύριο λόγο στη χορήγηση σύνθετων ζωοτροφών. Οι ζωοτροφές αυτές μπορεί να περιέχουν πίτουρα σταριού ή σίκαλης, καλαμπόκι, σιτάρι, χαρουπάλευρο, σογιάλευρο, μαρμαρόσκονη, φωσφορικά άλατα, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία κ.ά. Σημειώνεται ότι η χορήγηση μαρμαρόσκονης ή άλλης τροφής πλούσιας σε ασβέστιο καθώς και αυτή των φωσφορικών αλάτων κρίνεται αναγκαία λόγω του πρωτεύοντος ρόλου που διαδραματίζουν στον σχηματισμό του κελύφους των [[σαλιγκάρια |σαλιγκαριών]]. | ||
| + | |||
| + | Έλλειψη [[ασβέστιο |ασβεστίου]] μπορεί να προκαλέσει προβλήματα τόσο στην σκληρότητα του κελύφους όσο και στο σχηματισμό του, αλλά επίσης μπορεί να προκαλέσει και καθυστέρηση στην αύξηση των σαλιγκαριών. Η κάλυψη των αναγκών σε ασβέστιο μπορεί να γίνει είτε μέσω της διατροφής είτε μέσω του εμπλουτισμού του [[τύποι εδαφών |εδάφους]]. Η σύσταση των σύνθετων ζωοτροφών που χορηγείται στα σαλιγκάρια θα πρέπει να προσαρμόζεται στα διάφορα στάδια ανάπτυξης των σαλιγκαριών (1ο στάδιο | ||
| + | ανάπτυξης, πάχυνση, αναπαραγωγή κ.λπ.) έτσι ώστε κάθε φορά να καλύπτονται οι ανάγκες των σαλιγκαριών σε θρεπτικά συστατικά. Η παροχή των ζωοτροφών αυτών θα πρέπει να γίνεται την κατάλληλη ώρα και με τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες (δηλαδή τις νυχτερινές ώρες με δροσερό και απάνεμο καιρό). | ||
Απαραίτητη προϋπόθεση κατά την εγκατάσταση ενός εκτροφείου είναι η εξασφάλιση νερού στο εκτροφείο (από γεώτρηση ή ποτάμι), στο οποίο θα πρέπει να γίνει ανάλυση για την καταλληλότητά του. | Απαραίτητη προϋπόθεση κατά την εγκατάσταση ενός εκτροφείου είναι η εξασφάλιση νερού στο εκτροφείο (από γεώτρηση ή ποτάμι), στο οποίο θα πρέπει να γίνει ανάλυση για την καταλληλότητά του. | ||
Αναθεώρηση της 13:11, 10 Ιουνίου 2015
Η διατροφή [1] των σαλιγκαριών διαφέρει ανάλογα με τη μέθοδο εκτροφής τους.
Στην περίπτωση των εκτροφείων ανοιχτού τύπου (εκτατικό σύστημα εκτροφής), τα είδη που θα φυτευτούν στο εκτροφείο θα πρέπει να αποτελούνται κατά 90% από: τσουκνίδες, μολόχα, λάπαθο, αγριαγκινάρα, σαλάτες, πέρκο, πετασίτη, πλατυκάνδυλα, πικραλίδα, λάχανο, χαμηλό τριφύλλι, πλαντάγκο, τοπιναμπούρ (ψευτοκολακάτσι) και κατά 10% από αρωματικά φυτά: μέντα, ροσμαρί, ρίγανη, μαντζουράνα, δάφνη, φασκομηλιά, θρούμπη, κ.λπ., που προσδίδουν ιδιαίτερη γεύση στο κρέας των σαλιγκαριών. Επειδή συχνά η βλάστηση είναι ανεπαρκής θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα εφεδρικής καλλιέργειας από την οποία θα τροφοδοτείται το εκτροφείο.
Εναλλακτικά η συμπλήρωση της διατροφής μπορεί να γίνει με σύνθετη τροφή. Στην περίπτωση των εκτροφείων κλειστού τύπου (εντατικό σύστημα εκτροφής), η διατροφή των σαλιγκαριών βασίζεται κατά κύριο λόγο στη χορήγηση σύνθετων ζωοτροφών. Οι ζωοτροφές αυτές μπορεί να περιέχουν πίτουρα σταριού ή σίκαλης, καλαμπόκι, σιτάρι, χαρουπάλευρο, σογιάλευρο, μαρμαρόσκονη, φωσφορικά άλατα, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία κ.ά. Σημειώνεται ότι η χορήγηση μαρμαρόσκονης ή άλλης τροφής πλούσιας σε ασβέστιο καθώς και αυτή των φωσφορικών αλάτων κρίνεται αναγκαία λόγω του πρωτεύοντος ρόλου που διαδραματίζουν στον σχηματισμό του κελύφους των σαλιγκαριών.
Έλλειψη ασβεστίου μπορεί να προκαλέσει προβλήματα τόσο στην σκληρότητα του κελύφους όσο και στο σχηματισμό του, αλλά επίσης μπορεί να προκαλέσει και καθυστέρηση στην αύξηση των σαλιγκαριών. Η κάλυψη των αναγκών σε ασβέστιο μπορεί να γίνει είτε μέσω της διατροφής είτε μέσω του εμπλουτισμού του εδάφους. Η σύσταση των σύνθετων ζωοτροφών που χορηγείται στα σαλιγκάρια θα πρέπει να προσαρμόζεται στα διάφορα στάδια ανάπτυξης των σαλιγκαριών (1ο στάδιο ανάπτυξης, πάχυνση, αναπαραγωγή κ.λπ.) έτσι ώστε κάθε φορά να καλύπτονται οι ανάγκες των σαλιγκαριών σε θρεπτικά συστατικά. Η παροχή των ζωοτροφών αυτών θα πρέπει να γίνεται την κατάλληλη ώρα και με τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες (δηλαδή τις νυχτερινές ώρες με δροσερό και απάνεμο καιρό).
Απαραίτητη προϋπόθεση κατά την εγκατάσταση ενός εκτροφείου είναι η εξασφάλιση νερού στο εκτροφείο (από γεώτρηση ή ποτάμι), στο οποίο θα πρέπει να γίνει ανάλυση για την καταλληλότητά του.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Η εκτροφή των σαλιγκαριών στην Ελλάδα", Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Αθήνα, Δεκέμβριος 2014, Δ' Έκδοση
