Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Υποκείμενα κερασιάς Σπορόφυτα"

Τελευταία αναθεώρηση της 11:37, 23 Ιουνίου 2015

Σπορόφυτα αγριοκερασιάς

Συνιστώνται για αμμοπηλώδη εδάφη, με καλή αποστράγγιση. Αν και δεν ενδείκνυνται για [Αργιλώδη εδάφη|βαριά]], υγρά και κακώς αεριζόμενα εδάφη, συγκριτικά με το μαχαλέπιο ανέχονται περισσότερο τέτοιου είδους συνθήκες. Σε ξηρικές όμως συνθήκες, χωρίς πότισμα, η μαχαλέπιος προσαρμόζεται καλύτερα, γιατί το ριζικό της σύστημα εισχωρεί κάθετα και βαθιά στο έδαφος, ενώ της αγριοκερασιάς είναι επιπολαιόρριζο και αναπτύσσεται οριζόντια. Παρουσιάζουν καλή συμβιβαστότητα μ' όλες τις ποικιλίες της κερασιάς. Δίνουν δένδρα πολύ ζωηρά και μακρόβια. Θεωρείται ευαίσθητο σε ασβεστώδη εδάφη.

Σπορόφυτα μαχαλεπίου

Συνιστώνται για αμμώδη εδάφη. Δεν ανέχονται υγρά εδάφη. Ενδείκνυνται και για ξηρικά και ασβεστώδη εδάφη. Δεν παρουσιάζουν καλή συμβιβαστότητα μ' όλες τις ποικιλίες της κερασιάς, όπως με τη Φράουλα Βόλου, Τραγανά Εδέσσης, κ.ά., και στο σημείο του εμβολιασμού συνήθως σχηματίζεται εξόγκωμα (υπερτροφία) κυρίως, όταν εμβολιάζεται ψηλά πάνω απ' το έδαφος. Δίνουν δένδρα μέτριου μεγέθους και βραχύβια, που μπαίνουν νωρίτερα σε καρποφορία απ' εκείνα που έχουν ως υποκείμενο την αγριοκερασιά. Χαρακτηρίζεται ως λιγότερο ευαίσθητο στην έλλειψη ψευδάργυρου από την αγριοκερασιά.

^[1]

Βιβλιογραφία

1. ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.