Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Άρδευση κουνουπιδιού"
(Νέα σελίδα με 'Το κουνουπίδι χρειάζεται πότισμα για να αναπτυχθεί και να δώσει υψηλή κα...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Το [[Κουνουπίδι φυτό|κουνουπίδι]] χρειάζεται πότισμα για να αναπτυχθεί και να δώσει υψηλή και ποιοτική παραγωγή. Η επανάληψη του ποτίσματος εξαρτάται τόσο από τους [[Κλιματικές συνθήκες κουνουπιδιού|κλιματικές συνθήκες]], όσο και από τον [[Τύποι εδαφών|τύπο εδάφους]]. Τα [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]] χάνουν γρήγορα την υγρασία τους και χρειάζονται πιο συχνό πότισμα, ενώ τα [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη]] κρατούν πολύ υγρασία και χρειάζονται προσοχή στην ποσότητα του νερού, ώστε να μην σαπίσουν τα φυτά. Το πότισμα πρέπει να είναι αρκετό ώστε το χώμα να είναι πάντα υγρό, χωρίς το νερό να λιμνάζει. Το καλοκαίρι συνήθως η άρδευση είναι καθημερινή. Το χειμώνα πρέπει να είναι σύμφωνη με τις καιρικές συνθήκες. Τις βροχερές μέρες περιορίζεται ή σταματάει εντελώς, όταν οι βροχοπτώσεις είναι έντονες ή συνεχείς και συνεχίζεται κανονικά όταν δεν βρέχει. Το σημαντικό είναι να διατηρείται στεθερή υγρασία και να μην υπάρχουν περίοδοι ξηρασίας. Το φυτό όσο αναπτύσσεται, τόσο περισσότερο νερό χρειάζεται. Όσο το φυτό είναι μικρό, το πότισμα γίνεται με μικρές δόσεις ή ανά μεγαλύτερα διαστήματα, όταν το [[Εδαφικές συνθήκες κουνουπιδιού|έδαφος]] φαίνεται να στεγνώνει. Όταν τα φυτά μεγαλώσουν το πότισμα γίνεται πιο εντατικό και δεν σταματάει, μέχρι να τελειώσει η [[Συγκομιδή κουνουπιδιού|συγκομιδή]]. Χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι ποτίσματος με [[Επιφανειακή άρδευση#Άρδευση με αυλάκια|αυλάκια]], με [[Επιφανειακή άρδευση#Άρδευση με λεκάνες|κατάκλιση]], με [[Τεχνητή βροχή|καταιονισμό]] και με [[Πότισμα στάγδην|σταγόνες]]. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος άρδευσης είναι ο καταιονισμός. Νερό με μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα δεν είναι κατάλληλο για την άρδευση του κουνουπιδιού. | + | Το [[Κουνουπίδι φυτό|κουνουπίδι]] χρειάζεται πότισμα για να αναπτυχθεί και να δώσει υψηλή και ποιοτική παραγωγή. Η επανάληψη του ποτίσματος εξαρτάται τόσο από τους [[Κλιματικές συνθήκες κουνουπιδιού|κλιματικές συνθήκες]], όσο και από τον [[Τύποι εδαφών|τύπο εδάφους]]. Τα [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]] χάνουν γρήγορα την υγρασία τους και χρειάζονται πιο συχνό πότισμα, ενώ τα [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη]] κρατούν πολύ υγρασία και χρειάζονται προσοχή στην ποσότητα του νερού, ώστε να μην σαπίσουν τα φυτά. Το πότισμα πρέπει να είναι αρκετό ώστε το χώμα να είναι πάντα υγρό, χωρίς το νερό να λιμνάζει. Το καλοκαίρι συνήθως η άρδευση είναι καθημερινή. Το χειμώνα πρέπει να είναι σύμφωνη με τις καιρικές συνθήκες. Τις βροχερές μέρες περιορίζεται ή σταματάει εντελώς, όταν οι βροχοπτώσεις είναι έντονες ή συνεχείς και συνεχίζεται κανονικά όταν δεν βρέχει. Το σημαντικό είναι να διατηρείται στεθερή υγρασία και να μην υπάρχουν περίοδοι ξηρασίας. Το φυτό όσο αναπτύσσεται, τόσο περισσότερο νερό χρειάζεται. Όσο το φυτό είναι μικρό, το πότισμα γίνεται με μικρές δόσεις ή ανά μεγαλύτερα διαστήματα, όταν το [[Εδαφικές συνθήκες κουνουπιδιού|έδαφος]] φαίνεται να στεγνώνει. Όταν τα φυτά μεγαλώσουν το πότισμα γίνεται πιο εντατικό και δεν σταματάει, μέχρι να τελειώσει η [[Συγκομιδή κουνουπιδιού|συγκομιδή]]. Χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι ποτίσματος με [[Επιφανειακή άρδευση#Άρδευση με αυλάκια|αυλάκια]], με [[Επιφανειακή άρδευση#Άρδευση με λεκάνες|κατάκλιση]], με [[Τεχνητή βροχή|καταιονισμό]] και με [[Πότισμα στάγδην|σταγόνες]]. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος άρδευσης είναι ο καταιονισμός. Νερό με μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα δεν είναι κατάλληλο για την άρδευση του κουνουπιδιού.<ref name="Σταυρανθή"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Σταυρανθή"> Σταυρανθή - Βιολογικός λαχανόκηπος, των Λαμπρόπουλο Παναγιώτη και Νυδριώτη Έφης, Γεωπόνων Γ.Π.Α M.Sc.</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια κουνουπιδιού| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια κουνουπιδιού| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Αναθεώρηση της 09:48, 10 Ιουλίου 2015
Το κουνουπίδι χρειάζεται πότισμα για να αναπτυχθεί και να δώσει υψηλή και ποιοτική παραγωγή. Η επανάληψη του ποτίσματος εξαρτάται τόσο από τους κλιματικές συνθήκες, όσο και από τον τύπο εδάφους. Τα αμμώδη εδάφη χάνουν γρήγορα την υγρασία τους και χρειάζονται πιο συχνό πότισμα, ενώ τα αργιλώδη κρατούν πολύ υγρασία και χρειάζονται προσοχή στην ποσότητα του νερού, ώστε να μην σαπίσουν τα φυτά. Το πότισμα πρέπει να είναι αρκετό ώστε το χώμα να είναι πάντα υγρό, χωρίς το νερό να λιμνάζει. Το καλοκαίρι συνήθως η άρδευση είναι καθημερινή. Το χειμώνα πρέπει να είναι σύμφωνη με τις καιρικές συνθήκες. Τις βροχερές μέρες περιορίζεται ή σταματάει εντελώς, όταν οι βροχοπτώσεις είναι έντονες ή συνεχείς και συνεχίζεται κανονικά όταν δεν βρέχει. Το σημαντικό είναι να διατηρείται στεθερή υγρασία και να μην υπάρχουν περίοδοι ξηρασίας. Το φυτό όσο αναπτύσσεται, τόσο περισσότερο νερό χρειάζεται. Όσο το φυτό είναι μικρό, το πότισμα γίνεται με μικρές δόσεις ή ανά μεγαλύτερα διαστήματα, όταν το έδαφος φαίνεται να στεγνώνει. Όταν τα φυτά μεγαλώσουν το πότισμα γίνεται πιο εντατικό και δεν σταματάει, μέχρι να τελειώσει η συγκομιδή. Χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι ποτίσματος με αυλάκια, με κατάκλιση, με καταιονισμό και με σταγόνες. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος άρδευσης είναι ο καταιονισμός. Νερό με μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα δεν είναι κατάλληλο για την άρδευση του κουνουπιδιού.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Σταυρανθή - Βιολογικός λαχανόκηπος, των Λαμπρόπουλο Παναγιώτη και Νυδριώτη Έφης, Γεωπόνων Γ.Π.Α M.Sc.
