Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Συγκομιδή στέβιας"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ο κατάλληλος χρόνος συγκομιδής συμπίπτει με την αρχή της άνθισης. Ο χρόνος από τη [[Μεταφύτευση στέβιας|μεταφύτευση]] στο χωράφι υπολογίζεται στις 80 - 90 ημέρες. Σύμφωνα με τις αναλύσεις των [[Μορφολογικά χαρακτηριστικά στέβιας|φύλλων]], οι γλυκαντικές ουσίες αυξάνονται με την ανάπτυξη του [[Στέβια φυτό|φυτού]] και φθάνουν στην υψηλότερη περιεκτικότητα όταν εμφανίζονται τα πρώτα λουλούδια. Σε φυτείες προηγούμενης χρονιάς και σε κλιματολογικές συνθήκες ηπειρωτικής Ελλάδας, η πρώτη συλλογή προσδιορίζεται στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, ή δε δεύτερη συλλογή θα γίνει 40 - 50 ημέρες μετά. Με την έναρξη της άνθισης οι γλυκαντικές ουσίες μειώνονται αισθητά, αφού χρησιμοποιούνται από το ίδιο φυτό για τις ανάγκες της άνθισης και ακόμα περισσότερο για τη δημιουργία του σπόρου. Η συλλογή της στέβια γίνεται με δύο τρόπους. Ο πρώτος (γνωστός και ως κινέζικος) συνιστάται στην αφαίρεση των φύλλων με τη μέθοδο αρμέγματος με το χέρι ή με μηχανές και κατόπιν κόψιμο του φυτού στη βάση του σε ύψος 5cm. Ο δεύτερος τρόπος είναι το κόψιμο του φυτού στη βάση του με το χέρι ή με χορτοκοπτικο μηχάνημα. Σε πειράματα που έχουν γίνει στην Ελλάδα διαπιστώθηκε ότι η απόδοση σε ξηρά φύλλα μπορεί να φτάσει και τα 500Kg/στρέμμα ενώ σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Ινδία μπορεί να φτάσει και τα 700Kg/στρέμμα ως αρδευόμενη. | + | Ο κατάλληλος χρόνος συγκομιδής συμπίπτει με την αρχή της άνθισης. Ο χρόνος από τη [[Μεταφύτευση στέβιας|μεταφύτευση]] στο χωράφι υπολογίζεται στις 80 - 90 ημέρες. Σύμφωνα με τις αναλύσεις των [[Μορφολογικά χαρακτηριστικά στέβιας|φύλλων]], οι γλυκαντικές ουσίες αυξάνονται με την ανάπτυξη του [[Στέβια φυτό|φυτού]] και φθάνουν στην υψηλότερη περιεκτικότητα όταν εμφανίζονται τα πρώτα λουλούδια. Σε φυτείες προηγούμενης χρονιάς και σε κλιματολογικές συνθήκες ηπειρωτικής Ελλάδας, η πρώτη συλλογή προσδιορίζεται στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, ή δε δεύτερη συλλογή θα γίνει 40 - 50 ημέρες μετά. Με την έναρξη της άνθισης οι γλυκαντικές ουσίες μειώνονται αισθητά, αφού χρησιμοποιούνται από το ίδιο φυτό για τις ανάγκες της άνθισης και ακόμα περισσότερο για τη δημιουργία του σπόρου. Η συλλογή της στέβια γίνεται με δύο τρόπους. Ο πρώτος (γνωστός και ως κινέζικος) συνιστάται στην αφαίρεση των φύλλων με τη μέθοδο αρμέγματος με το χέρι ή με μηχανές και κατόπιν κόψιμο του φυτού στη βάση του σε ύψος 5cm. Ο δεύτερος τρόπος είναι το κόψιμο του φυτού στη βάση του με το χέρι ή με χορτοκοπτικο μηχάνημα. Σε πειράματα που έχουν γίνει στην Ελλάδα διαπιστώθηκε ότι η απόδοση σε ξηρά φύλλα μπορεί να φτάσει και τα 500Kg/στρέμμα ενώ σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Ινδία μπορεί να φτάσει και τα 700Kg/στρέμμα ως αρδευόμενη.<ref name="Η στέβια"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Η στέβια"> [{{#show:Ιστοσελίδα ΥΠΑΑΤ/Στέβια| ?has link}} Η στέβια].</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια στέβιας| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια στέβιας| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 14:05, 20 Ιουλίου 2015
Ο κατάλληλος χρόνος συγκομιδής συμπίπτει με την αρχή της άνθισης. Ο χρόνος από τη μεταφύτευση στο χωράφι υπολογίζεται στις 80 - 90 ημέρες. Σύμφωνα με τις αναλύσεις των φύλλων, οι γλυκαντικές ουσίες αυξάνονται με την ανάπτυξη του φυτού και φθάνουν στην υψηλότερη περιεκτικότητα όταν εμφανίζονται τα πρώτα λουλούδια. Σε φυτείες προηγούμενης χρονιάς και σε κλιματολογικές συνθήκες ηπειρωτικής Ελλάδας, η πρώτη συλλογή προσδιορίζεται στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, ή δε δεύτερη συλλογή θα γίνει 40 - 50 ημέρες μετά. Με την έναρξη της άνθισης οι γλυκαντικές ουσίες μειώνονται αισθητά, αφού χρησιμοποιούνται από το ίδιο φυτό για τις ανάγκες της άνθισης και ακόμα περισσότερο για τη δημιουργία του σπόρου. Η συλλογή της στέβια γίνεται με δύο τρόπους. Ο πρώτος (γνωστός και ως κινέζικος) συνιστάται στην αφαίρεση των φύλλων με τη μέθοδο αρμέγματος με το χέρι ή με μηχανές και κατόπιν κόψιμο του φυτού στη βάση του σε ύψος 5cm. Ο δεύτερος τρόπος είναι το κόψιμο του φυτού στη βάση του με το χέρι ή με χορτοκοπτικο μηχάνημα. Σε πειράματα που έχουν γίνει στην Ελλάδα διαπιστώθηκε ότι η απόδοση σε ξηρά φύλλα μπορεί να φτάσει και τα 500Kg/στρέμμα ενώ σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Ινδία μπορεί να φτάσει και τα 700Kg/στρέμμα ως αρδευόμενη.[1]
Βιβλιογραφία
