Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μύρτιλο φυτό"
(→Σχετικές σελίδες) |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | {{{top_heading|==}}} | + | {{{top_heading|==}}}Γενικά στοιχεία μύρτιλου{{{top_heading|==}}} |
| − | + | ||
{{{top_heading|==}}}[[Βοτανικά χαρακτηριστικά μύρτιλου]]{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}[[Βοτανικά χαρακτηριστικά μύρτιλου]]{{{top_heading|==}}} | ||
| − | |||
{{{top_heading|==}}}[[Εδαφοκλιματικές συνθήκες μύρτιλου]]{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}[[Εδαφοκλιματικές συνθήκες μύρτιλου]]{{{top_heading|==}}} | ||
| − | |||
{{{top_heading|==}}}[[Ποικιλίες μύρτιλου]]{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}[[Ποικιλίες μύρτιλου]]{{{top_heading|==}}} | ||
Αναθεώρηση της 12:50, 16 Οκτωβρίου 2015
Γενικά στοιχεία μύρτιλου
Βοτανικά χαρακτηριστικά μύρτιλου
Εδαφοκλιματικές συνθήκες μύρτιλου
Ποικιλίες μύρτιλου
Ποικιλίες για την βόρεια Ελλάδα
Ερλι-Μπλου (Earliblue): Πρώιμη ποικιλία που παράγει σχετικά μικρού μεγέθους καρπούς που ωριμάζουν τον Ιούνιο. Είναι η λιγότερο ανθεκτική στο κρύο (έως -180C) σε σχέση με άλλες ποικιλίες που καλλιεργούνται στη Βόρεια Ελλάδα.
Πάτριοτ (Patriot): Αυτογόνιμη, ανθεκτική ποικιλία με μέτρια ανάπτυξη (φτάνει σε ύψος τα 1,20-1,80μ.) που δίνει υψηλή παραγωγή καρπών. Οι καρποί της ωριμάζουν τον Ιούλιο, οπότε και αποκτούν χαρακτηριστικό μπλε χρώμα. Είναι πολύ ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες. Αντέχει μέχρι τους -340C.
Τσάντλερ (Chandler): Ιδιαίτερα παραγωγική ποικιλία ταχείας ανάπτυξης, που σχηματίζει γευστικούς καρπούς μεγάλου μεγέθους, οι οποίοι ωριμάζουν σταδιακά εντός 4-6 εβδομάδων, από Ιούλιο έως Αύγουστο. Είναι ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες (έως -200C).
Μπλου-Κροπ (Bluecrop): Από τις πιο γνωστές ποικιλίες, [1] ιδιαίτερα αποδοτική, φτάνει σε ύψος τα 1,60-2 μ. Οι μεγάλοι καρποί της, που ωριμάζουν τον Αύγουστο, είναι λίγο πιο ξινοί σε σχέση με τις άλλες ποικιλίες και έχουν πιο ανοιχτό μπλε χρώμα. Είναι ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες (έως -280C) και στις έντονες διακυμάνσεις του καιρού την άνοιξη.
Ντάροου (Darrow): Παραγωγική ποικιλία με χαρακτηριστικά μικρά σκουροπράσινα φύλλα, που φτάνει σε ύψος το 1,50-2,10μ. Οι καρποί της ωριμάζουν τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου και έχουν μεγάλο μέγεθος. Αντέχει σε θερμοκρασίες μέχρι -230C.
Ποικιλίες για την Νότια και Νησιωτική Ελλάδα
Τοπ Χατ (Top hat): Αυτογόνιμη ποικιλία με μικρή ανάπτυξη και καρπούς μέτριου μεγέθους που ωριμάζουν τον Αύγουστο. Είναι κατάλληλη για φύτευση σε γλάστρες ή σε μικρούς κήπους, καθώς το ύψος της δεν ξεπερνά τα 60εκ.
Σταρ (Star): Μέτριας ανάπτυξης ποικιλία που σχηματίζει μεγάλα και σχετικά σκληρά αλλά γλυκά μούρα. Το χειμώνα χρειάζεται περίπου 400 ώρες θερμοκρασία κάτω των 70C και θεωρείται από τις πιο αξιόπιστες ποικιλίες για περιοχές με ζεστό κλίμα. Ωριμάζει από Ιούνιο έως και Ιούλιο.
Μπίλοξι (Biloxi): Ποικιλία μεγάλης ανάπτυξης που σχηματίζει μέτριου μεγέθους καρπούς Ιουλίου και Αύγουστο. Προσαρμόζεται καλά σε θερμά κλίματα.
Ονίλ (Oneal): Πρώιμη, αυτογόνιμη ποικιλία μύρτιλου που σχηματίζει μεγάλους καρπούς που ωριμάζουν Ιούνιο με Ιούλιο. Φυτεύεται σε ζεστές περιοχές αλλά έχει αυξημένες ανάγκες σε χαμηλές θερμοκρασίες.
Σπρινγκ-Χάι (Springhigh): Πολύ πρώιμη ποικιλία που σχηματίζει μεγάλους καρπούς που ωριμάζουν στο τέλος της άνοιξης.
Βιβλιογραφία
- ↑ Κτήμα & κήπος: Eρασιτεχνική Κηποτεχνία-Γεωργία-Κτηνοτροφία", Τεύχος 15, Ιούνιος 2014.
Εχθροί μύρτιλου
Οι κυριότεροι εχθροί [1] του μύρτιλου αναφέρονται παρακάτω:
Ο σκώληκας των μπλε μούρων: Οι προνύμφες του εντόμου προσβάλλουν τα μπλε μούρα όταν βρίσκονται στο στάδιο της ωρίμανσης, με συνέπεια σταδιακά να τα καταστρέφουν. Αντιμετώπιση: Μόλις εντοπίσουμε την προσβολή, χρειάζεται άμεση αφαίρεση και απομάκρυνση των προσβεβλημένων καρπών για να μη μεταφερθεί το έντομο και σε γειτονικούς καρπούς. Προληπτικά, την άνοιξη τοποθετούμε στα φυτά κίτρινες κολλητικές παγίδες, ώστε να αιχμαλωτίσουμε τα ενήλικα έντομα πριν γεννήσουν αυγά.
Σκαραβαίος των δαμάσκηνων: Πρόκειται για σκαθάρι που τρέφεται με τα φύλλα, προκαλώντας μεγάλη ζημιά στα φυτά. Αντιμετώπιση: Τοποθετούμε μέσα στην κόμη του μύρτιλου ένα κλαδί δαμασκηνιάς, έτσι ώστε το σκαθάρι να τραφεί με τα φύλλα της δαμασκηνιάς, τα οποία προτιμά, και να απομακρυνθεί από τα φυτά μας.
Ο ανθονόμος των μπλε μούρων: είναι ένα μικρό ερυθρόμαυρο σκαθάρι που τρυπά τα νεαρά άνθη, γεννά εκεί τα αυγά του και τα καταστρέφει. Συχνά τα προσβεβλημένα άνθη πέφτουν στο έδαφος. Σε περίπτωση που προσβληθούν πολλά άνθη, έχουμε σημαντική μείωση της παραγωγής. Αντιμετώπιση: Απομακρύνουμε τα προσβεβλημένα άνθη από το έδαφος γύρω από τα φυτά.
Ζημιές από πουλιά: Πολλές φορές τα μπλέ μούρα όταν είναι ώριμα προσελκύουν τα πουλιά, τα οποία προξενούν μεγάλες ζημιές. Καλό είναι να τοποθετήσουμε ένα προστατευτικό δίχτυ πάνω από τα φυτά μας κατά την περίοδο ωρίμανσης των καρπών.
Βιβλιογραφία
- ↑ Κτήμα & κήπος: Eρασιτεχνική Κηποτεχνία-Γεωργία-Κτηνοτροφία", Τεύχος 15, Ιούνιος 2014.
Ασθένειες μύρτιλου
Δεν υπάρχει τίποτα πιο ψυχοφθόρο από το να βλέπετε τους θάμνους με τα μπλε μούρα σας να ξεραίνονται χωρίς προφανή λόγο. Οι ασθένειες και οι μυκητιάσεις μπορεί να αποδειχτούν πολύ ύπουλες αφού είναι πρακτικά αόρατες μέχρι το χρονικό σημείο που θα αρχίσετε να βλέπετε τα πρώτα συμπτώματα πάνω στο φυτό. Μόλις αντιληφθείτε ότι κάτι δεν πάει καλά, θα πρέπει εγκαίρως να δείτε ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα και να αντιδράσετε κατάλληλα προκειμένου να σώσετε τα φυτά σας. Υπάρχουν δεκάδες πιθανά προβλήματα που θα μπορούσαν να πλήξουν τα μπλε μούρα σας αν και κάποια προβλήματα εμφανίζονται περισσότερο συχνά από άλλα. Οι πιο συνηθισμένοι εχθροί των μπλε μούρων είναι: Ωίδιο ( κοινώς “μπάστρα” )
Το ωίδιο είναι ένα συχνότατο πρόβλημα για κάθε φρούτο ή λαχανικό κήπου, αλλά είναι αρκετά εύκολο στην αντιμετώπισή του. Η όψη του είναι σαν μια λευκή σκόνη η οποία βρίσκεται πασπαλισμένη πάνω στα φύλλα, αλλά μερικές φορές και πάνω στους καρπούς. Αν υπάρχει έντονη παρουσία από ωίδιο πάνω στα φύλλα είναι πολύ πιθανόν αυτά να αρχίσουν να πέφτουν. Αν το ωίδιο δεν έχει εξαπλωθεί σε όλον τον θάμνο, το φυτό σας δεν βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Τα περισσότερα μυκητοκτόνα σε μορφή σπρέη είναι σχετικά αναποτελεσματικά, οπότε ακόμα και αν τα χρησιμοποιήσετε πιθανόν να μη βοηθήσουν στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα φυτά σας.
Αφαιρέστε τα μολυσμένα φύλλα και μειώστε τα επίπεδα υγρασίας γύρω από τα φυτά σας. Μπορεί να μην είναι εφικτό να ελέγξετε τον καιρό, όμως αν ζείτε σε υγρό κλίμα, μπορείτε να βελτιώσετε τη ροή του αέρα στο φυτό με την αφαίρεση κλαδιών που δεν καρποφορούν στο εσωτερικό του θάμνου. Επίσης καλό είναι να μη φυτεύετε τους θάμνους πολύ κοντά τον έναν στον άλλο.
Τόσο σε αυτή, όσο και σε κάθε άλλη ασθένεια, θα πρέπει να καίτε ή να απαλλάσσεστε από το μολυσμένο υλικό με τον κατάλληλο υγειονομικό τρόπο. Θα πρέπει πάση θυσία να αποφεύγετε την παρουσία μολυσμένων φύλλων ή κλαδιών κοντά στον κήπο με τα μπλε μούρα ή τα άλλα καρποφόρα φυτά σας.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ:
BRIK. Ψεκάζουμε πάνω στα φύλλα κάθε 7 μέρες δύο - τρεις φορές. Βάζουμε 1ml φάρμακο σε 1 λίτρο νερό. [1]
Βιβλιογραφία
Πληροφοριακά στοιχεία
| ||||||
Ευδοκιμεί στις περιοχές
Σχετικές σελίδες
- Καλλιέργεια μύρτιλου
- Γενικά στοιχεία μύρτιλου
- Βοτανικά χαρακτηριστικά μύρτιλου
- Εδαφοκλιματικές συνθήκες μύρτιλου
- Ποικιλίες μύρτιλου
- Εχθροί μύρτιλου
- Ασθένειες μύρτιλου
Βιβλιογραφία
- ↑ Ιστοσελίδα Agrotypos/Μύρτιλο (Μπλούμπερρυ, Blueberry).
- ↑ Κτήμα & κήπος: Eρασιτεχνική Κηποτεχνία-Γεωργία-Κτηνοτροφία", Τεύχος 15, Ιούνιος 2014.
- ↑ Εναλλακτικές καλλιέργειες που μπορούν να αναπτυχθούν στη Δυτική Μακεδονία" Κάσσανδρος Γάτσιος, Γεωπόνος-συγγραφέας.
