Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια μελισσών Ευρωπαϊκή σηψιγονία"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Προσβολή από ευρωπαϊκή σηψιγονία. Ο νεκρός γόνος είναι ακάλυπτος.jpg|thumb|px20|Προσβολή από ευρωπαϊκή σηψιγονία. Ο νεκρός γόνος είναι ακάλυπτος]] | [[Image:Προσβολή από ευρωπαϊκή σηψιγονία. Ο νεκρός γόνος είναι ακάλυπτος.jpg|thumb|px20|Προσβολή από ευρωπαϊκή σηψιγονία. Ο νεκρός γόνος είναι ακάλυπτος]] | ||
− | Η | + | Η Ευρωπαϊκή σηψιγονία <ref name="Εχθροί κι ασθένειες των μελισσών2"/> προκαλείται από το βακτήριο Melissococcus pluton. Παρόλο που η ασθένεια είναι εξαπλωμένη σε όλο τον κόσμο, συνήθως δεν θεωρείται σοβαρή ασθένεια των μελισσών. Συχνά το Bacillus alvei είναι ένα από τα δευτερεύοντα βακτήρια που ανευρίσκεται στις νεκρές προνύμφες. Τα σπόρια των βακτηρίων δε διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα και σύμφωνα με τον Bailey μπορούν να εμφανίσουν συμπτώματα μέχρι περίπου 3 χρόνια. Η Ευρωπαϊκή σηψιγονία προσβάλλει τις νεαρές προνύμφες κυρίως της 3ης και 4ης ημέρας, οι οποίες πεθαίνουν πριν καλυφθούν. |
+ | {{{top_heading|==}}}Συμπτώματα{{{top_heading|==}}} | ||
+ | |||
+ | Τα συμπτώματα διαφέρουν από εκείνα της Αμερικανικής σηψιγονίας στα εξής σημεία: | ||
+ | |||
+ | α) Οι προσβεβλημένες προνύμφες έχουν διαφορετική όψη και ανώμαλη τοποθέτηση μέσα στο κελί. | ||
+ | |||
+ | β) Αν δοκιμάσουμε με ένα σπιρτόξυλο να αποσπάσουμε υγρό από νεκρή προνύμφη, δε σχηματίζει κολλώδη κλωστή. | ||
+ | |||
+ | γ) Τα πτώματα των προνυμφών, όταν αποξηρανθούν και σχηματίσουν λέπι, δεν κολλούν στα τοιχώματα των κελιών και η απομάκρυνσή τους είναι εύκολη. | ||
+ | |||
+ | δ) Ο προσβλημένος γόνος έχει οσμή ξινού και σάπιου. | ||
+ | |||
+ | {{{top_heading|==}}}Θεραπεία{{{top_heading|==}}} | ||
+ | Για την θεραπεία της Ευρωπαϊκής σηψιγονίας χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά. Η τερραμυκίνη, όπως χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της [[Αμερικανικής σηψιγονίας|Αμερικανική σηψιγονία]] είναι αποτελεσματική και για την Ευρωπαϊκή. Επίσης, οι σωστοί χειρισμοί μειώνουν στο ελάχιστο τη μόλυνση των υγιών μελισσών. | ||
− | |||
[[είναι ασθένεια του ζώου::Μέλισσες| ]] | [[είναι ασθένεια του ζώου::Μέλισσες| ]] | ||
Γραμμή 12: | Γραμμή 25: | ||
<references> | <references> | ||
− | + | <ref name="Εχθροί κι ασθένειες των μελισσών2"> Μέλισσα και μελισσοκομική τεχνική, του Πασχάλη Χαριζάνη καθηγητή μελισσοκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996. | |
− | <ref name="Εχθροί κι ασθένειες των | + | |
− | + | ||
</references> | </references> | ||
+ | |||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ |
Αναθεώρηση της 11:23, 15 Ιανουαρίου 2016
Η Ευρωπαϊκή σηψιγονία [1] προκαλείται από το βακτήριο Melissococcus pluton. Παρόλο που η ασθένεια είναι εξαπλωμένη σε όλο τον κόσμο, συνήθως δεν θεωρείται σοβαρή ασθένεια των μελισσών. Συχνά το Bacillus alvei είναι ένα από τα δευτερεύοντα βακτήρια που ανευρίσκεται στις νεκρές προνύμφες. Τα σπόρια των βακτηρίων δε διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα και σύμφωνα με τον Bailey μπορούν να εμφανίσουν συμπτώματα μέχρι περίπου 3 χρόνια. Η Ευρωπαϊκή σηψιγονία προσβάλλει τις νεαρές προνύμφες κυρίως της 3ης και 4ης ημέρας, οι οποίες πεθαίνουν πριν καλυφθούν.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα διαφέρουν από εκείνα της Αμερικανικής σηψιγονίας στα εξής σημεία:
α) Οι προσβεβλημένες προνύμφες έχουν διαφορετική όψη και ανώμαλη τοποθέτηση μέσα στο κελί.
β) Αν δοκιμάσουμε με ένα σπιρτόξυλο να αποσπάσουμε υγρό από νεκρή προνύμφη, δε σχηματίζει κολλώδη κλωστή.
γ) Τα πτώματα των προνυμφών, όταν αποξηρανθούν και σχηματίσουν λέπι, δεν κολλούν στα τοιχώματα των κελιών και η απομάκρυνσή τους είναι εύκολη.
δ) Ο προσβλημένος γόνος έχει οσμή ξινού και σάπιου.
Θεραπεία
Για την θεραπεία της Ευρωπαϊκής σηψιγονίας χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά. Η τερραμυκίνη, όπως χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της Αμερικανική σηψιγονία είναι αποτελεσματική και για την Ευρωπαϊκή. Επίσης, οι σωστοί χειρισμοί μειώνουν στο ελάχιστο τη μόλυνση των υγιών μελισσών.
Βιβλιογραφία
- ↑ Μέλισσα και μελισσοκομική τεχνική, του Πασχάλη Χαριζάνη καθηγητή μελισσοκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996.