Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Προσαρμοστικότητα - Περιβαλλοντικές απαιτήσεις"
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
Ως φυτό των θερμών κλιμάτων, το ζαχαρούχο σόργο είναι ευαίσθητο στις χαμηλές θερμοκρασίες και η προσαρμοστικότητα του στα βόρεια ψυχρά κλίματα είναι μικρή. Οι ελάχιστες θερμοκρασίες για τη βλάστηση του σπόρου είναι 10<sup>0</sup>C και για την ανάπτυξη 15<sup>0</sup>C. Οι άριστες θερμοκρασίες ανάπτυξης είναι 27-30<sup>0</sup>C. Το ζαχαρούχο σόργο ανέχεται τις υψηλές θερμοκρασίες καλύτερα από πολλά άλλα σιτηρά. Τα σόργα γενικά (και το ζαχαρούχο σόργο) θεωρούνται από τα πιο ανθεκτικά φυτά στην ξηρασία. Για το λόγο αυτό, το σόργο συχνά αποκαλείται καμήλα των φυτών της μεγάλης καλλιέργειας. Την ανθεκτικότητά του στην ξηρασία το σόργο την οφείλει στο πλούσιο, θυσανώδες ριζικό του σύστημα και κυρίως στις δευτερογενείς ή κύριες ρίζες που εκτείνονται οριζόντια σε μεγάλη απόσταση, μεγαλύτερη από 1 μέτρο και φτάνουν σε βάθος 1,80 μέτρα. Την οφείλει ακόμη στους μηχανισμούς ρύθμισης της διαπνοής, τους οποίους διαθέτει (συστροφή των φύλλων σε περιόδους ξηρασίας κ.ά.). | Ως φυτό των θερμών κλιμάτων, το ζαχαρούχο σόργο είναι ευαίσθητο στις χαμηλές θερμοκρασίες και η προσαρμοστικότητα του στα βόρεια ψυχρά κλίματα είναι μικρή. Οι ελάχιστες θερμοκρασίες για τη βλάστηση του σπόρου είναι 10<sup>0</sup>C και για την ανάπτυξη 15<sup>0</sup>C. Οι άριστες θερμοκρασίες ανάπτυξης είναι 27-30<sup>0</sup>C. Το ζαχαρούχο σόργο ανέχεται τις υψηλές θερμοκρασίες καλύτερα από πολλά άλλα σιτηρά. Τα σόργα γενικά (και το ζαχαρούχο σόργο) θεωρούνται από τα πιο ανθεκτικά φυτά στην ξηρασία. Για το λόγο αυτό, το σόργο συχνά αποκαλείται καμήλα των φυτών της μεγάλης καλλιέργειας. Την ανθεκτικότητά του στην ξηρασία το σόργο την οφείλει στο πλούσιο, θυσανώδες ριζικό του σύστημα και κυρίως στις δευτερογενείς ή κύριες ρίζες που εκτείνονται οριζόντια σε μεγάλη απόσταση, μεγαλύτερη από 1 μέτρο και φτάνουν σε βάθος 1,80 μέτρα. Την οφείλει ακόμη στους μηχανισμούς ρύθμισης της διαπνοής, τους οποίους διαθέτει (συστροφή των φύλλων σε περιόδους ξηρασίας κ.ά.). | ||
Έδαφος | Έδαφος | ||
| − | Το ζαχαρούχο σόργο μπορεί να αναπτύσσεται με επιτυχία σε όλους τους τύπους των εδαφών, όπως τα βαριά αργιλώδη, τα μέσης σύστασης , τα ασβεστούχα και τα πλούσια σε οργανική ουσία. Ανέχεται εδάφη ελαφρώς αλκαλικά, με περίσσεια αλάτων και εδάφη με μέτριες συνθήκες στράγγισης. Το pH των εδαφών στα οποία μπορεί να καλλιεργηθεί το ζαχαρούχο σόργο κυμαίνεται από 5,5-8,5.<ref name="Ζαχαρούχο σόργο"/> | + | Το ζαχαρούχο σόργο μπορεί να αναπτύσσεται με επιτυχία σε όλους τους τύπους των εδαφών, όπως τα βαριά αργιλώδη, τα μέσης σύστασης , τα ασβεστούχα και τα πλούσια σε οργανική ουσία. Ανέχεται εδάφη ελαφρώς αλκαλικά, με περίσσεια αλάτων και [[τύποι εδαφών |εδάφη]] με μέτριες συνθήκες στράγγισης. Το pH των εδαφών στα οποία μπορεί να καλλιεργηθεί το ζαχαρούχο σόργο κυμαίνεται από 5,5-8,5.<ref name="Ζαχαρούχο σόργο"/> |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Αναθεώρηση της 13:53, 27 Ιουνίου 2016
Το ζαχαρούχο σόργο είναι ιθαγενές φυτό των τροπικών περιοχών, προσαρμόζεται όμως και στις εύκρατες περιοχές.
Κλίμα
Ως φυτό των θερμών κλιμάτων, το ζαχαρούχο σόργο είναι ευαίσθητο στις χαμηλές θερμοκρασίες και η προσαρμοστικότητα του στα βόρεια ψυχρά κλίματα είναι μικρή. Οι ελάχιστες θερμοκρασίες για τη βλάστηση του σπόρου είναι 100C και για την ανάπτυξη 150C. Οι άριστες θερμοκρασίες ανάπτυξης είναι 27-300C. Το ζαχαρούχο σόργο ανέχεται τις υψηλές θερμοκρασίες καλύτερα από πολλά άλλα σιτηρά. Τα σόργα γενικά (και το ζαχαρούχο σόργο) θεωρούνται από τα πιο ανθεκτικά φυτά στην ξηρασία. Για το λόγο αυτό, το σόργο συχνά αποκαλείται καμήλα των φυτών της μεγάλης καλλιέργειας. Την ανθεκτικότητά του στην ξηρασία το σόργο την οφείλει στο πλούσιο, θυσανώδες ριζικό του σύστημα και κυρίως στις δευτερογενείς ή κύριες ρίζες που εκτείνονται οριζόντια σε μεγάλη απόσταση, μεγαλύτερη από 1 μέτρο και φτάνουν σε βάθος 1,80 μέτρα. Την οφείλει ακόμη στους μηχανισμούς ρύθμισης της διαπνοής, τους οποίους διαθέτει (συστροφή των φύλλων σε περιόδους ξηρασίας κ.ά.). Έδαφος Το ζαχαρούχο σόργο μπορεί να αναπτύσσεται με επιτυχία σε όλους τους τύπους των εδαφών, όπως τα βαριά αργιλώδη, τα μέσης σύστασης , τα ασβεστούχα και τα πλούσια σε οργανική ουσία. Ανέχεται εδάφη ελαφρώς αλκαλικά, με περίσσεια αλάτων και εδάφη με μέτριες συνθήκες στράγγισης. Το pH των εδαφών στα οποία μπορεί να καλλιεργηθεί το ζαχαρούχο σόργο κυμαίνεται από 5,5-8,5.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
