Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αιθέριο έλαιο σατουρέγιας"

Αναθεώρηση της 10:31, 8 Σεπτεμβρίου 2016

Από έρευνες, φαίνεται ότι το ποσοστό του αιθερίου ελαίου σχετίζεται αρνητικά με το υψόμετρο όπου αυτοφύονται τα φυτά και η μεταβολή της σύστασης των αιθερίων ελαίων ακολουθεί ένα γεωγραφικό πρότυπο, το οποίο σχετίζεται με τις βιοκλιματικές ζώνες. Η καρβακρόλη κυριαρχεί σε περιοχές με Μεσογειακό και Υπομεσογειακό βιοκλίμα, η λιναλοόλη ή ο υδρίτης του trans-σαβινενίου ή και με την βορνεόλη κυριαρχούν σε Υπομεσογειακό ή εύκρατα βιοκλίματα. Η θυμόλη βρίσκεται ως κύριο συστατικό του αιθερίου ελαίου και στις τρεις βιοκλιματικές ζώνες. Φυτοχημικές μελέτες έδειξαν την παρουσία πολλών βιολογικώς δραστικών συστατικών, όπως θυμόλης, π-κυμενίου, γ-τερπινενίου και καρβακρόλης στο αιθέριο έλαιο, τριτερπενίων, φλαβονοειδών και ροσμαρινικού οξέος. Ολόκληρο το φυτό, καθώς και το αιθέριο έλαιο και τα εκχυλίσματά του χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή ιατρική ως φάρμακο για το πεπτικό σύστημα, ως αφροδισιακό, βακτηριοκτόνο και μυκητοκτόνο.^[1]

Σχετικές σελίδες

• Σατουρέγια φυτό

• Καλλιέργεια σατουρέγιας

• Αιθέρια έλαια

• Τρόποι παραλαβής αιθέριων ελαίων

• Μεταποιητικές - Εμπορικές επιχειρήσεις προϊόντων από αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά

Βιβλιογραφία

1. ↑ Καλλιέργεια, μεταποίηση και διασφάλιση ποιότητας των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών: Βασικές αρχές καθετοποιημένης παραγωγής, των Δρ. Ελένη Μαλούπα, Δρ. Κατερίνα Γρηγοριάδου, Δρ. Διαμάντω Λάζαρη και Δρ. Νικόλαος Κρίγκας, Καβάλα 2013