Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Στρατηγική Ε.Ε για την Πράσινη Συμφωνία"

Αναθεώρηση της 11:43, 11 Σεπτεμβρίου 2020

Αποτελεί μία νέα αναπτυξιακή στρατηγική με στόχο την ομαλή μετάβαση ως το 2050 σε μία οικονομία όπου θα έχουν μηδενιστεί οι καθαρές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και η οικονομική ανάπτυξη θα έχει αποσυνδεθεί από τη χρήση των πόρων, θα έχει ενισχυθεί το φυσικό κεφάλαιο της ΕΕ και οι πολίτες της θα είναι προστατευμένοι.

Η μετάβαση αυτή απαιτεί χρηματοδότηση μέσω ενός συνεκτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και συνεργασία με τις άλλες χώρες και πρέπει να είναι δίκαιη, χωρίς να αποκλείει κανέναν.

Δέσμη πολιτικών για ένα βαθύ μετασχηματισμό:

• Αύξηση της φιλοδοξίας: για το κλίμα ως το 2030 και το 2050.

1. Προτείνεται ο πρώτος ευρωπαϊκός «νόμος για το κλίμα».
2. Παρουσιάζεται ένα σχέδιο μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ως το 2030, τουλάχιστον στο 50 %με 55 % σε σύγκριση με το 1990, το οποίο θα εμπεριέχει μεταξύ άλλων και τον κανονισμό σχετικά με τη χρήση γης και τη δασοπονία.
3. Ευθυγραμμίζεται η φορολογία με τους στόχους για το κλίμα.
4. Καθίσταται αποτελεσματική η τιμολόγηση του άνθρακα σε ολόκληρη την οικονομία.
5. Προτείνεται μηχανισμός συνοριακής προσαρμογής άνθρακα για επιλεγμένους τομείς, με τρίτες χώρες, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος διαρροής άνθρακα.

• Καθαρή, προσιτή και ασφαλής ενέργεια με περαιτέρω απανθρακοποίηση του ενεργειακού συστήματος μέσω αξιοποίησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως η αιολική, καθώς και απανθρακοποίηση του φυσικού αερίου. Για την οικονομική ενεργειακή αυτάρκεια των νοικοκυριών ενεργοποιούνται προγράμματα ανακαίνισης κατοικιών, ενώ απαιτούνται έξυπνες υποδομές, με καινοτόμες τεχνολογίες και υποδομές (όπως τα ευφυή δίκτυα, τα δίκτυα υδρογόνου, κ.α.)