Γιββερελλίνες

Οι γιββερελλίνες στα δέντρα παράγονται κυρίως στα πολύ νεαρά φύλλα, στα νεαρά έµβρυα, στους καρπούς και στις ρίζες. Βοηθούν στην επιµήκυνση των κυττάρων στην διακοπή του ληθάργου των σπόρων και των οφθαλµών, παρεµποδίζουν την προτροπή σχηµατισµού ανθέων και φαίνεται ότι αλληλεπιδρούν µε τις αυξίνες και εµποδίζουν την αποκοπή των νεαρών καρπών. Οι γιββερελλίνες χρησιµοποιήθηκαν επιτυχώς µετά από ζηµιά λόγω παγετών. Η επίδραση των γιββερελλινών είναι µεγαλύτερη σε ελαφρούς παγετούς παρά σε ισχυρούς παγετούς. Η εφαρµογή γίνεται µέσα σε 40 ώρες µετά τον παγετό εκτός από πολύ σοβαρές ζηµιές όπου καθυστερεί η εφαρµογή µέχρι να ανοίξουν το 50% των άνθεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουµε µεγαλύτερη ποσότητα µικρών και κακοσχηµατισµένων καρπών και µειωµένη διαφοροποίηση οφθαλµών για την επόµενη χρονιά. Το µέγεθος των παρθενοκαρπικών καρπών είναι συνήθως µικρότερο και επιπλέον οι καρποί γίνονται πιο επιµήκεις.

Η χρήση γιββεριλλινών εφαρµόζεται ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών σε ποικιλίες πρωϊµανθείς όπως η ποικιλία Κρυστάλλι για αύξηση του ποσοστού καρπόδεσης. Η εφαρµογή της σωστής δόσης της γιββερελλίνης στον σωστό χρόνο µειώνει τις παρενέργειες όπως παραµορφώσεις των καρπών και µειωµένη διαφοροποίηση ανθοφόρων οφθαλµών για την επόµενη χρονιά. Ως ιδανικός χρόνος εφαρµογής είναι όταν το 30 – 70% των ανθέων είναι ανοιχτά. Η κατάλληλη συγκέντρωση της γιββερελλίνης ποικίλλει από ποικιλία σε ποικιλία και κατά ανθικό στάδιο. Η συγκέντρωση πρέπει να είναι αρκετά υψηλή για να ενεργοποιήσει σε ανάπτυξη καρπών τέτοιο ποσοστό ανθέων που να εξασφαλίζει ικανοποιητική παραγωγή εµπορεύσιµων καρπών, όχι όµως τόσο υψηλή, που να προκαλεί υπερβολικό δέσιµο καρπών υποβαθµισµένης ποιότητας που θα έχει ως αποτέλεσµα την εξάντληση των δέντρων από θρεπτικής άποψης. Η συγκέντρωση γιββερελλίνης που θα χρησιµοποιηθεί εξαρτάται από τους παρακάτω παράγοντες:

• Την ποικιλία
• Την ποσοτική ανθοφορία
• Το ποσοστό της ζηµιάς
• Τις καιρικές συνθήκες κατά την περίοδο της ανθοφορίας

Συνήθως οι συγκεντρώσεις του γιββερελλικού οξέως κυµαίνονται µεταξύ 10–25 ppm µε κατάλληλη συγκέντρωση τα 16 ppm. Τα νεαρά δέντρα που φέρουν λίγους καρποφόρους οφθαλµούς πρέπει να δεχθούν τα 25 ppm τα δε µεγαλύτερης ηλικίας δέντρα µε αρκετούς καρποφόρους οφθαλµούς 10-12,5 ppm. Ο ψεκασµός µε γιββερελλίνη µπορεί να µειώσει την προτροπή για σχηµατισµό ανθέων, αλλά στην πράξη το µειονέκτηµα αυτό µπορεί να µειωθεί στο ελάχιστο µε την κατάλληλη συγκέντρωση και την κατάλληλη εποχή εφαρµογής. Αν η συγκέντρωση είναι πολύ µικρή δε συµβάλλει σε καρπόδεση, ενώ αν είναι πολύ µεγάλη µειώνει το σχηµατισµό καρποφόρων οφθαλµών. Εποµένως κάθε παραγωγός πρέπει να ενεργήσει µεταξύ των δύο αυτών συγκεντρώσεων για να επιτύχει την κατάλληλη συγκέντρωση.