Καλλιέργεια φασολιάς
Περιεχόμενα
Προετοιμασία εδάφους
Η προετοιμασία του εδάφους ξεκινάει από το φθινόπωρο, κύριο λόγο θα παίξει η καλλιέργεια που έχει προηγηθεί στο χωράφι. Εάν έχει καλλιεργηθεί π.χ. καλαμπόκι, σιτάρι θα γίνει κάψιμο των υπολειμμάτων στο χωράφι και λόγο των ορυκτών υπολειμμάτων και των ζιζανίων πραγματοποιείται μια άροση ώστε να αποσυνθεθούν. Επίσης κατά το φθινόπωρο σε χωράφια που χρειάζονται λιπαντικές ουσίες για τον λόγο αυτό, διανέμουμε κοπριά οπότε με την προαναφερόμενη άροση επιτυγχάνεται η ενσωμάτωση της. Έπειτα, κατά την περίοδο της άνοιξης γίνεται για δεύτερη φορά άροση του εδάφους , μόνο που αυτή την φορά γίνεται ελαφριά. Για να μπορέσουμε να επιτύχουμε όσο το δυνατό μικρότερα σβόλια κάνουμε σβάρνισμα ή δισκοσβάρνισμα, οπότε στο τέλος θα επιτευχθεί και όσο το δυνατόν καλύτερο φρεζάρισμα, άρα και καλύτερος θρυμματισμός των χωμάτινων σβόλων.[1]
Σπορά - Φύτευση
Η σπορά του φασολιού αρχίζει νωρίς την άνοιξη μόλις η θερμοκρασία του εδάφους ανέβει στους 16oC. Στην θερμοκρασία αυτή η βλάστηση του σπόρου και το φύτρωμα των φυτών είναι σχετικά βραδύ, αλλά σε χαμηλότερες θερμοκρασίες οι σπόροι μπορεί να σαπίσουν. Το ψυχός και το φτωχό έδαφος οδηγούν αναπόφευκτα σε φτωχό φύτρωμα. Αναφέρεται ότι σε θερμοκρασία 10-11oC τα φασόλια φυτρώνουν σε 17 ημέρες, σε 13-14oC σε 6-8 ημέρες και σε 15-16oC σε 5 ημέρες. Η σπορά γίνεται με τα χέρια σε θέσεις που απέχουν 70-80cm επι και μεταξύ των γραμμών πάνω στις οποίες τοποθετούνται 2-3 σπόροι και ακολουθεί παράχωμα. Το βάθος σποράς κυμαίνεται από 3-8cm ανάλογα με το μέγεθος του σπόρου, τη σύσταση του εδάφους αλλά και την υγρασία του, την περίοδο της σποράς.[2] Το "νάνο" φασόλι, που συγκομίζεται μηχανικά, σπέρνεται σε γραμμές που απέχουν 30-60cm, με απόσταση φυτών επί της γραμμής 15-25cm. Οι αποστάσεις σποράς καθορίζονται με κριτήριο τη ζωηρότητα της ποικιλίας, τη γονιμότητα των εδαφών, καθώς και το μέγεθος των διαθεσίμων μηχανημάτων για καλλιέργεια και συγκομιδή. Σε σχετικά πειράματα βρέθηκε ότι ο ιδεώδης πληθυσμός φυτών ανά στρέμμα είναι περίπου 40.000. Οι αναρριχώμενες ποικιλίες σπέρνονται είτε σε γραμμές είτε σε όρχους (θέσεις). Οι γραμμές συνήθως απέχουν 100-120cm και τα φυτά επί της γραμμής απέχουν 20-25cm. Στην περίπτωση της σποράς σε όρχους, σπέρνονται 4-6 σπόροι σε κάθε θέση οι οποίες απέχουν μεταξύ τους (και προς τις δύο κατευθύνσεις) 100-120cm. Μετά το φύτρωμα, γίνεται αραίωση και αφήνονται σε κάθε όρχο 3-4 φυτά, τα οποία υποστυλώνονται συνήθως με καλάμια ή με σπάγκο. Γενικά, η πυκνή σπορά προκαλεί αύξηση της απόδοσης αλλά και την παραγωγή ομοιόμορφου προϊόντος όσον αφορά το μέγεθος. Ανάλογα με την ποικιλία (μέγεθος σπόρου) και τις αποστάσεις σποράς, απαιτούνται 5-12kg σπόρου ανά στρέμμα. Το βάθος σποράς είναι συνήθως 2-5 cm (το μικρότερο βάθος αφορά τα υγρά και [[Αργιλώδη εδάφη|βαριά εδάφη).[3]
Υποστύλωση
Οι ποικιλίες φασολιάς που καλλιεργούνται, είναι αναρριχόμενες και η στήριξή τους είναι απαραίτητη. Για στήριξη χρησιμοποιούνται βέργες δασικών δένδρων σε μικρότερο βαθμό, ενώ βασικό μέσο στήριξης αποτελούν καλαμόβεργες μήκους 2,30-2,50m περίπου. Η τοποθέτησή τους γίνεται βεβαίως με τα χέρια και είναι εργασία επίπονη και πολύ σημαντική. Η καλή τοποθέτηση των μέσων στήριξης στο έδαφος και στο καλό δέσιμο μεταξύ τους, διασφαλίζουν την απρόσκοπτη ανάπτυξη των φυτών χωρίς κινδύνους πτώσης από το βάρος τους ή τους δυνατούς ανέμους, που θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα.[2]
Άρδευση
Η φασολιά έχει ριζικό σύστημα μέσου βάθους. Το επαρκές επίπεδο υγρασίας σε ολόκληρη τη διάρκεια του βιολογικού κύκλου του φυτού είναι απαραίτητη προϋπόθεση για υψηλή απόδοση και ποιότητα, καθώς και ομοιόμορφη ανάπτυξη του φυτού. Κατά τη διάρκεια των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης σε υψηλές θερμοκρασίες, τα φυτά μπορεί να χρειάζονται μέχρι 5mm νερού ημερησίως. Σε ελαφρά εδάφη, μπορεί να χρειάζεται άρδευση κάθε 3-4 ημέρες. Έλλειψη υγρασίας κατά την άνθηση και καρπόδεση προκαλεί ανθόρροια και καρπόρροια. Επίσης, η έλλειψη υγρασίας, σε συνδυασμό με υψηλή διαπνοή λόγω υψηλής θερμοκρασίας, μπορεί να προκαλέσει παραμόρφωση των λοβών. Ανάλογα με την εποχή καλλιέργειας (άνοιξη, φθινόπωρο) η απαιτούμενη υγρασία για συμπλήρωση του βιολογικού κύκλου του φασολιού μπορεί να κυμαίνεται από 300-450mm.[3] Μετά την έναρξη της άνθησης η ωφέλιμη υγρασία του εδάφους θα πρέπει να διατηρείται πάνω από 50%. Η άρδευση μπορεί να γίνει με κατάκλιση, με τεχνητή βροχή ή σταλακτοφόρους σωλήνες. Ο αριθμός αρδεύσεων που εφαρμόζονται κατά καλλιεργητική περίοδο εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες (θερμοκρασία, βροχόπτωση) όμως κατά μέσο όρο εφαρμόζονται 10-12 αρδεύσεις.[2]
Λίπανση
Καταπολέμηση ζιζανίων
Συγκομιδή
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Βιολογικά φασόλια Πρεσπών.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Η καλλιέργεια του φασολιού στο νομό Καστοριάς, πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Αλεξιάδου Αλεξάνδρας, Θεσσαλονίκη 2010.
- ↑ 3,0 3,1 Καλλιέργεια φασολιάς.
