Ρόδι
Περιεχόμενα
Συντήρηση
Τα ρόδια αφού συγκομιστούν τοποθετούνται σε κουβάδες πλαστικούς και στη συνέχεια σε κλούβες. Μεταφέρονται όσο γίνεται συντομότερα στο συσκευαστήριο και εκεί χωρίζονται σε εμπορεύσιμους και μη. Οι ακατάλληλοι για εμπορία καρποί οδηγούνται στα ψυγεία ή κατευθείαν για χυμοποίηση. Οι καρποί με βαθιά σχισίματα (φαίνονται οι σπόροι) καλό είναι να μη χυμοποιούνται γιατί συνήθως προσβάλλονται από μύκητες, που παράγουν μυκοτοξίνες, που είναι πολύ επικίνδυνες για τον άνθρωπο. Αν και δεν είναι απαραίτητο, είναι καλό οι καρποί να προψύχονται με αέρα στους 7oC το συντομότερο δυνατό μετά τη συγκομιδή. Οι καρποί που προορίζονται για νωπή χρήση πλένονται με διάλυμα χλωρίνης, ξεπλένονται με νερό, στεγνώνονται με αέρα και ταξινομούνται ανάλογα με την παρουσία ελαττωμάτων, το μέγεθος, το χρώμα και το βάρος. Εάν οι καρποί προορίζονται για μακρά συντήρηση και υπάρχει έγκριση, εφαρμόζεται ένα μυκητοκτόνο (στην Αμερική είναι το Scholar-Syngenta). Η εφαρμογή κερώματος μπορεί επίσης να καλυτερεύσει την εμφάνιση των ροδιών και να αυξήσει τη διάρκεια συντήρησης μειώνοντας την απώλεια υγρασίας. Περισσότερες λεπτομέρειες στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Πιθανές ασθένειες κατά τη συντήρηση
Κατά τη συντήρηση των ροδιών δύο ασθένειες είναι πολύ πιθανές να εμφανιστούν και αναλύονται στον παρακάτω σύνδεσμο:
Πιθανές ασθένειες κατά τη συντήρηση των ροδιών[1]
Διαθρεπτική αξία
Το ρόδι ονομάζεται από πολλούς “κόκκινος χρυσός”, αφού μία πληθώρα ερευνητικών εργασιών αποδεικνύουν την υψηλή διατροφική του αξία. Συγκεκριμένα, αυξημένη κατανάλωση χυμού ροδιού βρέθηκε πως μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη καρκινικών όγκων, τον ιό HIV-1, την οξείδωση της LDL χοληστερόλης και την αρτηριοσκλήρωση καθώς και να μειώσει τα συμπτώματα κατάθλιψης και απώλειας οστικής μάζας κατά την εμμηνόπαυση. Επίσης, αφέψημα από το φλοιό ροδιού έχει βρεθεί πως έχει αντιική και μυκοτοκτόνο δράση καθώς και πολλές άλλες θετικές για την υγεία του ανθρώπου ιδιότητες.
Οι ευεργετικές ιδιότητες του ροδιού πιθανόν να οφείλονται στην υψηλή συγκέντρωση φαινολών που περιέχει, αφού είναι μεγαλύτερη από αυτή του κόκκινου κρασιού, των μύρτιλλων, του κράνου, του κόκκινου κρασιού και του πορτοκαλιού. Επίσης μόνο στο ρόδι βρίσκεται η φαινολική ουσία “πουνικαλαγίνη”, (από το λατινικό όνομα της ροδιάς Punica), ενώ υψηλή συγκέντρωση έχει και σε ελαγιτανίνη, ουσία που βρίσκεται σε όλα τα μέρη του ροδιού. Mελέτη που έγινε στο Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας έδειξε πως υπάρχει παραλλακτικότητα στη συγκέντρωση ανθοκυανών, ασκορβικού οξέος και αντιοξειδωτικής ικανότητας στο χυμό μεταξύ 20 διαφορετικών γενότυπων ροδιάς. Επίσης, βρέθηκε πως οι καταναλωτές που ενδιαφέρονται για περισσότερο θρεπτικά ρόδια πρέπει να διαλέγουν ρόδια από ποικιλίες που παράγουν μικρού μεγέθους και κόκκινου χρώματος καρπούς γιατί μπορεί να έχουν μεγαλύτερη αντιοξειδωτική ικανότητα, συγκέντρωση ασκορβικού οξέος και ανθοκυανών στο χυμό τους. Επίσης, ενώ τα μεγάλου μεγέθους ρόδια ενώ είναι πιο αρεστά στον καταναλωτή, συνήθως αυτά είναι και πιο ξινά.
H μέθοδος έκθλιψης και παραγωγής χυμού ροδιού μπορεί να επηρεάσει την αντιοξειδωτική ικανότητά του. Όταν η έκθλιψη του ροδιού γίνεται σε ειδικό μηχάνημα εκχυλίζεται ποσότητα της φαινολικής ουσίας πουνικαλαγίνης που βρίσκεται στις μεμβράνες και στο φλοιό του καρπού, με αποτέλεσμα ο χυμός να έχει διπλάσια αντιοξειδωτική ικανότητα σε σύγκριση με το χυμό που παράγεται όταν οι κόκκοι του ροδιού χωρίζονται με το χέρι και συνθλίβονται.[2]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 Εγχειρίδιο για την καλλιέργεια της ροδιάς, από την ομάδα Δρ Δρογούδη Παυλίνα Αναπληρώτ. ερευνήτρια, Βασιλακάκη Μιλτιάδη Καθηγητής, Θωμίδη Θωμά Αναπλ. Καθηγητής, Ναβροζίδης Εμμανουήλ Καθηγητής, Παντελίδης Γεώργιος Δρ Μεταδιδακτορικός ερευνητής.
- ↑ Ροδιά: Ο κόκκινος χρυσός της διατροφικής αξίας, από Δρ Δρογούδη Παυλίνα Αναπληρώτ. ερευνήτρια.
