Καλλιέργεια καλαμιάς
Περιεχόμενα
Προετοιμασία εδάφους
Κατά τη φθινοπωρινή περίοδο, συστήνεται όργωμα σε μέτριο βάθος που εξυπηρετεί στη βελτίωση της υγρασίας και αερισμού του εδάφους καθώς και στην καταπολέμηση των χειμερινών ζιζανίων. Κατά το τέλος του χειμώνα ή την αρχή της άνοιξης πραγματοποιείται ελαφρά κατεργασία με εδαφοκαλλιεργητή για τη δημιουργία σποροκλίνης με κατάλληλη δομή για την εξασφάλιση γρήγορου και ομοιόμορφου φυτρώματος, τη βελτίωση των φυσικών ιδιοτήτων του εδάφους και την καταπολέμηση των ανοιξιάτικων ζιζανίων.[1]
Φύτευση
Οι πιο σημαντικοί παράγοντες είναι το πολλαπλασιαστικό υλικό και η πυκνότητα φύτευσης. Αν και έχουν δοκιμασθεί μέθοδοι μικροπολλαπλασιασμού και μοσχευμάτων, το φυτό αναπαράγεται αποτελεσματικότερα με την φύτευση, νωρίς την άνοιξη, μεγάλων τεμαχίων ριζωμάτων με καλά αναπτυγμένους οφθαλμούς. Μειονέκτημα της μεθόδου είναι ο δυσχερέστερος, σε σχέση με μοσχεύματα, χειρισμός του υλικού και το υψηλό κόστος λόγω έλλειψης εκμηχάνισης που μπορεί όμως να επιλυθεί με την εφαρμογή ανάλογων πρακτικών με αυτές που αναφέρονται στο μίσχανθο. Οι συνήθεις πυκνότητες φύτευσης είναι 12.500 ή 25.000 φυτά/στρέμμα, με την πρώτη να δίδει καλύτερα αποτελέσματα κατά τις 2 πρώτες τουλάχιστον περιόδους. Σε περίπτωση χρήσης μοσχευμάτων, συστήνεται μεγαλύτερη πυκνότητα φύτευσης. Η αναβλάστηση της καλλιέργειας, από την έκπτυξη των οφθαλμών, πραγματοποιείται την άνοιξη και το καλοκαίρι, ενώ σε γόνιμα εδάφη τα νέα στελέχη εκφύονται μέχρι και τον Αύγουστο.[1]
Καταπολέμηση ζιζανίων
Η επιτυχής εγκατάσταση της καλλιέργειας απαιτεί την καταπολέμηση ζιζανίων μόνο κατά την πρώτη χρονιά, ενώ τα επόμενα χρόνια, λόγω της ταχείας αύξησης και μεγάλης φυλλικής επιφάνειας, η εφαρμογή ζιζανιοκτονίας δεν θεωρείται απαραίτητη.[1]
Άρδευση
Αν και η καλαμιά είναι φυτό προσαρμοσμένο σε ημιξηρικές περιοχές, η εφαρμογή άρδευσης επιδρά θετικά στην ανάπτυξη και στην αύξηση της απόδοσης σε ποσοστό ανάλογο με το επίπεδο άρδευσης. Μέγιστη απόδοση επιτυγχάνεται με άρδευση που κυμαίνεται από 400 - 800mm.[1]
Λίπανση
Δεδομένης της πολυετούς φύσης και εγκατάστασης της καλλιέργειας σε φτωχά συνήθως εδάφη, συστήνεται η προφυτρωτική ενσωμάτωση 20 kg/στρέμμα φωσφόρου και, όπου απαιτείται, ικανής ποσότητας καλίου. Μετά την εγκατάστασή της, η καλλιέργεια δεν απαιτεί εφαρμογή λίπανσης αλλά, ανάλογα με το έδαφος, μπορεί να εφαρμοσθεί άζωτο σε ποσότητα που κυμαίνεται μεταξύ 4-12 kg/στρ.[1]
Συγκομιδή
Η περίοδος συγκομιδής του καλαμιού καθορίζεται από τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή καλλιέργειας και γενικά κυμαίνεται μεταξύ Νοεμβρίου και Ιανουαρίου. Για την χώρα μας, πλέον κατάλληλη εποχή για συγκομιδή είναι το τέλος του χειμώνα οπότε έχει μειωθεί σημαντικά η περιεκτικότητα των στελεχών σε υγρασία. Εάν οι κλιματολογικές συνθήκες κατά την φθινοπωρινή περίοδο επιτρέπουν την ασφαλή αποθήκευση του καλαμιού στον αγρό, τότε η κοπή μπορεί να γίνει και το φθινόπωρο. Η συγκομιδή του καλαμιού για παραγωγή βιομάζας πραγματοποιείται, κάθε χρόνο ή κάθε δεύτερο χρόνο, με κοινές συγκομιστικές μηχανές.[1]
