Μηδική φυτό
Με το όνομα μηδική [1] είναι γνωστά πολλά είδη ετήσια ή πολυετή που ανήκουν στο γένος Medicago. Τα περισσότερα είναι αυτοφυή και μόνο λίγα είδη καλλιεργούνται. Το κυρίως καλλιεργούμενο είδος είναι η Medicago sativa L.subsp.sativa (μηδική η ήμερη ή μηδική η κοινή ή απλώς μηδική), η οποία είναι πολυετές φυτό. Σε μικρότερες εκτάσεις και σε περιοχές με χαμηλές θερμοκρασίες καλλιεργείται η Medicago sativa L.subsp. falcata (L) Arcang. (δρεπανοειδής ή κιτρινανθής μηδική), επίσης πολυετές είδος. Ένα άλλο είδος με ελάχιστο γεωργικό ενδιαφέρον, το οποίο σε μερικές περιοχές καλλιεργείται μόνο ως καλλωπιστικό, είναι το Medicago arborea L. (μηδική η δενδρώδης), πολυετής θάμνος, με πολυάριθμα άνθη χρώματος κίτρινου, ανθεκτική στην ξηρασία και τις υψηλές θερμοκρασίες.
Οι ετήσιες μηδικές (Medics) θεωρούνται ως μία σημαντική κατηγορία λειμώνιων ψυχανθών που ενδημούν στις χώρες με μεσογειακό κλίμα. Αντέχουν γενικά σε αντίξοες συνθήκες (ψύχος, ξηρασία, αλατότητα, οξύτητα κ.ά.). Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή χονδροειδών ζωοτροφών, ως φυτά χλωράς λίπανσης, για τον εμπλουτισμό του εδάφους με άζωτο σε συγκαλλιέργια με σιτηρά, ως φυτά κάλυψης για την αποφυγή διαβρώσεων κ.ά. χρήσεις.
Η κοινή Μηδική κατάγεται από τη Νοτιοδυτική Ασία και συγκεκριμένα από την ευρύτερη περιοχή Ιράν, Ιράκ. Θεωρείται ότι ήταν το πρώτο φυτό που καλλιεργήθηκε για την παραγωγή χονδροειδούς ζωοτροφής τους προϊστορικούς χρόνους. Στην Ευρώπη εισήχθη πρώτα στην Ελλάδα τον 5oπ.Χ. αιώνα κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων.
Ασθένειες μηδικής
Εχθροί μηδικής
Οι εχθροί [1] που προσβάλλουν την καλλιέργεια της μηδικής είναι οι εξής:
Μικρότερης σημασίας ζημιές στη χώρα μας αναφέρονται από:
- τον λύγκο (Lygus spp.), τα τέλεια και οι προνύμφες του οποίου μυζούν τους χυμούς από τους βλαστούς και τους ανθοφόρους οφθαλμούς,
- τα τζιτζικάκια (Empoasca fabae), τα οποία μυζούν χυμούς από τα φύλλα και τους βλαστούς και τα φυτά απρουσιάζουν μειωμένη ευρωστία με κιτρινωπό ή καστανό-κόκκινο χρωματισμό των φύλλων και
- τον οτιόρυγχο (Otiorhynchus ligustici), οι προνύμφες του οποίου κατατρώνε τις ρίζες, σχηματίζοντας στοές.
Πληροφοριακά στοιχεία
Ευδοκιμεί στις περιοχές
|
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 "Ειδική γεωργία, Σιτηρά και ψυχανθή", Δέσποινα Παπακώστα-Τασοπούλου, Καθηγήτρια Γεωπονικής Σχολής Α.Π.Θ.