Πολλαπλασιασμός Τεϊόδενδρου

Τα άνθη του τεϊόδενδρου είναι σταυροεπικονιαζόμενα. Η αυτογονιμοποίηση δίνει μικρή παραγωγή και κατώτερης ποιότητας σπόρους. Γι' αυτό ο πολλαπλασιασμός καλών ποικιλιών κατ' αυτό τον τρόπο δεν είναι βιώσιμος. Η μεταφορά της γύρης γίνεται με τα έντομα.

Εγγενής πολλαπλασιασμός

Ο σπόρος του τεϊόδενδρου συλλέγεται από επιλεγμένες μητρικές φυτείες. Χαρακτηρίζεται από μικρή περίοδο βιωσιμότητας, γι' αυτό πρέπει να φυτευτεί όσο γίνεται νωρίτερα μετά τη συγκομιδή. Αν πρόκειται να μεταφερθεί σε μακρινές αποστάσεις πρέπει να διατηρηθεί σε κάποιο υγροσκοπικό υλικό. Ο σπόρος τοποθετείται σε νερό και όσος επιπλέει απομακρύνεται, γιατί είναι κούφιος. Η εμβάπτιση κρατά συνήθως 24 ώρες.

Πριν τη σπορά του σπόρου στο φυτώριο πρέπει προηγουμένως να φυτρώσει. Συνήθως διασκορπίζονται πάνω σε μαύρα φύλλα πολυαιθυνελίου, υπό φυσικές συνθήκες φωτός, και διατηρούνται σε υγρή κατάσταση με συχνές διαβροχές. Μόλις το περίβλημα του σπόρου σπάσει, μεταφέρεται και σπέρνεται στο φυτώριο. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται αλίες με καλό επιφανεικαό χώμα, το οποίο πρέπει να έχει κατάλληλο pH (5-6), και να βρίσκονται υπό σκιά. Όταν το pH είναι υψηλό βελτιώνεται με θειάφι. Οι σπόροι τοποθετούνται σε αποστάσεις 12.5 cm οριζόντια και καλύπτονται με 2.5 cm χώμα. Η προμεταχείρηση των αλιών (πριν τη σπορά) με σιμαζίνη βοηθά στην καταπολέμηση των ζιζανίων, όταν τα σπορόφυτα είναι ακόμα μικρά. Τα φυτά στο φυτώριο πρέπει να ποτίζονται συχνά για να μη ξεραθούν. Η εφαρμογή διαφυλλικών ψεκασμών κατά τακτά χρονικά διαστήματα (συνήθως με άζωτο, φώσφορο, κάλιο) βοηθά στην παραγωγή ισχυρών φυτών. Η σκίαση, καθώς τα φυτά αναπτύσσονται, μειώνεται σιγά-σιγά. Πριν την εξαγωγή τους από το φυτώριο τα σπορόφυτα πρέπει να εκτεθούν σε πλήρη ηλιοφάνεια γι' αρκετές εβδομάδες για να σκληραγωγηθούν. Μπορεί όμως η παραγωγή σποροφύτων να γίνει και σε σακούλες πολυαιθυλενίου με το κατάλληλο υπόστρωμα. Από το φυτώριο τα σπορόφυτα συνήθως λαμβάνονται ως κουτσουράκια. Ξεριζώνονται και αποκόπτονται σε ύψος 10cm πάνω από την επιφάνεια του εδάφους και 45 cm κάτω απ' αυτή. Η διεργασία αυτή κατά κανόνα γίνεται όταν τα σπορόφυτα αποκτήσουν διάμετρο 1cm στο σημείο του λαιμού και έχουν εκτεθεί σε πλήρη ηλιοφάνεια τουλάχιστον 3 μήνες. Η υψηλή συγκέντρωση των σπορφύτων σε άμυλο εξασφαλίζει την επιβίωση και την καλή αύξηση τους στο χωράφι. Τα κουτσουράκια είναι έτοιμα για φύτευση στο χωράφι μετά 2-3 χρόνια από της σποράς του σπόρου, τούτου εξαρτωμένου από τον ρυθμό αύξησης τους. Τα φυτά σε σακούλες πολυαιθυλενίου μπορεί να φυτευτούν νωρίτερα. Για ενδιάμεση φύτευση είναι προτιμότερο τα φυτά να είναι μεγαλύτερα σε ηλικία πριν τη φύτευση, γιατί αντέχουν καλύτερα στον ανταγωγνισμό με τους εγκατεστημένους θάμνους.