Εδαφοκλιματικές συνθήκες Τεϊόδενδρου

Το τεϊόδενδρο ευδοκιμεί σε εδάφη βαθιά, γόνιμα, καλοαποστραγγιζόμενα, οποιουδήποτε τύπου, από τα αμμοπηλώδη μέχρι τα βαριά αργιλώδη. Το καλύτερο pH του εδάφους είναι από 5-6 και καλό είναι να αποφεύγονται τα πιο όξινα και αλκαλικά εδάφη.

Σε περιοχές κοντά στον Ισημερινό το τεϊόδενδρο ευδοκιμεί σε υψηλά υψόμετρα (1000-3000 μέτρα). Το κατάλληλο υψόμετρο μειώνεται καθώς αυξάνει η απόσταση από τον Ισημερινό και το τεϊόδενδρο καλλιεργείται πλησίον του επιπέδου της θάλασσας στις πιο δυσμενείς περιοχές της ζώνης καλλιέργειας του [42⁰C βόρεια (Γεωργία της πρώην Σοβιετικής Ένωσης) και 27⁰C Νότια (Αργεντινή)]. Ως πιο ευνοϊκή θερμοκρασία αέρος για την αύξηση της βλάστησης του τεϊόδενδρου θεωρείται το επίπεδο από 18⁰C-30⁰C. Η αύξηση της βλάστησης αναστέλλεται στους 13⁰C ή πάνω από 35⁰C. Η θερμοκρασία του εδάφους συσχετίζεται επίσης με την αύξηση της βλάστησης με ευνοϊκό το επίπεδο από 19⁰C-22⁰C. Οι απαιτήσεις του σε βροχόπτωση είναι μεγάλες και φθάνουν τα 2.500 mm ετησίως. Επίσης το τεϊόδενδρο είναι ευαίσθητο στους ισχυρούς ανέμους, γι' αυτό οι φυτείες πρέπει να προστατεύονται με ανεμοθραύστες. Στις λιγότερο ευνοϊκές περιοχές της ζώνης καλλιέργειας του τεϊόδενδρου (π.χ. Γεωργία ) χρησιμοποιούν ανεκτικές ποικιλίες για τις χαμηλές θερμοκρασίες, που προκαλούν ζημιά στα φυτά.