Ιολογική ασθένεια πυρηνόκαρπων Σάρκα
Ασθένεια πολύ σοβαρή που προσβάλλει κυρίως τη δαμασκηνιά, τη βερυκκοκιά και ροδακινιά και μειώνει σοβαρά την ποιότητα και επομένως την εμπορική αξία της παραγωγής. Ακόμη μειώνει την απόδοση των δέντρων και την παραγωγική ζωή του δενδροκομείου.
Στη βερυκοκκιά οι καρποί παρουσιάζουν μικρή ή έντονη παραμόρφωση και ανομοιογενή ωρίμανση της σάρκας. Συγκεκριμένα στην επιφάνεια των καρπών παρατηρούνται ακανόνιστες υπερυψωμένες περιοχές κανονικού χρώματος και βυθισμένες θέσεις χρώματος υποκίτρινου ή υποπράσινου ή ακόμη σκοτεινού. Ενίοτε στην επιφάνεια των καρπών, σχηματίζονται νεκρωτικοί δακτύλιοι. Στην επιφάνεια των πυρήνων παρατηρούνται χαρακτηριστικές ποικιλοχρώσεις χρώματος υποκίτρινου ή καστανού και μορφής δακτυλίου ή κηλίδας. Στα φύλλα η ασθένεια εκδηλώνεται με διάχυτους πρασινοκίτρινους δακτυλίους και γραμμοειδείς χλωρωτικούς μεταχρωματισμούς.
Στη ροδακινιά οι καρποί παρουσιάζουν επιφανειακή κιτρινέρυθρη δακτυλιωτή κηλίδωση. Στα φύλλα εμφανίζονται μεκρές ακανόνιστες χλωρωτικές κηλίδες, ελαφρό κιτρίνισμα των νευρώσεων και κάποιες φορές παρατηρείται παραμόρφωση του ελάσματος.
Στη δαμασκηνιά οι καρποί εμφανίζουν ακανόνιστες βυθισμένες περιοχές που πολλές φορές έχουν σχήμα δακτυλίου και χρώμα σκοτεινό.
Η ασθένεια οφείλεται στον plum pox virus. Ο ιός προσβάλλει 15 είδη του γένους Prunus μεταξύ των οποίων τη δαμασκηνιά, ροδακινιά, βερικοκιά και διάφορα άγρια είδη, όπως το Prunus spinosa. Πηγές μολύνσεως μέσω των αφίδων αποτελούν τα εγκατεστημένα μολυσμένα καλλιεργούμενα δέντρα και τυχόν μολυσμένα αυτοφυή. Οι περισσότερες μολύνσεις με αφίδες γίνονται την άνοιξη και το φθινόπωρο. Ο κύριος τρόπος μετάδοσης της ασθένειας γίνεται με το αγενές πολλαπλασιαστικό υλικό. Ο ιός δε μεταδίδεται με το σπόρο, τη γύρη και το έδαφος. Για την ασφαλή διάγνωση της ασθένειας χρησιμοποιείται η ορροδιαγνωστική ή ορροενζυματική μέθοδος που είναι γνωστή σαν ELISA. Η διάγνωση της ασθένειας μπορεί να γίνει και με φυτά δείκτες. Για την καταπολέμησή της :
- Πρέπει να χρησιμοποιείται υγιές πολλαπλασιαστικό υλικό.
- Σε περιοχή με λίγα δέντρα επιβάλλεται η εκρίζωση και καταστροφή με φωτιά όλων των ύποπτων δέντρων.
- Καταπολέμηση των αφίδων.
- Στις περιοχές που η ασθένεια ενδημεί ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισής της είναι η χρησιμοποίηση ανεκτικών ποικιλιών.
