Πρόσληψη και συσσώρευση ψευδαργύρου

Γενικά, το εύρος της άριστης επάρκειας του Zn για τις περισσότερες καλλιέργειες κυμαίνεται από 15-50ppm της ξηράς ουσίας των φύλλων. Τα συμπτώματα τροφοπενίας συνήθως εμφανίζονται όταν η περιεκτικότητα του Zn γίνει <12ppm. Μια συγκέντρωση 15ppm Zn θεωρείται γενικά ως οριακή (κρίσιμη). Μια διαφορά 1-2ppm μπορεί να αποτελέσει τη διαφορά μεταξύ επάρκειας και ανεπάρκειας. Ο ψευδάργυρος προσλαμβάνεται από τα φυτά με την <<ενεργητική>> πρόσληψη, δηλαδή με τη διεργασία της <<διάχυσης>> που είναι μια κίνηση αντίθετη προς την κατεύθυνση της βαθμίδας συγκέντρωσης του Zn στο εδαφοδιάλυμα. Όμως προσλαμβάνεται και <<παθητικά>> δια της <<μαζικής ροής>>. Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι ο Zn προσλαμβάνεται κατ' εξοχήν με τη μαζική ροή, σε αντίθεση με άλλους που τονίζουν ότι το θέμα του τρόπου πρόσληψης του Ζn θα πρέπει να μελετηθεί παραπέρα. Υποστηρίζεται ότι η πρόσληψη του Zn ελέγχεται μεταβολικά, ενώ αναφέρεται ότι γίνεται με ιοντοανταλλακτικές αντιδράσεις του ψευδάργυρου με άλλα κατιόντα που είναι προσροφημένα στην επιφάνεια των κυτταρικών τοιχωμάτων και στο φλοιό. Η παρουσία των αλκαλικών γαιών επιδρά αρνητικά στην πρόσληψη του Zn και η σειρά επίδρασης τους είναι: Mg²⁺ > Ca²⁺ > Si²⁺ = Br²⁺