Ασθένεια ζαχαρότευτλου Τροφοπενία φωσφόρου
Η τροφοπενία αυτή δύσκολα αναγνωρίζεται και πρέπει να επιβεβαιωθεί με αναλύσεις φύλλων και εδάφους. Το φύλλωμα παίρνει χρώμα βαθύ πράσινο και παρουσιάζει στο τέλος της βλαστικής περιόδου τομείς χρώματος καστανού ή κοκκινωπού. Οι ρίζες επίσης επηρεάζονται από την έλλειψη φωσφόρου και παρουσιάζουν έντονη έκφυση ξυλωδών δευτερευουσών ριζών. Στα νεαρά φυτά οι κοτυληδόνες και τα πρώτα φύλλα έχουν χρώμα πράσινο βαθύ και αναπτύσσονται πολύ αργά. Σε περίπτωση σοβαρής τροφοπενίας, οι κοτυληδόνες ξεραίνονται και αυξάνεται η ευαισθησία του φυτού στις προσβολές τήξεων. Οι τροφοπενίες φωσφόρου προκαλούνται συχνότερα σε πολύ όξινα εδάφη, όπου ο φώσφορος βρίσκεται σε μορφή δυσδιάλυτη και μερικές φορές σε πολύ ασβεστούχα εδάφη, όπου τα λιπάσματα γρήγορα γίνονται αδιάλυτα.
Η τροφοπενία φωσφόρου δύσκολα διορθώνεται μετά την εκδήλωσή της, γι’ αυτό πρέπει να εφαρμόζεται πριν την σπορά ένα ορθολογισμένο πρόγραμμα φωσφορικής λίπανσης, βασισμένο στην ανάλυση του εδάφους. Στην χώρα μας η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, πριν από την σπορά των τευτλαγρών, κάνει ανάλυση των εδαφών και δίνει σε κάθε παραγωγό ένα πρόγραμμα λίπανσης.
