Καλλιέργεια έρποντος τριφυλλιού
Προετοιμασία εδάφους
Επειδή οι σπόροι του έρποντος τριφυλλιού [1] είναι πολύ μικροί απαιτεί για την καλλιέργειά του καλή προετοιμασία του εδάφους. Προϋπόθεση για μια καλή εγκατάσταση είναι το ισοπεδωμένο, ψιλοχωματισμένο και συμπαγές έδαφος.
Άρδευση έρποντος τριφυλλιού
Για το φύτρωμα των σπόρων απαιτούνται συχνές (κάθε 3-4 ημ.) αρδεύσεις με μικρή ποσότητα νερού. Μετά την εγκατάσταση των φυτών οι αρδεύσεις γίνονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα, ανάλογα με τις βροχοπτώσεις. Η συνιστώμενη ποσότητα νερού/άρδευση έιναι 30-40mm γιατί το βάθος εισχώρησης του ριζικού συστήματος δεν είναι πολύ μεγάλο. Ητελευταία άρδευση της σποροπαραγωγικής καλλιέργειας γίνεται με την έναρξη της ωρίμανσης των πρώτων κεφαλών.
Λίπανση και σπορά έρποντος τριφυλλιού
Αζωτούχος λίπανση εφαρμόζεται μόνον κατά την εγκατάσταση της καλλιέργειας σε φτωχά εδάφη. Το έρπον τριφύλλι ικανοποιεί τις ανάγκες του σε άζωτο με την αζωτοδέσμευση. Η αζωτούχος λίπανση δεν θεωρείται οικονομικώς εφαρμόσιμη λόγω της δυσμενούς επίδρασής της στην αζωτοδέσμευση. Συνιστάται όμως καλιούχα και φωσφορική λίπανση ανάλογα με την περιεκτικότητα του εδάφους σε αυτά τα στοιχεία. Φωσφορική λίπανση συνιστάται και κάθε χρόνο στην εγκαταστημένη καλλιέργεια στο τέλος του χειμώνα.
Για την εγκατάσταση τεχνητών λειμώνων, το έρπον τριφύλλι συνήθως σπέρνεται ως μίγμα με αγρωστώδη. Το Ladino τριφύλλι και ομοειδείς ποικιλίες, μερικές φορές σπέρνονται και ως αμιγής καλλιέργεια με ποσότητα σπόρου 100-300g/στρ. Για τεχνητούς λειμώνες στη χώρα μας, στη θέση του αγρωστώδους συνιστώνται η δακτυλίδα, η φεστούκα και το πολυετές λόλιο. Η σπορά μπορεί να γίνει νωρίς το φθινόπωρο (Σεπτέμβριο μήνα) ή νωρίς την άνοιξη (15 Φεβρουαρίου--20 Μαρτίου). Το μιγμα σπόρου τριφυλλιού και αγρωστώδους σπέρνεται στα πεταχτά, σε βάθος όχι μεγαλύτερο από 1,5cm και ακολουθεί κυλίνδρισμα. Η ποσότητα σπόρου του τριφυλλιού κυμαίνεται από 200 έως 500g/στρ. Για την αποφυγή ανταγωνισμού η ποσότητα σπόρου του αγρωστώδους πρέπει να αντιστοιχεί στο μισό της συνιστώμενης για μονοκαλλιέργεια. Μία χρήσιμη πρακτική με την οποία εγκαθίστανται λειμώνες με ομοιομορφία ως προς τον ανταγωνισμό μεταξύ των δύο ειδών είναι να γίνει γραμμική σπορά του αγρωστώδους και στη συνέχεια σπορά του σπόρου του τριφυλλιού στα πεταχτά σε όλη την επιφάνεια του αγρού. Σε μερικές περιπτώσεις το αγρωστώδες σπέρνεται το Φθινόπωρο, οπότε νωρίς την άνοιξη σπέρνεται το τριφύλλι μέσα στην εγκαταστημένη καλλιέργεια του αγρωστώδους. Στην τελευταία περίπτωση το τριφύλλι υφίσταται ανταγωνισμό από το αγρωστώδες και από τα ζιζάνια και είναι δύσκολη η εγκατάστασή του. Ο ανταγωνισμός μπορεί να μειωθεί με βόσκηση ή κοπή του χόρτου του αγρωστώδους. Συνιστάται η χρησιμοποίηση ενός εντομοκτόνου, όταν το αγρωστώδες έχει προσβληθεί από έντομα.
Η σποροπαραγωγική καλλιέργεια σπέρνεται στα πεταχτά ή σε γραμμική σπορά, με αποστάσεις μεταξύ των γραμμών 12-15cm. Σε καλά προετοιμασμένο χωράφι 300-500g σπόρου/στρ. δίνουν καλή πυκνότητα φυτών. Μεγαλύτερη πυκνότητα σπόρου χρησιμοποιείται όταν το έδαφος δεν είναι καλά προετοιμασμένο ή προβλέπονται απώλειες φυτών λόγω προσβολών ή αντίξοων καιρικών συνθηκών. Προτιμότερη θεωρείται η πρώιμη ανοιξιάτικη σπορά. Το φύτρωμα των σπόρων γίνεται σταδιακά, ανάλογα με το ποσοστό των σκληρών σπόρων, το οποίο, όπως προαναφέρθηκε (στα βοτανικά χαρακτηριστικά του έρποντος τριφυλλιού) μπορεί να φθάσει και το 60%.
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ "Ειδική γεωργία, Σιτηρά και ψυχανθή", Δέσποινα Παπακώστα-Τασοπούλου, Καθηγήτρια Γεωπονικής Σχολής Α.Π.Θ.
