Καλλιέργεια λιναριού
Περιεχόμενα
Αμειψισπορά λιναριού
Είναι φυτό που εξαντλεί το έδαφος. Εξαιτίας της ευπάθειας του σε διάφορες ασθένειες, δεν πρέπει να επανέρχεται στο ίδιο χωράφι πριν περάσουν 5 χρόνια. Στο σύστημα της αμειψισποράς πρέπει να εντάσσεται μετά από ένα σκαλιστικό φυτό (αραβόσιτος, βαμβάκι κ.α.) και καλύτερα μετά από ψυχανθές σκαλιστικό (σόγια, αραχίδα, φασόλια κ.α.). Το λινάρι μπορεί να συγκαλλιεργείται θαυμάσια με χειμωνιάτικα σιτηρά και ψυχανθή, εξαιτίας των παρακάτω χαρακτηριστικών του: i)έχει περιορισμένη φυλλική επιφάνεια και μικρό όγκο που επιτρέπουν στο φώς να φτάνει και στα κατώτερα στρώματα της φυτείας, ii) ωριμάζει γρήγορα, iii) το ριζικό του σύστημα δεν είναι εκτεταμένο και έτσι δεν υπάρχει έντονος ανταγωνισμός με το συγκαλλιεργούμενο φυτό για την υγρασία του εδάφους.[1]
Προετοιμασία του αγρού για σπορά λιναριού
Η προετοιμασία του αγρού πρέπει να αποβλέπει στο σχηματισμό ψιλοχωματισμένης σποροκλίνης, απαλλαγμένης από ζιζάνια, επειδή ο σπόρος είναι μικρός και το φυτό δεν ανταγωνίζεται με επιτυχία τα ζιζάνια. Αυτό επιτυγχάνεται με 1 ή 2 οργώματα και 1 ή 2 σβαρνίσματα τις παραμονές της σποράς. Για καλλιέργεια λιναριού φθινοπωρινής σποράς, η προετοιμασία του χωραφιού είναι παρόμοια με εκείνη των φθινοπωρινών ή χειμωνιάτικων σιτηρών και ψυχανθών.[1]
Σπορά λιναριού
Σπέρνεται και το φθινόπωρο και την άνοιξη. Το φθινόπωρο σπέρνεται σε περιοχές με ήπιους χειμώνες. Στη χώρα μας το φυτό είναι φθινοπωρινής σποράς. Έχει βρεθεί ότι η πρώϊμη φθινοπωρινή σπορά, την ίδια εποχή με τη βρώμη, δίνει υψηλές αποδόσεις. Τα νεαρά φυτά του λιναριού αντέχουν σε μέτριους παγετούς. Πάντως, η όψιμη φθινοπωρινή σπορά στο λινάρι δεν μειώνει, στον ίδιο βαθμό, τις αποδόσεις, όπως στα χειμωνιάτικα σιτηρά. Η σπορά γίνεται σε γραμμές που αντέχουν μεταξύ τους 20-40 εκατοστά, εάν η καλλιέργεια προορίζεται για την παραγωγή ινών. Η πυκνή σπορά στην περίπτωση της παραγωγής ινών επιβάλλεται, για να δημιουργηθούν μονοστέλεχα φυτά, πρέπει να απογεύγεται όμως η πολύ πυκνή σπορά, γιατί αποτελεί αιτία δημιουργίας πλαγιασμάτων. Η ποσότητα του σπόρου που απαιτείται είναι 3 κιλά στο στρέμμα, εάν η καλλιέργεια προορίζεται για παραγωγή σπόρου και 5 κιλά, εάν η καλλιέργεια προορίζεται για την παραγωγή ινών. Πριν από τη σπορά ο σπόρος πρέπει να απολυμαίνεται. Η σπορά μπορεί να γίνει με τις σπαρτικές μηχανές του σιταριού, αφού γίνουν οι κατάλληλες και αναγκαίες μετατροπές. Το συνηθισμένο βάθος σποράς είναι 25 χιλιοστά. Πολλές φορές, σε περίπτωση έλλειψης υγρασίας, αμέσως μετά τη σπορά είναι απαραίτητο ένα κυλίνδρισμα του εδάφους, για την καλή πρόσφυση του σπόρου με το έδαφος. [1]
Καταπολέμηση ζιζανίων λιναριού
Το λινάρι είναι φυτό που δεν ανταγωνίζεται με επιτυχία τα ζιζάνια. Σε χωράφι που έχει πολλά ζιζάνια οι αποδόσεις του φυτού μειώνονται κατά 40-70%, αφού τα ζιζάνια δημιουργούν στο λινάρι μεγαλύτερο πρόβλημα από ότι στα χειμωνιάτικα σιτηρά. Η καταπολέμηση των ζιζανίων γίνεται με την καλή προετοιμασία του εδάφους και με τη χρησιμοποίηση μεταφυτρωτικών κυρίως ζιζανιοκτόνων (ορμονικά ζιζανιοκτόνα).[1]
Λίπανση λιναριού
Η οργανική λίπανση και το άζωτο αυξάνουν τις αποδόσεις του λιναριού, ιδιαίτερα σε αρδευόμενα χωράφια. Ευεργετικά δρα στις αποδόσεις του φυτού και η λίπανση με φώσφορο και κάλιο. Γενικά, στο λινάρι καλό είναι να ακολουθείται η ίδια περίπου ανόργανη λίπανση που εφαρμόζεται στα χειμωνιάτικα σιτηρά. Εάν χρειάζεται, προστίθεται και ασβέστιο, με σκοπό να διατηρείται το pH του εδάφους στο 6,0-6,5.[1]
Άρδευση λιναριού
Εάν το λινάρι σπαρθεί την άνοιξη, 1-2 αρδεύσεις είναι απαραίτητες, για να δώσει υψηλές αποδόσεις. Οι αρδεύσεις γίνονται κατά την περίοδο της άνθισης. Εάν η σπορά είναι φθινοπωρινή, η καλλιέργεια του λιναριού διεξάγεται ως ξηρική.[1]
Συγκομιδή λιναριού
Εάν η καλλιέργεια προορίζεται για παραγωγή ινών, η συγκομιδή γίνεται όταν το 1/3-1/2 των καψών είναι ώριμες. Τα στελέχη του λιναριού είναι, τότε, συνήθως κίτρινα, τα κάτω φύλλα έχουν πέσει και ο σπόρος είναι στο στάδιο του γάλακτος. Φυτά που θερίζονται νωρίς δίνουν ίνες λεπτότερες, μεταξώδεις, μικρής όμως αντοχής, ενώ φυτά που θερίζονται αργά δίνουν ίνες χονδροειδείς, αδρές, φτωχής νηματοποιητικής αξίας. Γενικά, η πρώϊμη συγκομιδή δίνει μικρότερες αποδόσεις, ενώ η όψιμη προκαλεί αλλαγές στη χημική σύνθεση του λαδιού και υποβαθμίζει την ποιότητα και την αξία του. Η συγκομιδή των στελεχών γίνεται με μηχανές (χορτοκοπτικές και αυτοδετικές) ή με το χέρι (εκκρίζωση) και το προϊόν συνήθως συγκομίζεται σε δεμάτια ή μπάλες διαφόρων σχημάτων. Οι αποδόσεις είναι πάνω από 500 κιλά ξερά στελέχη στο στρέμμα (πάνω από 50 κιλά ίνες) και πάνω από 50 κιλά σπόρος. Εάν η καλλιέργεια προορίζεται για παραγωγή σπόρου, η συγκομιδή γίνεται, όταν οι περισσότερες κάψες είναι ώριμες (θερισμός) ή όταν οι κάψες είναι ώριμες και ξηρές (θεριζαλωνισμός). Στη δεύτερη περίπτωση η συγκομιδή γίνεται με τις θεριζοαλωνιστικές μηχανές του σιταριού και ο σπόρος πρέπει να έχει υγρασία 12-13%. Στο διεθνές εμπόριο ο σπόρος του λιναριού διακινείται με ποσοστό υγρασίας 9%. Οι κάψες του λιναριού είναι ώριμες, όταν έχουν χρώμα καστανό ή κίτρινο, με καστανούς σπόρους. Οι αποδόσεις είναι περίπου 150 κιλά σπόρος στο στρέμμα.
Αποθήκευση λιναριού
Σχετικές σελίδες
