Εχθροί κολοκυθιάς

Τετράνυχος

Προσβολή φύλλου κολοκυθιάς από Τετράνυχο

Οφείλεται στον μύκητα Tetranychus sp. Τα συμπτώματα προσβολής είναι μικρές κιτρινόασπρες κηλίδες στα φύλλα που τελικά παίρνουν σκούρο κίτρινο χρώμα. Τα ίδια τα ακάρεα βρίσκονται κυρίως στην κάτω επιφάνεια των φύλλων και πιο εύκολα τα βλέπει κανείς σε μεγεθυντικό φακό. Σε σοβαρές προσβολές, σχηματίζονται λεπτοί αραχνο-ιστοί πάνω στους νεαρούς βλαστούς των φυτών, όπου μαζεύονται πολλά ακάρεα και από εκεί εξορμούν για να προσβάλλουν τη νέα βλάστηση. Όταν επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες και χαμηλή υγρασία, το ακάρι πολλαπλασιάζεται με χαμηλή ταχύτητα. Η καταπολέμηση γίνεται με χημικά μέσα, τα οποία καλό είναι να εναλλάσονται, γιατί υπάρχει κίνδυνος να αναπτύξει το άκαρι ανθεκτικές φυλές. Μπορεί να εφαρμοστεί και βιολογική καταπολέμηση με το αρπακτικό Phytotoseilus persimilis σε συνδυασμό και με βιολογική καταπόλεμηση του τετράνυχου

Αλευρώδης

Δράση αλευρώδη σε φύλλο κολοκυθιάς

Ο αλευρώδης (Trialeurodes vaporariorum) είναι από τους σημαντικότερους εχθρούς της κολοκυθιάς. Προκαλεί κίτρινους μεταχρωματισμούς στα φύλλα και δευτερογενή προσβολή καπνιάς. Τα έντομα έχουν μέγεθος σκνίπας, εί­ναι λευκά και πετούν σαν σύννεφα μόλις ενοχληθούν. Στην κάτω επιφά­νεια των φύλλων παρατηρούνται κι­τρινωπές προνύμφες σαν ψώρες. Προσβάλλει τις κολοκυθιές και στο θερμοκήπιο και στην ύπαιθρο. Μπο­ρεί να γίνει χρήση του παρασίτου Encarsia Formosa η ψεκασμοί με τσάι νικοτίνης η πυρεθρίνη. Για την βιολογική καταπόλεμηση χρησιμοποιούνται το εντομοφάγο παράσιτο Encarsia formosa που εισάγεται στη φυτεία σαν νύμφη, το Solenopsis invieta και ο εντομοφάγος μύκητας Verticillium lecanii. Σε αρκετές χώρες όπως και στην Ελλάδα, για την καταπολέμηση του αλευρώδη, χρησιμοποιούνται και ειδικές παγίδες κίτρινου χρώματος με κολλώδη ουσία για την συλλογή των τέλειων εντόμων.

Σκαθάρια

Δράση σκαθαριού σε φύλλο κολοκυθιάς

Φαγωμένα φύλλα οφείλονται στα ραβδωτό σκα­θάρι (Αcalymma vittata). Έχει μήκος 6mm κίτρινα προς πορτοκα­λί χρώματος, με 3 μαύρες ρίγες και μαύρο κεφάλι. Τα αβγά του είναι πορτοκαλί και τα αφήνει στο έδα­φος κοντά στα φυτά που παρασιτεί. Η λάρβα του είναι λευκή έχει 2-4 γενιές το χρόνο και διαχειμάζει σαν ενήλικο σε υπολείμματα φυτών. Ε­κτός από τη ζημιά που προκαλεί τρώγωντας τα φύλλα και τα άνθη, μεταφέρει ιώσεις και βακτηριώσεις ενώ η λάρβα του τρέφεται με τους υπόγειους βλαστούς και τις ρίζες. Φυσικός τους εχθρός είναι διάφορα αρπακτικά σκαθάρια όπως τα Podabrus tomentosus και Chauliognathus pennsyllanicus. Προληπτικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προστατευτι­κό δίχτυ. Σε περίπτωση προσβολής ψεκάζουμε με σαμπατίλα ή με ροτενόνη και πυρεθρίνη μαζί.

Παπαδίτσα πεπονιού

Η παπαδίτσα του πεπονιού αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εχθρούς της κολοκυθιάς η οποία μοιάζει με την πασχαλίτσα. Φαγώματα και ξήρανση στην κάτω επι­φάνεια των φύλλων είναι τα συμπτώματα από την προσβολή στη κολοκυθιά. Εχει 16 μαύρα στίγματα, η λάρβα του είναι κιτρινωπή και “αγκαθωτή” και τα αβγά του τα αφήνει στην κάτω πλευρά των φύλλων. Εχει εχθρούς πολλά αρπακτικά και την παρασιτική σφήκα. Για την αντιμε­τώπιση του μπορεί να χρησιμοποιη­θεί ροτενόνη ή πυρεθρίνη. Ο ψεκα­σμός γίνεται ιδιαίτερα στην κάτω πλευρά των φύλλων. Θα πρέπει να γίνεται καταστροφή των υπολειμμά­των από προσβεβλημένες φυτείες.