Ασθένειες αντιδιού
Περιεχόμενα
Περονόσπορος
Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον μύκητα Peronospora lactucae. Σαν σύμπτωμα παρατηρούνται χλωρωτικές κηλίδες στην πάνω επιφάνεια του φύλλου. Στην κάτω επιφάνεια του ελάσματος εμφανίζεται εξάνθηση, που έχει αρχικά λευκό χρώμα και στη συνέχεια τεφροιώδη χρωματισμό (ανάπτυξη σε συνθήκες υψηλής υγρασίας). Τα προσβεβλημένα φύλλα εμφανίζονται κατσάρωμα. Για να αντιμετώπισουμε την ασθένεια αυτή εφαρμόζουμε 3ετή αμειψισπορά με φυτά που δεν ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Απομακρύνουμε προσβεβλημένα φύλλα της βάσης και σε έντονες προσβολές ψεκάζουμε με χαλκούχα σκευάσματα.
Βοτρύτης
Προκαλείται από τον μύκητα Botrytis cinerea. Προκαλείται μαλακή σήψη στα παλιά φύλλα (αυτά που βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια του εδάφους). Συνήθως εκδηλώνεται καστανέρυθρη μαλακή σήψη στην περιοχή του λαιμού του φυτού. Περιορίζουμε τα ποτίσματα για μείωση της υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος και λαμβάνουμε μέτρα για την καλύτερη στράγγιση του εδάφους. Η απομάκρυνση των ζιζανίων, των προσβεβλημένων φυτών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας.
Σκληροτίνια
Οφείλεται στον μύκητα Sclerotinia sclerotiorum. Προκαλείται σάπισμα στη περιοχή του λαιμού του φυτού. Στα σημεία προσβολής και κάτω από συνθήκες υπερβολικής υγρασίας σχηματίζεται περιοχή λευκού χρώματος (μυκήλιο) με μαύρα στίγματα (σπόρια του μύκητα). Το παθογόνο προκαλεί και μετασυλλεκτικές σήψεις. Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος. Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Η εδαφοκάλυψη με μαύρο πλαστικό ή το λιάσιμο του εδάφους σε περιόδους που δεν υπάρχει καλλιέργεια στο έδαφος βοηθάει στην καταπολέμηση της ασθένειας.
Ωΐδιο
Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον μύκητα Erysiphe cichoracearum. Σαν σύμπτωμα της ασθένειας αυτής πάνω στο αντίδι είναι η εμφάνιση μικρών και λευκών κηλίδων στην πάνω και την κάτω επιφάνεια των φύλλων και ανάπτυξη αλευρωδών εξανθήσεων πάνω σε αυτές (μυκήλιο). Η προσβολή μπορεί να καταλάβει ολόκληρη την επιφάνεια του ελάσματος. Σπάνια όμως ο μύκητας δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην καλλιέργεια. Για να αντιμετώπισουμε το ωΐδιο απομακρύνουμε τα προσβεβλημένα φύλλα, τυχόν υπολείμματα της καλλιέργειας και ζιζανίων (καθώς σε αυτά εντοπίζονται οι διαχειμαζόμενες μορφές του μύκητα). Σε έντονες προσβολές ψεκάζουμε με θειούχα σκευάσματα.
Ανθράκωση
Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον μύκητα Marssonina panattoniana. Σχηματίζονται μικρές υδατώδεις κηλίδες στα φύλλα, όπου στη συνέχεια αποκτούν καστανό χρωματισμό και ξηραίνονται. Ακολούθως οι νεκροί ιστοί πέφτουν, αφήνοντας χαρακτηριστικές τρύπες πάνω στο έδαφος. Η ασθένεια ευνοείται από την υψηλή υγρασία. Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος (λιγότερα ποτίσματα και καλύτερη στράγγιση). Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών και των ζιζανίων μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Ο σπόρος που χρησιμοποιείται πρέπει να είναι πιστοποιημένος (υγιής).
Μωσαϊκό
Η πιο σοβαρή ίωση που προσβάλλει τα αντίδια είναι το ‘‘μωσαϊκό του μαρουλιού’’(LMV= Lactucae Mosaic Virus), η οποία μεταφέρεται με το σπόρο και διαδίδεται με την πράσινη αφίδα (Myzus persicae). Τα συμπτώματα της ίωσης είναι κιτρίνισμα νεύρων, διαφάνεια νευρώσεων, μωσαϊκό διαφόρων μορφών, τραχύτητα και παραμόρφωση φύλλων, διάχυτες χλωρωτικές κηλίδες του ελάσματος που εξελίσονται σε νεκρωτικές, νέκρωση νεύρων και έντονος νανισμός των φυτών. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορούμε να ανατρέξουμε στη προσβολή του μωσαϊκού στο μαρούλι
