Κλάδεμα πεπονιάς θερμοκηπίου
Το κλάδεμα, όπως και η υποστύλωση αποτελούν εργασίες τελείως απαραίτητες για την κάθετη καλλιέργεια της πεπονιάς σε υψηλό θερμοκήπιο. Και οι δυο εργασίες γίνονται συνεχώς και παράλληλα, στοχεύουν στην καλύτερη αξιοποίηση του όγκου του θερμοκηπίου, την αύξηση των αποδόσεων και του εισοδήματος του καλλιεργητή. Το κλάδεμα της πεπονιάς σκοπό έχει την εξισορρόπηση της βλάστησης και καρποφορίας, τη ρύθμιση της εποχής συγκομιδής (πρωιμότητα), τη ρύθμιση της θέσης και του μεγέθους των καρπών και τη βελτίωση της ομοιογένειας και ποιότητας των καρπών. Όπως και στα άλλα φυτά που καλλιεργούνται κατακόρυφα στο θερμοκήπιο, έτσι και με την πεπονιά, στην πράξη εφαρμόζονται διάφοροι μέθοδοι κλαδέματος. Με την πεπονιά όμως, όπως και με την καρπουζιά, το κλαδεμα είναι στενά συνδεδεμένο με τον μόνοικο ή ανδρομόνοικο χαρακτήρα του φυτού και κάθε μέθοδος κλαδέματος που εφαρμόζεται, θα πρέπει να εξασφαλίζει στο φυτό τη δυνατότητα πρώιμης παραγωγής θηλυκών ή τελείων ανθέων και καρπών. Μέθοδοι κλαδέματος που εφαρμόζονται σήμερα είναι οι εξής: (i)Μετά τη μεταφύτευση, και όταν το φυτό αρχίσει να μεγαλώνει, από τις μασχάλες των φύλλων και ιδίως των κατώτερων, αναπτύσσονται πλευρικοί βλαστοί. Αυτοί οι πλευρικοί βλαστοί αφαιρούνται συνέχεια μέχρι του ύψους 0,6-1,0 m και αφήνεται να αναπτυχθεί ο κεντρικός βλαστός (ο οποίος υποστηρίζεται στον κατακόρυφο σπάγκο), τα φύλλα και τα αρσενικά άνθη. Πάνω από το ύψος αυτό αφήνονται να αναπτυχθούν οι πλάγιοι βλαστοί που φέρουν και τα θηλυκά άνθη. Κάθε πλάγιος που αναπτύσσεται θα πράγει θηλυκά άνθη, συνήθως στη μασχάλη του πρώτου και δεύτερου φύλλου. Το ύψος που αφήνεται να αναπτυχθεί ο πρώτος καρποφόρος πλάγιος σε 60 ή 70 ή 100 cm και θα ακολουθήσουν οι υπόλοιποι πλάγιοι, επηρεάζει την πρωιμότητα και και το μέσο βάρος των καρπών. Η κορυφή του φυτού, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, αφού περάσει το οριζόντιο σύρμα κατά 1-2 φύλλα, δένεται και, ή το φυτό κορυφολογείται ή από ορισμένους καλλιεργητές συνηθίζεται το δέσιμο της κορυφής, η οριζόντια ανάπτυξη της και πάλι δέσιμο επί του οριζόντιου σύρματος μέχρι τη θέση του επόμενου φυτού (50 cm), και στη συνέχεια γίνεται το κορυφολόγημα. Το κορυφολόγημα στοχεύει στην ώθηση των φυτών να παράγουν βλαστούς δεύτερης και τρίτης τάξης, οι οποίοι φέρουν και τα θηλυκά άνθη. Οι πλευρικοί βλαστοί αναπτύσσονται και παράγουν θηλυκά άνθη και αφού γίνει η επικονίαση-γονιμοποίηση και αρχίσει η διόγκωση του καρπού (μέγεθος καρυδιού), κορυφολογούνται στα 1-3 φύλλα μετά τον καρπό. Βλαστοί οι οποίοι δεν έχουν καρποφορήσει, αφαιρούνται. Επίσης, αφαιρούνται μερικοί βλαστοί όταν ο αριθμός των παραγόμενων πλάγιων βλαστών ανά φυτό είναι πολύ μεγάλος (βλαστοκάθαρος), ώστε να γίνεται καλύτερα ο αερισμός και η είσοδος του φωτός στην φυλλική περιοχή. (ii) Κατά το δεύτερο σύστημα κλαδέματος, το φυτό μετά τη μεταφύτευση και όταν αποκτήσει το ύψος των 10-20 περίπου εκατοστομέτρων κορυφολογείται μετά τα πρώτα 2-4 φύλλα, και στη συνέχεια αφήνονται να αναπτυχθούν οι δυο καλύτεροι πλάγιοι βλαστοί, οι οποίοι και υποστυλώνονται ο καθένας χωριστά από το οριζόντιο σύρμα με δυο κάθετους σπάγκους. Βλαστοί οι οποίοι αναπτύσσονται στον κορμό κάτω από τους δυο [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών στα θερμοκήπια, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2001.