Μεσόκαρπη ποικιλία ελιάς Θρουμπολιά
Φέρει και τις συνωνυμίες: Ασκούδα, Θασίτικη, Λαδολιά, Ντόπια, Ξανθολιά, Ρεθυμνιώτικη και Χονδρολιά. Καλλιεργείται κυρίως στους νομούς Σάμου, Χίου, Κυκλάδων, Αττικής, Εύβοιας, Δωδεκανήσου, Χανίων, Ρεθύμνης, Ηρακλείου, Λασιθίου και στη Θάσο. Αναπτύσσεται σε δένδρο ορθόκλαδο ύψους 5 –10 μέτρων. Τα φύλλα της είναι πράσινα, μήκους 5,69cm και πλάτους 1,24cm. Ο καρπός έχει σχήμα κυλινδροκωνικό, μέσο βάρος 3,3γρ. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 5,2:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει στο 28%. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή λαδιού καλής ποιότητας και για τη παρασκευή του εμπορικού τύπου ελιών «θρούμπες». Ο καρπός της όταν ακόμα βρίσκεται πάνω στο δένδρο, χάνει μέρος της υγρασίας του, απαλλάσεται πλήρως της πικρής ουσίας και υπερωριμάζει, οπότε μέρος του φορτίου του δένδρου πέφτει συνεχώς πάνω στο έδαφος. Θεωρείται ποικιλία απαιτητική σε εδαφική υγρασία και γόνιμο έδαφος. Δεν καρποφορεί σε περιοχές ξηροθερμικές ή σε χρονιές ξηρασίας. Ακόμα πιστεύεται πως έχει αυξημένες απαιτήσεις σε ψύχος. Η επεξεργασία του καρπού για την παραγωγή του εμπορικού τύπου ελιών θρούμπες γίνεται ως εξής:
- Μετά τη συλλογή του ξεπλένεται καλά με νερό υπό πίεση για την απομάκρυνση του χώματος και των άλλων ξένων υλών
- Στη συνέχεια απλώνεται στον ήλιο για μερική αποξήρανση.
- Ακολούθως προστίθεται μικρή ποσότητα αλατιού (περίπου 3%) για να βελτιωθούν αποκλειστικά οι οργανοληπτικές του ιδιότητες.
Οι ελιές τύπου θρούμπες μπορεί να συσκευαστούν και χωρίς αλάτι μέσα σε λάδι καλής ποιότητας.
