Καλλιέργεια κολοκυθιάς

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 18:00, 29 Μαΐου 2013 υπό τον P chasapis (Συζήτηση)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Προετοιμασία εδάφους

Για κάθε καλλιέργεια αρχικά γίνεται προετοιμασία του εδάφους. Η προετοιμασία αυτή μπορεί να περιλαμβάνει ένα αρχικό σβάρνισμα ή θρυμματισμό με καταστροφέα των υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας, που ακολουθείται με όργωμα με καλλιεργητή και μετά ξανά με σβάρνισμα. Ο βαθμός και ο αριθμός των παραπάνω εδαφοκατεργασιών εξαρτάται από την ποσότητα των υπολειμμάτων των προηγούμενων καλλιεργειών που θα πρέπει να ενσωματωθούν καθώς και από αν το έδαφος βρίσκεται στο ρώγο του.[1] Στις βορειότερες περιοχές μπορεί να γίνει κάλυψη τους εδάφους με μαύρο πλαστικό για να ζεσταθεί μέχρι να έρθει η ώρα της μεταφύτευσης, ώστε να έχουμε καλύτερη ανάπτυξη των φυτών. Αυτή η πρακτική δεν συνιστάται στις πιο ζεστές περιοχές γιατί το έδαφος μπορεί να ζεσταθεί παραπάνω απ’ όσο πρέπει.[2] Μετά την εδαφοκατεργασία και την προσθήκη εδαφοβελτιωτικών (π.χ. οργανική ουσία, κομπόστ), προετοιμάζεται ο χώρος που θα δεχθεί τα σπορόφυτα της κολοκυθιάς. Συνήθως χρησιμοποιούνται αυλάκια ή σαμάρια.[3]

Φύτευση

Η φύτευση μπορεί να γίνει απευθείας στο χώμα. Βάζουμε 3-4 σπόρους σε βάθος περίπου 3cm κάτι που μπορεί να αλλάζει ανάλογα με την ποικιλία, προσέχοντας το χώμα να είναι ελαφρώς υπερυψωμένο για να γίνεται καλύτερη στράγγιση. Φροντίζουμε να το έχουμε εμπλουτίσει με compost, κάτι που είναι σχεδόν απαραίτητο για το σωστό μεγάλωμα των φυτών. Η απόσταση μεταξύ των σειρών πρέπει να είναι περίπου 1m και ανάμεσα στα φυτά περίπου 60cm.[3]

Άρδευση

Είναι απαραίτητα µερικά ποτίσµατα τα οποία σε πολύ ζεστές µέρες του καλοκαιριού, πρέπει να γίνονται συχνά. Για να αποφεύγεται ο βοτρύτης, καλό είναι τα φυτά να φυτεύονται πάνω σε σαµάρια και το ποτιστικό νερό να περνά πιο κάτω στο αυλάκι.[4] Κρίσιμη περίοδος άρ­δευσης είναι όταν έχουν μπουμπού­κια και άνθη.[2] Αποφεύγουμε να ρίχνουμε νερό στα φύλλα γιατί αυξάνονται οι πιθανότητες το φυτό να προσβληθεί από μυκητιακές ασθένειες. Για τον παραπάνω λόγο, προτιμάται η άρδευση με σταγόνες αφού επιπροσθέτως προσφέρει και οικονομία στο νερό.[5]

Λίπανση

Η κολοκυθιά χρειάζονται για την καλλιέργειά τους 4-5 τόνους χωνεµένης κοπριάς στο στρέµµα ή µικτό λίπασµα 15-15-15 ή 8-8-8 σε ποσότητα 150-200kg/στρέµµα. Το λίπασµα αυτό σκορπίζεται 30-40 µέρες πριν από τη φύτευση και ενσωµατώνεται στο χώµα µε φρεζάρισµα ή δισκοσβάρνισµα. Επίσης πραγµατοποιείται επιφανειακή λίπανση μετά τη φύτευση, µε νιτρικό λίπασµα όταν χρειάζεται, ή κάθε 7 - 10 µέρες χρησιµοποιούµε τα οργανικά παρασκευάσµατα (Atrazine).[4]

Συγκομιδή

Η συγκομιδή γίνεται όταν οι καρποί αποκτήσουν το εμπορεύσιμο μέγεθος, πάντοτε όμως είναι άγουροι. Το συνηθισμένο μέγεθος κατά τη συγκομιδή είναι από 8-15cm, μερικές φορές μεγαλύτερο ή και μικρότερο, ανάλογα με τις προτιμήσεις του καταναλωτή. Ο καρπός κόβεται με τμήμα του ποδίσκου, γιατί δεν χάνει εύκολα υγρασία από τη σκληρή και συμπαγή τομή του μίσχου και έτσι διατηρείται νωπός και δροσερός για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μετά τη συγκομιδή. Η κοπή του κολοκυθιού γίνεται με κοφτερό μαχαίρι. Κατά τη συγκομιδή, καλό θα είναι οι εργάτες να φοράνε γάντια, γιατί ο παραμικρός τραυματισμός του καρπού με τα νύχια ή άλλο σκληρό ανντικείμενο προκαλεί την έκκριση ζελατινωδούς υγρού από την πληγή, που στη συνέχεια στερεοποιείεται. Από το σημείο του τραυματισμού, αρχίζει φθορά του κολοκυθιού και η υποβάθμιση της ποιότητάς του. Η συγκομιδή αρχίζει σε 30-60 ημέρες από τη σπορά, ανάλογα με την ποικιλία και τις θερμοκρασίες που επικρατούν. Η συχνότητα της συγκομιδής είναι ανάλογη με την εποχή και γίνεται ανά 2 ή 4 ημέρες. Όταν οι συνθήκες το χειμώνα είναι ευνοϊκές, απαιτούνται περίπου 9 ημέρες από την εμφάνιση του θηλυκού άνθους μέχρι την απόκτηση του εμπορεύσιμου μεγέθους των 15cm. Το καλοκαίρι, ο χρόνος αυτός είναι πιο σύντομος (2-7 ημέρες). Η διάρκεια της συγκομιδής είναι συνήθως 2-3 μήνες. Οι αποδόσεις κυμαίνονται από 2,3-3,5 τόνοι/στρέμμα.[1]

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. 1,0 1,1 Η τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών στα θερμοκήπια, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2001.
  2. 2,0 2,1 Βιο-οικο-καλλιέργεια κολοκυθιού.
  3. 3,0 3,1 Η καλλιέργεια του κολοκυθιού.
  4. 4,0 4,1 Εναλλακτικοί µέθοδοι έναντι του βρωµιούχου μεθυλίου για την αντιµετώπιση των µυκητολογικών ασθενειών των κολοκυνθοειδών σε θερµοκηπιακές καλλιέργειες, της φοιτήτριας Αιμιλίας Φανουράκη,Ηράκλειο 2004.
  5. Κολοκυθάκια.