Αδρομυκώσεις

Οι αδρομυκώσεις είναι ασθένειες των φυτών που παρουσιάζουν μεγάλη εξάπλωση και είναι πολύ καταστροφικές για τους ξενιστές τους. Τα συμπτώματά τους εμφανίζονται συνήθως με την μορφή μάρανσης, χλώρωσης και νέκρωσης των φύλλων που ακολουθείται από νέκρωση όλου του φυτού. Οι αδρομυκώσεις εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της παρουσίας και της δραστηριότητας των παθογόνων στα αγγεία του ξύλου των φυτών. Η νέκρωση των φυτών μπορεί να συμβεί μέσα σε μερικές εβδομάδες, ωστόσο στις δενδρώδεις καλλιέργειες η νέκρωση μπορεί να επέλθει μετά από αρκετούς μήνες ή και χρόνια μετά την προσβολή.

Υπάρχουν τέσσερα γένη που προκαλούν αδρομυκώσεις και είναι τα Ceratocystis, Ophiostoma, Phoma, Fusarium και Verticillium. Το καθένα προκαλεί ασθένεια σε αρκετά καλλιεργούμενα είδη αλλά και σε δασικά ή καλλωπιστικά φυτά. Το γένος Ceratocystis προκαλεί την αδρομύκωση της βελανιδιάς (C. fagacearum), του κακαόδεντρου (T. cacao) και του ευκάλυπτου (E. Globulus). Το γένος Ophiostoma προκαλεί αδρομύκωση στη φτελιά (O. novo - ulmi) ενώ το είδος Phoma tracheiphila την αδρομύκωση των εσπεριδοειδών.

Το γένος Fusarium προκαλεί αδρομυκώσεις σε λαχανικά και ανθοκομικά φυτά, σε πολυετή και ποώδη, σε φυτά μεγάλης καλλιέργειας και στο βαμβάκι. Οι περισσότεροι από τους μύκητες του γένους Fusarium που προκαλούν αδρομυκώσεις ανήκουν στο είδος Fusarium oxysporum.

Ο μύκητας Verticillium προκαλεί αδρομυκώσεις σε λαχανικά, ανθοκομικά, σε φυτά μεγάλης καλλιέργειας, ζιζάνια, δασικά και καρποφόρα δέντρα. Δύο είδη, τα Verticillium albo - atrum και V. dahliae, προσβάλλουν εκατοντάδες είδη φυτών προκαλώντας αδρομυκώσεις και απώλειες παραγωγής ποικίλης σοβαρότητας.

Όλες οι αδρομυκώσεις έχουν κάποια συγκεκριμένα κοινά χαρακτηριστικά. Τα φύλλα των προσβεβλημένων φυτών ή τμήματα των προσβεβλημένων ξενιστών χάνουν την σπαργή τους, γίνονται μαλακά και χλωρωτικά και στη συνέχεια μαραίνονται, κιτρινίζουν και τελικά νεκρώνονται. Οι νεαροί και τρυφεροί βλαστοί επίσης μαραίνονται και νεκρώνονται. Στα προσβεβλημένα στελέχη και κλαδιά εμφανίζονται καστανοί μεταχρωματισμοί στους αγγειακούς ιστούς. Κάποια από τα αγγεία μπορεί να φράσσονται από μυκήλιο, σπόρια ή πολυσακχαρίτες που παράγονται από τον μύκητα.