Ασθένεια φακής Ασκόχυτα

Η φακή προσβάλλεται συχνά από την ασκόχυτα ιδίως τις χρονιές που η άνοιξη είναι βροχερή, στο διάστημα από την έναρξη της άνθησής της μέχρι τη συγκομιδή. Οι χαμηλές θερμοκρασίες και οι πολλές βροχές είναι δύο παράγοντες που συντελούν σε γρήγορη εξάπλωση της ασθένειας.

Το πρώιμο πλάγιασμα των φυτών της φακής ευνοεί επίσης την προσβολή. Όλα τα υπέργεια μέρη των φυτών δηλ. οι βλαστοί, τα φύλλα, οι λοβοί και οι σπόροι προσβάλλονται. Στους βλαστούς, τα φύλλα και τους λοβούς εμφανίζονται κηλίδες ανώμαλες 3-6 χιλιοστών καστανές ή υπότροφες που φέρουν μαύρα πυκνίδια. Το φύλλωμα αποκτά χαρακτηριστικό κιτρινόμαυρο χρωματισμό και στη συνέχεια αρχίζει και ξεραίνεται.

Οι σπόροι που προσβάλλονται μέσα στους λοβούς ζαρώνουν και αποχρωματίζονται παίρνοντας πορφυρό-καφέ χρωματισμό.

Ο μύκητας μεταδίδεται με το σπόρο της φακής και με τα προσβεβλημένα φυτικά υπολείμματα, που πέφτουν στον αγρό. Έχει βρεθεί ότι επιβιώνει στο έδαφος για 1,5 χρόνο, αλλά χάνει τη βιωσιμότητά του σε 6 μήνες αν ενσωματωθεί σε βάθος 16 εκατοστών μέσα στο έδαφος.

Για την καταπολέμηση της ασθένειας υπάρχουν οι εξής 5 τρόποι:

• Χρησιμοποίηση για σπορά σπόρου από υγιείς καλλιέργειες.
• Κάλυψη του σπόρου πριν τη σπορά με calicin-M με 3 γραμμάρια ανά κιλό σπόρου ή με thiabendazole, με 3 γραμμάρια ανά κιλό σπόρου.
• Μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα στον αγρό συνιστάται ψεκασμός με ένα από τα παρακάτω μυκητοκτόνα: clorothalonil, captafol, folpet, metiram, thiram κ.ά. με ένα ψεκασμό που εφαρμόζεται μεταξύ έναρξης άνθησης και έναρξης σχηματισμού των λοβών στη φακή.
• Όργωμα και θάψιμο των φυτικών υπολειμμάτων της φακής μετά τη συγκομιδή της εφόσον είχε προσβληθεί, για να καταστραφούν και να μην αποτελέσουν εστία μόλυνσης την επόμενη χρονιά.
• Αμειψισπορά με ρεβύθια ή μπιζέλια που δεν προσβάλλονται από τον μύκητα αυτόν.