Αδέλφωμα (tillering) σιτηρών

Αδέλφωμα είναι η δυνατότητα των σιτηρών να σχηματίζουν πολλούς βλαστούς, τα αδέλφια, από οφθαλμούς οι οποίοι βρίσκονται στα γόνατα του στελέχους λίγο πιο κάτω ή ακριβώς πάνω στην επιφάνεια του εδάφους.

Στα σιτηρά η παραγωγή αδελφιών είναι αρχικά έντονη και φτάνει ένα μέγιστο κατά το χρόνο που μεσολαβεί μεταξύ της διαφοροποίησης του κορυφαίου μεριστώματος και του ξεσταχυάσματος. Ακολουθεί μία περίοδος εκφυλισμού ενός αριθμού αδελφιών με αποτέλεσμα να επιβιώνει τελικά ένα ποσοστό στο υπόλοιπο διάστημα της ζωής του φυτού. Κάθε αδέλφι αναππτύσσει στη βάση δικές του μόνιμες ρίζες. Από καθαρά γεωργική πλευρά έχει σημασία ο αριθμός των αδελφιών που θα σχηματίσουν ταξιανθία. Το αδέλφωμα επηρεάζεται σημαντικά από περιβαλλοντικούς παράγοντες, αυξάνεται με την ηλιακή ακτινοβολία και την επάρκεια νερού και ανόργανων θρεπτικών στοιχείων, ενώ υπάρχει και μια άριστη θερμοκρασία. Διαφέρει όμως και μεταξύ ειδών και ποικιλιών.

Το αδέλφωμα παίζει σημαντικό ρόλο όταν η σπορά είναι ατελής ή το φύτρωμα κακό για οποιοδήποτε λόγο. Στα κενά επάγεται έντονο αδέλφωμα λόγω ελλιπούς ανταγωνισμού με αποτέλεσμα τη μείωση της ανομοιομορφίας της φυτείας.

Σε άλλες περιπτώσεις, το έντονο αδέλφωμα δεν είναι και τόσο επιθυμητό γιατί ο κύριος βλαστός και η καταβολή του στάχυ έχουν μικρότερη ανάπτυξη, η φωτοσύνθεση του φυτού είναι μικρότερη, με αποτέλεσμα μικρότερο βάρος και αριθμό καρπών, δηλ. μείωση της απόδοσης. Προτιμάται η ίδια επιφάνεια εδάφους να καταλαμβάνεται από μονοστέλεχα φυτά, παρά από φυτά πολυστέλεχα γιατί στα τελευταία δεν παράγουν όλα τα στελέχη ταξιανθίες.