Αξιολόγηση της Ανθεκτικότητας των Φυτών στα Άλατα

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η αξιολόγηση της ανθεκτικότητας των φυτών στα άλατα γίνεται με βάση την ανάπτυξη και την απόδοση τους. Οι αποδόσεις αρχίζουν να μειώνονται, όταν η αλατότητα, που εκφράζεται ως αγωγιμότητα, αρχίζει να υπερβαίνει την οριακή τιμή. Η μείωση των αποδόσεων είναι γραμμική. Οι καλλιέργειες έχουν διάφορη ανθεκτικότητα στα άλατα και γενικά κατατάσσονται στις εξής κατηγορίες: α) Ευαίσθητες: < 1,3 dS x m^-1 β) Μετρίως ευαίθητες: 1,3-3,0 dS x m^-1 γ) Μετρίως ανθεκτικές: 3,0-6,0 dS x m^-1 δ) Ανθεκτικές: > 10 dS x m^-1 ε) Ακατάλληλες λόγω υπερβολικά υψηλής αλατότητας

Η κάθε κατηγορία περιλαμβάνει μια αντίστοιχη ομάδα φυτών της ίδιας ευαισθησίας ή ανθεκτικότητας στα άλατα. Η αγωγιμότητα αναφέρεται τόσο σ' αυτήν του νερού άρδευσης (ECw) όσο και σ' εκείνη του εδάφους (ECe). Ο διαχωρισμός σε κατηγορίες είναι εμπειρικός, αλλά χρήσιμος στην καθημερινή πράξη. Δίνει τη δυνατότητα της κατά προσέγγιση αξιολόγησης της ανθεκτικότητας των φυτών στα άλατα. Η πιο ακριβής αξιολόγηση της ανθεκτικότητας δοθείσης καλλιέργειας μπορεί, να δείξει ότι η ανάπτυξη του φυτού, αυξανόμενης της αλατότητας, μειώνεται γραμμικά, καθώς η αγωγιμότητα υπερβαίνει την κρίσιμη τιμή.

Υ = Σχετική απόδοση (%) ECe = Αγωγιμότητα του εκχυλίσματος κορεσμού dS x m^-1 α = Η κρίσιμη τιμή της αγωγιμότητας (threshold value) β = Απώλεια αποδόσεων ανά μονάδα αύξησης της αγωγιμότητας (Κλίση % ανα μονάδα ηλεκτρικής αγωγιμότητας dS x m^-1)[1]


Βιβλιογραφία

  1. Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωση τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ