Λίπανση αχλαδιάς

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 13:53, 10 Ιουνίου 2015 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η αχλαδιά όπως και όλα τα φυλλοβόλα οπωροφόρα δέντρα, υπόκεινται σε τροφοπενιακές καταστάσεις σχεδόν όλων των κυριοτέρων θρεπτικών στοιχείων. Αυτές μπορούμε να τις διαγνώσουμε με αναλύσεις φύλλων και σε συνδυασμό με τις αναλύσεις εδάφους, τις καλλιεργητικές εργασίες και τις επικρατούσες καλλιεργητικές συνθήκες του οπωρώνα, να προγραμματίσουμε και καθορίσουμε τη λίπανση εκέινη που θα αποσκοπεί στη θεραπεία τους και στη βελτίωση της αποδοτικότητας της αχλαδιάς. Για περισσότερες λεπτομέρειες για την λίπανση της αχλαδιάς μπορούμε να προσανατολιστούμε στη σελίδα που αναφέται στη λίπανση μηλιάς μιας και παρουσιάζουν πάρα πολλά κοινά σημεία.

Το άζωτο χορηγείται κατά την βασική λίπανση με διασπορά και ενσωμάτωση στο έδαφος τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου 20-30 ημέρες πριν την άνθηση. Για τα δένδρα που είναι έτοιμα να φυτευτούν, η χορήγηση εφαρμόζεται το φθινόπωρο ή τέλος χειμώνα (πριν την φύτευση) με διασπορά και καλή ενσωμάτωση στο έδαφος, σε βάθος τουλάχιστον 20cm. Η επιφανειακή λίπανση του αζώτου πραγματοποιείται μετά την καρπόδεση. Αν δεν υπάρχει καρπόδεση, δεν λιπαίνουμε.

Ο φώσφορος χορηγείται κατά την βασική λίπανση, κατά προτίμηση τέλος φθινοπώρου (ή εν ανάγκη και τέλος χειμώνα) σε ανάμειξή του με κοπριά και ενσωμάτωση στο έδαφος σε βάθος τουλάχιστον 20cm. Η εφαρμογή γίνεται στις γραμμές και σε απόσταση περίπου 50cm από τον κορμό. Η προτεινόμενη δόση ισχύει μετά από την ασβέστωση που έχει προηγηθεί τουλάχιστον κατά 6 μήνες πριν.

Το κάλιο ενισχύεται στο έδαφος κατά τη βασική λίπανση, τέλος χειμώνα με καλή ενσωμάτωση στο έδαφος σε βάθος τουλάχιστον 20cm. H εφαρμογή γίνεται κατά μήκος της γραμμής φύτευσης και σε απόσταση περίπου 50cm από τον κορμό. Η κρυσταλλική μορφή μπορεί να δοθεί και με το σύστημα της στάγδην άρδευσης. Για τα δένδρα που είναι έτοιμα να φυτευτούν, όλη η ποσότητα χορηγείται πριν την εγκατάσταση αυτών.

Για το ασβέστιο, χορηγείται μέσα φθινοπώρου τουλάχιστον 6 μήνες πριν την εγκατάσταση της καλλιέργειας και πριν απο οποιαδήποτε λίπανση, με ομοιόμορφη διασπορά και καλή ενσωμάτωση στο έδαφος σε βάθος 20cm. Στα υφιστάμενα δένδρα (νεαρής και μεγάλης ηλικίας) εφαρμόζονται 1-3 ψεκασμοί ανά 15-20 ημέρες και έναρξη 30-40 ημέρες μετά την πλήρη άνθιση ή εναλλακτικά άργότερα (περίοδο Ιουλίου - Αυγούστου) με χλωριούχο ασβέστιο. Σε περίπτωση υψηλών τιμών pH ή και ανθρακικού ασβεστίου στο έδαφος, μπορεί να προκληθούν τροφοπενίες στα δένδρα. Συνιστάται έλεγχος με φυλλοδιαγνωστική ανάλυση, κάθε καλοκαίρι (τέλος Ιουλίου) για αντιμετώπιση τυχόν ελλείψεων με ψεκασμούς.

Το μαγνήσιο χορηγείται κατά την βασική λίπανση τέλος χειμώνα με ελαφρά ενσωμάτωση στο έδαφος. Η εφαρμογή γίνεται κατά μήκος της γραμμής φύτευσης και σε απόσταση περίπου 50cm από τον κορμό. Μπορεί να δοθεί και με το σύστημα της στάγδην άρδευσης.

Η χορήγηση του σιδήρου εφαρμόζεται τέλος χειμώνα (β΄ 15νθήμερο Φεβ/ρίου), με ελαφρά ενσωμάτωση στο έδαφος ή μέσω του συστήματος στάγδην άρδευσης, πριν την έναρξη της βλάστησης, σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή. Σε περίπτωση διεγνωσμένης έλλειψης, να γίνει διαφυλλική λίπανση με χηλικό σίδηρο σε δύο εφαρμογές. Ο 1ος ψεκασμός γίνεται μετά την πτώση των πετάλων (15-20 Μαΐου) και ο 2ος μετά από 15-20 ημέρες, σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή.

Η χορήγηση του ψευδαργύρου εφαρμόζεται τέλος χειμώνα (β΄ 15νθήμερο Φεβ/ρίου), με ελαφρά ενσωμάτωση στο έδαφος ή μέσω του συστήματος στάγδην άρδευσης, πριν την έναρξη της βλάστησης, σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή. Σε περίπτωση διεγνωσμένης έλλειψης, να γίνει διαφυλλική λίπανση με χηλικό ψευδάργυρο σε δύο εφαρμογές. Ο 1ος ψεκασμός γίνεται μετά την πτώση των πετάλων (15-20 Μαΐου) και ο 2ος μετά από 15-20 ημέρες, σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή.

Όσο αφορά το μαγγάνιο, χορηγείται στο έδαφος τέλος χειμώνα (β΄ 15νθήμερο Φεβ/ρίου), με ενσωμάτωση στο έδαφος σε λωρίδες κατά μήκος και πλησίον της γραμμής των δένδρων ή μέσω του συστήματος στάγδην άρδευσης. Σε μη εγκαταστημένα δένδρα, Σε περίπτωση διεγνωσμένης έλλειψης, εφαρμόζεται ανοιξιάτικος ψεκασμός με χηλικό μαγγάνιο, σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή. Ο ψεκασμός πραγματοποιείται σε δύο εφαρμογές. Ο 1ος ψεκασμός γίνεται μετά την πτώση των πετάλων (15-20 Μαΐου) και ο 2ος μετά από 15-20 ημέρες, σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή.

Ο χαλκός εφαρμόζεται τέλος χειμώνα, με ελαφρά ενσωμάτωση στο έδαφος ή μέσω του συστήματος στάγδην άρδευσης πριν την έναρξη της βλάστησης. Αν δεν έχει πραγματοποιηθεί η εγκατάσταση των δενδρυλλίων, τότε ο χαλκός χορηγείται με ελαφρά ενσωμάτωση στο έδαφος πριν ή με την εγκατάσταση.

Όσο αφορά το βόριο, εφαρμόζεται στο έδαφος νωρίς την άνοιξη, το αργότερο μία εβδομάδα πριν την άνθηση. Θα πρέπει να αποφεύγεται ωστόσο η πρώιμη εφαρμογή γιατί οδηγεί σε απώλειες λόγω έκπλυσης. Αν δεν έχει πραγματοποιηθεί η εγκατάσταση των δενδρυλλίων, το βόριο ενσωματώνεται ελαφρά στο έδαφος, κατά την βασική λίπανση πριν την εγκατάσταση. Σε περίπτωση που απαιτηθούν διαφυλλικοί ψεκασμοί, αυτοί πραγματοποιούνται την άνοιξη (στάδιο ροζ κορυφής, πτώση πετάλων) σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή (συνήθης συγκέντρωση 0,1%) ή το φθινόπωρο 3-4 εβδομάδες πριν από την έναρξη πτώσης των φύλλων. Στη περίπτωση που η ποσότητα βορίου στο έδαφος είναι υψηλή, θα πρέπει να αποφεύγονται τα βοριούχα λιπάσματα ή ζιζανιοκτόνα και να ελεγχθεί η συγκέντρωση βορίου στο αρδευτικό νερό. Συνιστάται έκπλυση με νερό άρδευσης καλής ποιότητας (Β<0,5mg/L).[1]

Βιβλιογραφία

  1. Ειδική δενδροκομία Τόμος I "Μηλοειδή", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.