Καρπούζι

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 14:21, 9 Ιουλίου 2015 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Κομμένες φέτες καρπουζιού
Κοκτέιλ καρπούζι
Γρανίτα καρπούζι
Γλυκό κουταλιού καρπούζι
Μαρμελάδα καρπούζι

Συντήρηση

Τα καρπούζια δεν διατηρούνται για πολύ μετά τη συγκομιδή και αν θα πρέπει να διατηρηθούν, οι καλύτερες συνθήκες διατήρησης είναι 13-16oC και 80-85% σχετική υγρασία (Σ.Υ) για 2-3 εβδομάδες. Για μεγαλύτερη των 2 εβδομάδων διατήρηση συνιστώνται θερμοκρασίες 7-10oC. Το χρώμα της σάρκας ξεθωριάζει όταν ο καρπός αποθηκεύεται σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 10oC. Το καρπούζι σαν προϊόν φυτού θερμής εποχής υπόκειται στον κίνδυνο ζημιών από χαμηλές θερμοκρασίες. Στους -0,5oC ο καρπός παγώνει. Το επίπεδο 80-85% σχετική υγρασία (Σ.Υ) που συνιστάται κατά την αποθήκευση είναι ικανοποιητικό, γιατί οι απώλειες νερού από την κηρώδη εξωτερική επιφάνεια του καρπού είναι πολύ περιορισμένες.[1]

Διατροφική αξία

Το καρπούζι είναι θρεπτικό φρούτο που καταναλώνεται κυρίως το καλοκαίρι. Το καρπούζι περιέχει μερικά από τα πιο σημαντικά αντιοξειδωτικά που υπάρχουν στη φύση. Συγκεκριμένα είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά είναι πλούσιο και σε β-καροτίνη και λυκοπένιο. Οι δύο αυτές ουσίες έχουν έντονη αντιοξειδωτική δράση, προστατεύοντας καθοριστικά τον οργανισμό από τη δημιουργία ελευθέρων ριζών. Το λυκοπένιο, ουσία που ευθύνεται για το κόκκινο χρώμα στο καρπούζι και στην ντομάτα, είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, που εξολοθρεύει τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου που σχηματίζονται στη διάρκεια του κυτταρικού μεταβολισμού, συμβάλλοντας στην πρόληψη διαφόρων παθήσεων (αρθρίτιδα, άσθμα, καρδιαγγειακά νοσήματα, εκφυλιστικές ασθένειες, πρόωρη γήρανση, καρκινογένεση κ.α.).

Αποτελεί πολύ καλή πηγή βιταμίνης Β6 και καλή πηγή βιταμίνης Β1. Οι βιταμίνες αυτές συμμετέχουν σε διαδικασίες που δίνουν στον οργανισμό μας ενέργεια και είναι απόλυτα απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία του. Είναι καλή πηγή καλίου και μαγνησίου. Το κάλιο συμβάλλει στη σωστή καρδιακή λειτουργία και στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Ο συνδυασμός καλίου και υψηλής περιεκτικότητας σε νερό, ενισχύει τη διουρητική δράση διώχνοντας από τον οργανισμό επιβλαβείς τοξίνες και άλατα. Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για το μεταβολισμό παραγωγής ενέργειας, τη μυϊκή λειτουργία, τα οστά, το καρδιακό ρυθμό.

Περιέχει το αμινοξύ αργινίνη. Συγκεκριμένα το καρπούζι περιέχει το αμινοξύ κιτρουλίνη, το οποίο μετατρέπεται στον οργανισμό στο αμινοξύ αργινίνη. Η αργινίνη χρησιμοποιείται για την χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων και ως εκ τούτου έχει οφέλη έναντι των καρδιαγγειακών παθήσεων. Μελέτες δείχνουν ότι η αργινίνη μπορεί να ανακουφίσει τους ασθενείς από τα συμπτώματα της στηθάγχης και της περιφερικής αρτηριοπάθειας. Επίσης, μελέτες έχουν δείξει ότι ίσως συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα ενώ βελτιώνει τη κυκλοφορία του αίματος και φαίνεται να έχει θετική δράση έναντι της στυτικής δυσλειτουργίας. Η περιεκτικότητα του καρπουζιού σε νερό αγγίζει το 90%, έτσι προσφέρει στον οργανισμό μας την ενυδάτωση που χρειάζεται και τον βοήθα να αναπληρώσει τα υγρά που χάνει καθημερινά λόγω αυξημένης εφίδρωσης ή σωματικής άσκησης. Και η σωστή ενυδάτωση εκτός από τον οργανισμό, κάνει καλό και στην επιδερμίδα μας.

Βοηθά στο αδυνάτισμα. Έχει επικρατήσει ο μύθος ότι το καρπούζι περιέχει πάρα πολλή ζάχαρη και συχνά καταναλώνεται με επιφυλακτικότητα από όσους επιθυμούν να χάσουν βάρος. Όμως τα φαινόμενα απατούν. Το καρπούζι, αντίθετα με ότι πιστεύεται, έχει χαμηλή θερμιδική αξία (2 φλιτζάνια έχουν μόλις 80 θερμίδες), ενώ δεν περιέχει καθόλου λίπος και χοληστερόλη. Τα σάκχαρα που περιέχει είναι αρκετά λιγότερα από εκείνα που βρίσκουμε σε άλλα φρούτα, όπως π.χ. το μήλο. Επίσης, η υψηλή περιεκτικότητα σε νερό αλλά και σε φυτικές ίνες αυξάνει το αίσθημα κορεσμού, καθιστώντας το ιδανική επιλογή όταν θέλουμε να χάσουμε βάρος.[2]

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. Η τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών στα θερμοκήπια, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2001.
  2. Διατροφική αξία καρπουζιού.