Καλλιέργεια συκιάς
Περιεχόμενα
Εγκατάσταση
Όταν θελήσουμε να κάνουμε εγκατάσταση νέου συκεώνα θα πρέπει το έδαφος να βρίσκεται στο ρώγο του δηλαδή να μην είναι ούτε πολύ υγρό αλλά ούτε πολύ ξηρό να έχει μία μέση σχετική υγρασία για να μπορέσουμε να το οργώσουμε. Η κατάλληλη εποχή για να γίνει αυτό είναι το φθινόπωρο. Κάνουμε όργωμα γιατί αυτό μας βοηθάει ώστε να καταστραφούν τα πολυετή ζιζάνια, να αυξηθεί η διηθητικότητα του εδάφους και να γίνει πιο αφράτο το χώμα για να αναπτυχθεί καλύτερα το ριζικό σύστημα. Καλό θα ήταν πριν κάνουμε όργωμα να πάρουμε δείγμα από το έδαφος που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε σε τι κατάσταση είναι το έδαφος και αν χρειαστεί να διορθωθεί με την κατάλληλη λίπανση. Πιο αναλυτικά για την εγκατάσταση του συκεώνα στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Άρδευση
Αν και η συκιά ανέχεται πιο ξηρά εδάφη από τα περισσότερα οπωροφόρα δένδρα, για την εξασφάλιση καρπών ικανοποιητικού μεγέθους και αυξημένων σοδειών, σε ημιξηρικές και ξηρικές περιοχές χρειάζεται το καλοκαίρι ελαφρό πότισμα. Τα πολλά όμως ποτίσματα σε μερικές ποικιλίες, προκαλούν σχίσιμο των καρπών και για αυτό καλό είναι να αποφεύγονται. Συνήθως σχίσιμο καρπών παρατηρείται, όταν τελείως ξηρικά συκόδενδρα ποτιστούν κατά τη περίοδο της ωρίμανσης των καρπών της. Η έλλειψη νερού στα συκόδενδρα κατά τη περίοδο της ωρίμανσης των καρπών, συμβάλλει στην παραγωγή καρπών που είναι λιγότερο σαρκώδεις. Επίσης μπορεί να προκαλέσει φυλλόπτωση και να υποβαθμίσει την ποιότητα των καρπών. Η συκιά ανέχεται νερό μέχρι 400ppm σε αλκαλικά άλατα.[2]
Λίπανση
Η λίπανση είναι ένας παράγοντας που δεν θα πρέπει να ξεχνάμε στο δένδρο της συκιάς. Έτσι η συκιά για να αναπτυχθεί καλύτερα θέλει άζωτο, κάλιο για την απόδοση και την ποιότητα των καρπών, φώσφορο για το χρωματισμό και την ωρίμανση των καρπών, σίδηρο και ασβέστιο. Επίσης στη λίπανση χρησιμοποιείται και η χωνεμένη κοπριά (1300 – 1500kg ανά στρέμμα) ανάλογα βέβαια και με τι ανάγκες έχει το έδαφος και θα πρέπει να συμπληρώνεται με φωσφοροκαλιούχο λίπασμα (4% υπερφοσφωρικό και 0,5% θειικό κάλιο). Περισσότερες λεπτομέρειες στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Κλάδεμα
Το δένδρο της συκιάς δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις σε κλάδεμα όπως άλλα δένδρα που παράγουν καρπούς. Όταν τα σύκα που καλλιεργούμε προορίζονται για νωπή κατανάλωση τότε εφαρμόζουμε το ανοιχτό κυπελλοειδές τύπο κλαδέματος του δένδρου το οποίο αποτελείται από 4–5 σκελετικούς βραχίονες που εκπτύσσονται στο 1m περίπου από το έδαφος. Αυτό το κλάδεμα γίνεται γιατί έτσι μπορούν οι καρποί να συγκομιστούν πιο εύκολα και γρήγορα ώστε να προωθηθούν στην αγορά. Για το κλάδεμα αναλυτικά στον παρακάτω σύνδεσμο:
Ωρίμανση
Τα σύκα είναι ώριμα όταν ο φλοιός τους αποκτήσει το χαρακτηριστικό χρώμα της ποικιλίας κατά την ωρίμανση και είναι μέτρια συνεκτική. Η έκκριση γάλακτος από τον ποδίσκο του καρπού στο σημείο αποκοπής αποτελεί ένδειξη ότι ο καρπός είναι άγουρος. Στο στάδιο αυτό ωριμότητας συλλέγονται όταν πρόκειται να καταναλωθούν στην αγορά ως νωπά. Τα σύκα όμως που προορίζονται για ξήρανση πρέπει να συλλέγονται στο στάδιο της πλήρης ωριμότητας (συρρίκνωση φλοιού, μεγίστη περιεκτικότητα σακχάρων).[2]
Συγκομιδή
Η συγκομιδή είναι το τελευταίο στάδιο της καλλιεργητικής τεχνικής στον αγρό, αφού το επόμενο στάδιο είναι η διαλογή και η μεταφορά του προϊόντος στις αποθήκες, ακολουθεί η τυποποίηση και η διανομή στο εμπόριο. Στον σύνδεσμο που παραθέτουμε παρακάτω αναλύεται ο τρόπος συγκομιδής φρέσκων και αποξηραμένων σύκων:
