Holocacista rivillei Stainton

Ενήλικο. Άνοιγμα πτερύγων 3,8-4mm. Κατά τον Silvestri (1943) το σώμα είναι χρυσοκίτρινο. Οι πρόσθιες πτέρυγες είναι λεπτές και σχεδόν μαύρες, με 4 χρυσοκίτρινες κηλίδες, 2 κοντά στην πρόσθια και 2 κοντά στην οπίσθια παρυφή τους.

Προνύμφη. Το σώμα της είναι ωχρόλευκο, με την κεφαλή, τον προθώρακα και τον τελευταίο κοιλιακό δακτύλιο καστανά.

Νύμφη. Ανοιχτοκάστανη, μέσα σε βομβύκιο λευκό, διαστάσεων 3,8 x 2 mm που είναι σκεπασμένο τελείως από επιδερμίδα φύλλου της αμπέλου.

ΝύμφηΞενιστές. Άμπελος.

Βιολογία-ζημιές. Στην Εύβοια έχει 2 γενεές το έτος (Λελάκης 1961). Διαχειμάζει ως νύμφη στο χαρακτηριστικά σκεπασμένο βομβύκιο του, κάτω από ξερούς φλοιούς του πρέμνου ή σε μικρό βάθος στο έδαφος. Ενηλικιώνεται κατά τον Silvestri (1943) τον Ιούνιο-Ιούλιο και ωοτοκεί στην άνω επιφάνεια των φύλλων της αμπέλου. Η προνύμφη μπαίνει απευθείας στο μεσόφυλλο όπου ορύσσει στην αρχή μια νηματοειδή οφιοειδή στοά. Αργότερα η στοά ευρύνεται και παίρνει τη μορφή θαλάμου με ποικίλο σχήμα (ωοειδές, στενόμακρο, ακανόνιστο) και τελικές διαστάσεις 14 x 7mm. Την περίοδο βλάστησης της αμπέλου, η νύμφωση γίνεται συνήθως στο φύλλο. Στην Ελλάδα, όπως και στις πιο πολλές χώρες, οι ζημιές είναι τοπικές και όχι συχνές ούτε αξιόλογες. Στην Εύβοια αφορούν κυρίως κρεββατίνες των ποικιλιών Εφτάκοιλο, Σουλτανίνα και Ροζάκι (Λελάκης 1961). Γενικά, η ζημιά ποικίλλει πολύ με την περιοχή και με την ποικιλία του αμπελιού.

Καταπολέμηση. Όταν είναι απαραίτητη, πρέπει να κατευθυνθεί εναντίον των ενηλίκων και των νεαρών προνυμφών. Δοκιμάστηκαν ορισμένα οργανοφωσφορούχα εντομοκτόνα.