Φυλές μελισσών
Φυλή μέλισσας Apis melifera ligustica
H επονομαζόμενη ως κίτρινη μέλισσα ή ιταλική. Από τις πιο διαδεδομένες φυλές παγκοσμίως. Η προβοσκίδα της είναι μακριά φτάνοντας το μήκος 6,3-6,6 mm.
Πρόκειται για ήπια φυλή [1], που προσαρμόζεται εύκολα. Χρησιμοποιεί λίγη πρόπολη, ενώ αναπτύσσεται νωρίς την άνοιξη. Έχει τάση καθαρισμού της κυψέλης και κάνει όμορφο χτίσιμο. Η μέλισσα αυτή αντέχει στο κρύο, σμηνουργεί δύσκολα και είναι εξαιρετικά παραγωγική. Αναπτύσσει μεγάλους πληθυσμούς. Πρόκειται για φυλή που είναι ευαίσθητη σε ασθένειες. Έχει μικρή ακτίνα δράσης και παραπλανάται εύκολα. Έχει τάσεις λεηλασίας, χτίζει γέφυρες και χρειάζεται πολλές τροφές για να ξεχειμωνιάσει. Τέλος η φυλή αυτή διατηρεί γόνο το χειμώνα και δεν μπορεί να κρατήσει για αρκετό καιρό περιττώματα.
Βιβλιογραφία
Φυλή μέλισσας Apis mellifera syriaca
Είναι η μικρότερη σε μέγεθος μέλισσα από όσες έχουν αναφερθεί. Μόνο στην Αφρική υπάρχουν ράτσες μελισσών μικρότερες σε μέγεθος από αυτή. Το μικρό μέγεθος της Συριακής μέλισσας εκφράζεται και από τον αριθμό των εργατικών κελιών που κτίζει ανά τετραγωνική παλάμη (dm2), ο οποίος ανέρχεται σε 484 εργατικά κελιά/dm2 σε αντίθεση με τα 427 εργατικά κελιά/dm2 των Ευρωπαϊκών μελισσών.
Όπως είναι φυσικό δεν είναι ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες. Συλλέγει μεγάλες ποσότητες μελιού. Έχει έντονη τάση για σμηνουργία (200-300 βασιλικά κελιά ανά μελίσσι). Δεν συλλέγει, ούτε χρησιμοποιεί πολύ την πρόπολη. Έχει αναπτύξει επιτυχείς μηχανισμούς άμυνας (μείωση έως τέλεια απουσία πτήσεων συλλογής) για την αντιμετώπιση της σφήκας V. orientalis. Είναι ιδιαίτερα επιθετική, ακολουθεί το αίτιο της ενόχλησης (π.χ. άνθρωπο) έως και 500 μ. μακριά από την κυψέλη, και μπορεί επίσης να επιτεθεί και σε μεγάλα ζώα και να τα σκοτώσει.
Το χαρακτηριστικό που κάνει μοναδική την Συριακή μέλισσα [1] είναι ότι, κατά την αντικατάσταση της βασίλισσας, στο μελίσσι ζουν πολλές παρθένες βασίλισσες, έως ότου κάποια από αυτές γονιμοποιηθεί επιτυχώς και αρχίσει να ωοτοκεί. Με δεδομένο ότι στις Ευρωπαϊκές κυρίως ράτσες μελισσών, κατά την αντικατάσταση των βασιλισσών, ένα ποσοστό 20% αυτών χάνεται κατά τη "γαμήλια πτήση", με αποτέλεσμα το μελίσσι να μένει ορφανό χωρίς τη δυνατότητα παραγωγής άλλων βασιλικών κελιών, το χαρακτηριστικό αυτό της Συριακής μέλισσας αποκτά ιδιαίτερη και μοναδική σημασία. Έτσι λοιπόν από το 1906 έχει εισαχθεί η Συριακή μέλισσα στις Η.Π.Α. και χρησιμοποιούνται σε ερευνητικά προγράμματα, τα οποία σκοπό έχουν να κατανοήσουν οι επιστήμονες και να εντοπίσουν το μηχανισμό που οδηγεί σ' αυτή τη συμπεριφορά, έτσι ώστε ίσως να γίνει δυνατή η μεταφορά του και σε άλλες ράτσες μελισσών.
Βιβλιογραφία
Φυλή μέλισσας Apis mellifera cekropia
Η αρχαιότερη μέλισσα στον ελλαδικό χώρο. Πρόκειται για μεγαλόσωμη μέλισσα σκούρου χρώματος με πυκνό τρίχωμα και με προβοσκίδα που φτάνει τα 6,8 mm.
Η Apis mellifera cekropia [1] είναι σχετικά επιθετική μέλισσα. Αναπτύσσεται νωρίς την άνοιξη ενώ αντέχει στο κρύο. Δεν έχει τάσεις λεηλασίας και είναι ανθεκτική σε ασθένειες του γόνου. Είναι μέλισσες με καλό προσανατολισμό και αρκετά παραγωγική. Χτίζει γέφυρες και έχει τάσεις σμηνουργίας.
Βιβλιογραφία
Φυλή μέλισσας Apis mellifera caucasica
Πρόκειται για μέλισσα βαθύ σκούρου χρώματος με πολύ μεγάλη προβοσκίδα (6,9-6,7mm). Απαντάται στην ευρύτερη περιοχή της Ρωσίας.
Πρόκειται για την πιο ήπια φυλή μέλισσας [1]. Αντέχει στο κρύο και κάνει πτήσεις με αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες. Αναπτύσσεται αργά την άνοιξη και έχει μικρή τάση λεηλασίας. Πρόκειται για φυλή που αναπτύσσει μεγάλους πληθυσμούς και περιορίζει τον γόνο σε ξηρές περιόδους. Είναι αρκετά ανθεκτική στις ασθένειες ενώ είναι ευαίσθητη στην νοσεμίαση. Έχει μικρή τάση σμηνουργίας και χρησιμοποιεί αρκετή πρόπολη. Παραπλανάται εύκολα.
Βιβλιογραφία
Φυλή μέλισσας Apis mellifera carnica
Πρόκειται για μαύρη μέλισσα με κοντές τρίχες, οι οποίες είναι γκρίζες στους κηφήνες. Θεωρείται από τις μεγαλύτερες σε μέγεθος μέλισσες, ενώ το μήκος της προβοσκίδας της φτάνει τα 6,4-6,8 mm.
Πρόκειται για πολύ ήπια ράτσα [1] και δεν έχει τάσεις λεηλασίας. Χρησιμοποιεί λίγη πρόπολη. Μειώνει τον γόνο σε περιόδους ξηρασίας. Είναι ανθεκτική μέλισσα σε ασθένειες. Αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς νωρίς την άνοιξη και αντέχει στο κρύο. Είναι μία φυλή που κάνει οικονομία των τροφών. Έχει καλό προσανατολισμό και μεγάλη ακτίνα δράσης. Αναπτύσσει μεγάλους πληθυσμούς ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες απαιτεί αρκετή γύρη για την εκτροφή του γόνου. Ο εντοπισμός της βασίλισσας είναι πολύ δύσκολος και έχει έντονη τάση σμηνουργίας η οποία όμως ελέγχεται γενετικά.
Βιβλιογραφία
Φυλή μέλισσας Apis mellifera macedonica
Εμφανισιακά μοιάζει αρκετά με την καρνιολική μέλισσα αλλά είναι μικρότερου μεγέθους. Ο χρωματισμός της είναι σκούρος με κοντό και πυκνό τρίχωμα και με προβοσκίδα που φτάνει εώς 6,7mm μήκος.
Ο χρωματισμός της φυλής [1] αυτής είναι σκούρος με κοντό και πυκνό τρίχωμα και με προβοσκίδα που φτάνει εώς 6,7mm μήκος.
Είναι από τις πιο ήρεμες μέλισσες, ενώ δεν έχει τάσεις λεηλασίας. Έχει καλό προσανατολισμό. Αναπτύσσεται αργά την άνοιξη και αναπτύσσει μεγάλους πληθυσμούς. Πρόκειται για μέλισσα που έχει μεγάλη ακτίνα δράσης. Χρησιμοποιεί αρκετή πρόπολη. Είναι ευαίσθητη στην νοζεμίαση. Χτίζει πολλές γέφυρες και έχει έντονη τάση σμηνουργίας.
Βιβλιογραφία
Φυλή μέλισσας Apis mellifera adami
Οι εργάτριες μέλισσες αυτής της φυλής [1] είναι δεύτερες σε μέγεθος μετά τις εργάτριες της A.m.caucasica. Ετσι είναι μεγαλύτερη σε μέγεθος (αλλά με μικρότερα φτερά) και με πιο σκοτεινό χρωματισμό σώματος από την A.m.ligustica, αν και ζει πιο νότια από αυτή. Γενικά ο χρωματισμός του σώματος ποικίλλει με σταθερό όμως χαρακτηριστικό το σκοτεινό θώρακα. Οι κηφήνες είναι χαρακτηριστικά μικρού μεγέθους, με χρωματισμό σώματος ομοιόμορφα σκοτεινό.
Η μέλισσα αυτή ξεχειμωνιάζει με επιτυχία ακόμα και σε ψυχρά-εύκρατα κλίματα. Η εκτροφή του γόνου συνεχίζεται καθ' όλη τη διάρκεια του χειμώνα, ενώ παρουσιάζει έντονη ανάπτυξη από το Φεβρουάριο και μετά φτάνοντας κατά το Μάιο σε 14-18 πλαίσια γόνου. Η τάση σμηνουργίας είναι έντονη (60-200 βασιλικά κελιά ανά μελίσσι). Αν και κάτω από φυσιολογικές συνθήκες παραμένει σχετικά ήρεμη κατά την επιθεώρηση, γίνεται ιδιαίτερα επιθετική όταν οι συνθήκες γίνουν δυσμενής (π.χ. στο ψυχρό κλίμα της Αγγλίας ή εξ'αιτίας της παρουσίας εχθρού).
Βιβλιογραφία
Φυλή μέλισσας Apis mellifera cypria
Η εμφάνιση της μέλισσας αυτής θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί εξωτική. Όσον αφορά στο χρωματισμό ζώνες κίτρινες και καροτοπορτοκαλί εναλλάσσονται στο θώρακα και στην κοιλιά, τόσο των εργατριών όσο και των κηφήνων. Αν και η φυλή αυτή [1] ζει σε υποτροπικό κλίμα μπορεί να συναγωνιστεί στην επιτυχία κατά το ξεχειμώνιασμα, πολλές άλλες ράτσες μελισσών εύκρατων κλιμάτων. Η εκτροφή του γόνου διατηρείται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα μέχρι και το Φθινόπωρο, ενώ συλλέγει μεγάλες ποσότητες μελιού, πολύ από το οποίο χρησιμοποιείται για την εκτροφή αυτού του γόνου. Παρουσιάζει έντονη τάση για σμηνουργία (περισσότερα από 40 βασιλικά κελιά ανά μελίσσι). Είναι πολύ επιθετική γεγονός που αποτελεί και τον περιοριστικό παράγοντα στη διάδοσή της.
Βιβλιογραφία
Φυλή μέλισσας Apis mellifera buckfast
Η Μπάκφαστ [1] είναι μια νέα φυλή που αρχίζει δειλά δειλά να εμφανίζεται στη χώρα μας. Χαρακτηριστικό της μέλισσας αυτής είναι το μεγάλο κίτρινο δαχτυλίδι στην βάση κοιλιά της. Πρόκειται για πολύ ήπια και ήρεμη στα πλαίσια μέλισσα. Δεν έχει τάσεις λεηλασίας και είναι ανθεκτική σε ασθένειες γόνου. Αντέχει στο κρύο και έχει τάση καθαρισμού της κυψέλης. Σμηνουργεί εξαιρετικά δύσκολα και αναπτύσσεται νωρίς την άνοιξη. Πρόκειται για μέλισσα που αναπτύσσει μέτριους πληθυσμούς και μειώνει το γόνο σε ξηρές περιόδους. Η βασίλισσα εντοπίζεται εύκολα, κάνει οικονομία τροφών και χρησιμοποιεί αρκετή πρόπολη.
