Εκτροφή κλειστού τύπου

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 11:08, 15 Μαρτίου 2013 υπό τον K kaponi (Συζήτηση)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Εκτροφή κλειστού τύπου

Εκτροφή Κλειστού Τύπου ονομάζουμε την εκτροφή σαλιγκαριών σε κλειστούς χώρους όπως ένα διχτυοκήπιο και όπου τα σαλιγκάρια βρίσκουν καταφύγιο κάτω από ξύλινες κατασκευές τύπου Λ ή σε συστήματα τύπου κουρτίνας. Το σιτηρέσιο των σαλιγκαριών στα Εκτροφεία Κλειστού Τύπου είναι τεχνητό και αποτελείται από συνδυασμό αλεσμένων δημητριακών. Καλαμπόκι, σόγια, σιτηρά και οπωσδήποτε ασβέστιο για τον σχηματισμό του κελύφους των σαλιγκαριών.

Στα εκτροφεία Κλειστού Τύπου ο πληθυσμός των σαλιγκαριών είναι προστατευμένος από θηρευτές και η παραγωγή είναι σε υψηλότερα επίπεδα από τα Εκτροφεία Ανοικτού Τύπου.

Επιλογή κατάλληλου αγροτεμαχίου για την εγκατάσταση

Απαραίτητες προϋποθέσεις που πρέπει να λάβει κάποιος υπόψη για να επιλέξει τον κατάλληλο χώρο εγκατάστασης ενός εκτροφείου Κλειστού Τύπου είναι:

  • Νερό–υδροδότηση: εξασφάλιση νερού στο εκτροφείο (από γεώτρηση ή ποτάμι), στο οποίο θα πρέπει να γίνει ανάλυση για την καταλληλότητα του.
  • Το έδαφος θα πρέπει να είναι ασβεστώδες ( ph > 6,5 ): Προτιμάμε το ασβεστώδες έδαφος , διότι το Ασβέστιο είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό του κελύφους , ελλείψη αυτού θα πρέπει να γίνεται τεχνική προσθήκη Ασβεστίου
  • Στράγγιση-εκροή εδάφους: μπορεί η υγρασία να είναι απαραίτητη αλλά τα σαλιγκάρια δεν αγαπάνε την λάσπη και τις λίμνες νερού οπότε καλά είναι να επιλέγονται εδάφη που στραγγίζουν εύκολα και δεν κατακρατούν νερά. Κάποιοι εκτροφείς συνηθίζουν να τοποθετούν χαλίκι στο έδαφος.

Προετοιμασία εδάφους

Πρέπει να γίνονται οι εξής φροντίδες κατά την προετοιμασία του εδάφους:

  1. Βαθύ όργωμα,
  2. Φρεζάρισμα,
  3. Καταπολέμηση ζιζανίων,
  4. Απολύμανση (η παρασιτική χλωρίδα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα),
  5. Μυοκτονία (εάν υπάρχουν ποντίκια).

Εγκατάσταση

Για την εγκατάσταση πρέπει να:

  • Στα πλάγια υπάρχουν λαμαρίνες ή μπετόν με 30–50 εκατοστά μέσα στο έδαφος (προστασία από τρωκτικά)–προτιμάμε το μπετόν λόγω μεγαλύτερης διάρκειας αντοχής και ισχυρότερης θεμελίωσης,
  • μεταλλικός σκελετός (όπως στα θερμοκήπια),
  • από πάνω είναι σκεπασμένο από δίχτυ (Σκίασης 90-95%) όπως στα θερμοκήπια για να προσφέρει προστασία από τον ήλιο και από πουλιά.
  • Σκέπαστρα ή φωλιές από ξύλο, ανθεκτικό στο χρόνο (συνήθως πεύκο ή έλατο) για να βρίσκουν καταφύγιο τα σαλιγκάρια.
  • Ψεκαστήρες: Μπέκ Υδρονέφωσης με βαλβίδα αντεπιστροφής για την αποφυγή του σταξίματος και την δημιουργία λιμνάζοντων νερών οι οποίοι θα ψεκάζουν με σταγονίδια νερού την εγκατάσταση (υδρονέφωση) διατηρώντας κάποια αυξημένη εδαφική και ατμοσφαιρική υγρασία , ειδικά κατά την διάρκεια του καλοκαιριού και
  • διαμόρφωση εσωτερικών πάρκων τα οποία περιλαμβάνουν ηλεκτρικό σύστημα αποτροπής εξόδου των σαλιγκαριών ώστε να περιορίζονται τα σαλιγκάρια στον συγκεκριμένο χώρο εκτροφής.

Προμήθεια και τοποθέτηση γεννητόρων (μάνες)

Τροφή απο δημητριακά ( καλαμπόκι, σόγια, σιτηρά ), βιταμίνες και οπωσδήποτε ασβέστιο

Ανάγκες τροφής ( τάισμα ) : συνήθως ανά 2–3 ημέρες , κατά τους χρόνους αφύπνισης από νάρκη και αναπαραγωγής χρειάζονται κάθε μέρα τάισμα.

Διάστημα Πάχυνσης σαλιγκαριών από την γέννηση έως την πώληση ): 7–9 μήνες

Αναμενόμενη παραγωγή: 3.000–3.500 kg ανά στρέμμα ανά έτος

Συνοψίζοντας, τα χαρακτηριστικά ενός Εκτροφείου Κλειστού Τύπου είναι:

  1. Ελεγχόμενες όλες οι συνθήκες εκτροφής.
  2. Προστασία από θηρευτές.
  3. Μεγαλύτερη απόδοση ανά στρέμμα.
  4. Προστασία από Παγετούς
  5. Πλήρως ελεγχόμενες συνθήκες υγιεινής.
  6. Λιγότερες ώρες εργασίας για τον εκτροφέα.
  7. Αυξημένο κόστος εγκατάστασης λόγω του διχτυοκηπίου και της προμήθειας της τροφής.
  8. Προστασία από φυτοφάρμακα τα οποία ψεκάζονται σε γειτονικούς αγρούς
  9. Θέση σαλιγκαριών κατά την διάρκεια της ημέρας: κάτω από τα σκέπαστρα, το βράδυ κυκλοφορούν έξω, φυσικά εκεί που οριοθετούμε την περιοχή τους.