Αιθέριο έλαιο ρίγανης
Η περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο παρουσιάζει μεγάλη ποικιλότητα ως προς την περιεκτικότητα και τη σύστασή του. Τα κύρια συστατικά του αιθέριου ελαίου είναι η καρβακρόλη και η θυμόλη συνοδευόμενα από το γ-τερπινένιο και το π-κυμένιο. Η περιεκτικότητα της καρβακρόλης στο αιθέριο έλαιο μπορεί να κυμαίνεται από ίχνη έως και πάνω από 90%. Υπάρχει μια αρνητική συσχέτιση μεταξύ καρβακρόλης και θυμόλης δηλαδή όσο αυξάνεται η καρβακρόλη τόσο μειώνεται η θυμόλη. Όταν κυριαρχεί η θυμόλη, χάνεται ουσιαστικά το χαρακτηριστικό άρωμα της ρίγανης. Η ποσότητα σε αιθέριο έλαιο μπορεί να κυμαίνεται από 1,1-8,2% (ml/100gr ξηρού βάρους) βιβλιογραφικά έχουν αναφερθεί και υψηλότερες αποδόσεις. Το αιθέριο έλαιό της παρουσιάζει ισχυρή αντιβακτηριακή δράση κατά διαφόρων μικροοργανισμών και αναστέλλει την ανάπτυξη μυκήτων. Παρουσιάζει ισχυρή τοξική δράση εναντίον ιών και καρκινογόνων κυττάρων, καθώς και αντιοξειδωτική δραστηριότητα που σχετίζεται ιδιαίτερα με την παρουσία της καρβακρόλης και της θυμόλης, αλλά και γλυκοσιδίων, φλαβονοειδών και φαινολικών οξέων. Τέλος, παρουσιάζει νηματωδοκτόνο δράση και χρησιμοποιείται ως εντομοαπωθητικό σε αποθηκευμένα προϊόντα. Η ρίγανη προστατεύει τα επικλινή εδάφη από τη διάβρωση δημιουργώντας πλέγμα από πολυάριθμες παραφυάδες και συγκρατώντας το επιφανειακό έδαφος. [1]
Τα φυτικά μέρη της και τα αιθέρια έλαια της ρίγανης χρησιμοποιούνται ευρύτατα παγκοσμίως ως αρτύματα από τη βιομηχανία τροφίμων. Χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό, αντισπασμωδικό, άφυσο (ανακουφιστικό κατά των εντερικών ζυμώσεων), χολαγωγό, εμμηναγωγό, αποχρεμπτικό, διεγερτικό, στομαχικό, τονωτικό. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα και οι ταξιανθίες. Λαμβάνεται εσωτερικά σε κρυολογήματα, γρίπη, ήπιες εμπύρετες ασθένειες, δυσπεψία, δυσμημνόρροια. Είναι ισχυρό καταπραϋντικό και δεν πρέπει να λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις, αν και τα ήπια τσάγια βοηθούν σε έναν ήρεμο ύπνο. Εξωτερικά, χρησιμοποιείται το αιθέριο έλαιο του φυτού για εντριβές σε περιπτώσεις βρογχίτιδας, άσθματος, αρθρίτιδας και μυϊκού πόνου. Μερικές σταγόνες αιθερίου ελαίου συχνά ανακουφίζουν τον πονόδοντο.[2]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Η καλλιέργεια της ρίγανης και του δενδρολίβανου, της γεωπόνου Γρηγοριάδου Αλεξάνδρας, Κιλκίς 2013.
- ↑ Καλλιέργεια, μεταποίηση και διασφάλιση ποιότητας των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών: Βασικές αρχές καθετοποιημένης παραγωγής, των Δρ. Ελένη Μαλούπα, Δρ. Κατερίνα Γρηγοριάδου, Δρ. Διαμάντω Λάζαρη και Δρ. Νικόλαος Κρίγκας, Καβάλα 2013.
