Ασθένειες σπανακιού

Περονόσπορος

Ο μύκητας (Peronospora spinaciae) προσβάλλει τα φύλλα και προκαλεί περιοχές με ελαφρό κίτρινο χρώμα. Προσβεβλημένα νεαρά φυτά μπορεί να εμφανίζουν χλωρωτικά πράσινα φύλλα, τα οποία δεν αναπτύσσονται και παρουσιάζουν και κυματισμό. Σε περιόδους υψηλής υγρασίας εμφανίζονται οι καρποφορίες του μύκητα, αρχικά λευκές και αργότερα ιώδεις μάζες από κονιδιοφόρους και κονίδια. Υπάρχουν υποψίες ότι ο μύκητας μπορεί να μεταδίδεται με το σπόρο. Σε περιοχές με ήπιο χειμώνα, ο μύκητας μπορεί να επιβιώνει υπό μορφή μυκηλίου σε φυτά που ξεχειμωνιάζουν. Δευτερογενείς προσβολές γίνονται με τα κονίδια που μεταφέρονται με τον αέρα. Οι άριστες συνθήκες για βλάστηση σπορίων του μύκητα είναι 9^oC και υψηλή υγρασία.

Κερκόσπορα

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον μύκητα Cercosporiae spinaciae. Σαν σύμπτωμα της προσβολής του φυτού από την ασθένεια είναι οι κηλίδες καστανού χρώματος στα φύλλα, όπου στη συνέχεια ξηραίνονται και πέφτουν, αφήνοντας το υπόλοιπο έλασμα του φύλλου άθιχτο. Σε έντονη προσβολή οι κηλίδες εξαπλώνονται και πιάνουν ολόκληρο το έλασμα. Στην περίπτωση αυτή και όταν ο καιρός είναι υγρός μπορεί να σχηματιστούν πάνω στις κηλίδες γκρίζα εξάνθηση. Για την αντιμετώπιση της ασθένειας πρέπει να χρησιμοποιούμε υγιή και πιστοποιημένο σπόρο, αλλιώς θα πρέπει να τον απολυμάνουμε με εμβάπτιση σε νερό θερμοκρασίας 50^oC για 25'. Ακόμα η καλλιέργεια θα πρέπει να ενταχθεί σε σύστημα 3ετούς αμειψισποράς. Σε περίπτωση προσβολής αφαιρούμε τα προσβεβλημένα φύλλα και καταστρεφούμε τα υπολείμματα της καλλιέργειας.

Σκληροτίνια

Ο Sclerotinia sclerotiorum προκαλεί σάπισμα του λαιμού του φυτού. Στα σημεία προσβολής παρουσιάζεται περιοχή λευκού χρώματος με μαύρα στίγματα (σπόρια του μύκητα). Στα σημεία προσβολής και κατώ από συνθήκες υπερβολικής υγρασίας σχηματίζεται περιοχή λευκού χρώματος (μυκήλιο) με μαύρα στίγματα (σπόρια του μύκητα). Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και για αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος. Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας.

Αδρομύκωση

Μετά από προσβολή το φυτό, εμφανίζεται χλωρωτικό, τα φύλλα συστρέφονται προς το εσωτερικό τους και το φυτό σταδιακά μαραίνεται και πεθαίνει. Παρουσιάζεται αγγειακός αποχρωματισμός, ιδιαίτερα στην περιοχή της ροζέτας. Ο μύκητας ζει στο έδαφος και επίσης μεταφέρεται με το σπόρο. Η άριστη θερμοκρασία για την ανάπτυξη του μύκητα είναι 21^oC, δηλ. δημιουργεί προβλήματα τέλος άνοιξης έως αρχές φθινοπώρου. Υπάρχει σχετική αντοχή στις ποικιλίες. Θα πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική υγρασία στο έδαφος. Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς, η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Η ηλιοαπολύμανση τους καλοκαιρινούς μήνες έχει δείξει θετικά αποτελεσμάτα.

Μωσαϊκό

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον ιό της μωσαϊκής του αγγουριού. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται σαν στικτός χρωματισμός στα νεαρά εσωτερικά φύλλα, τα όποια στη συνέχεια κιτρινίζουν και ξηραίνονται. Ο ιός εξαπλώνεται και στα παλαιά φύλλα, τα οποία κιτρινίζουν. Προκαλείται νανισμός του φυτού και τα φύλλα εμφανίζονται κυματοειδή. Ο ιός μεταδίδεται με την πράσινη αφίδα. Ευνοείται από υψηλή θερμοκρασία, μεγάλες ημέρες και μεγάλη ένταση φωτισμού. Ο καλύτερος έλεγχος είναι με την καλλιέργεια ανθεκτικών ποικιλιών και υβριδίων, την καταπολέμηση των αφίδων, οι οποίες μεταφέρουν τους ιούς και την χρησιμοποίηση υγειούς σπόρου.