Άρδευση στέβιας
Η στέβια προέρχεται από χώρα, όπου η ετήσια βροχόπτωση ξεπερνά τα 1.200mm βροχής με ομοιόμορφη κατανομή καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Από πειραματικά δεδομένα βρέθηκε ότι το νερό που πρέπει να προστεθεί είναι 400 - 600mm σε συχνές αρδεύσεις (κάθε 5 - 8 ημέρες) με μικρή ποσότητα, λόγω του επιφανειακού ριζικού συστήματος του φυτού. Η έλλειψη νερού επηρεάζει πολύ εύκολα τα φυτά, στα οποία αρχικά παρατηρείται κάμψη μερικών κορυφών, κατόπιν μαραίνονται και αργότερα ξηραίνονται. Ζημιά στην καλλιέργεια μπορεί να προκαλέσει και η περίσσεια υγρασίας, γιατί μειώνεται η περιεκτικότητα των γλυκαντικών ουσιών. Η άρδευση της στέβια μπορεί να γίνει με διάφορους μεθόδους. Η πλέον κατάλληλη μέθοδος είναι αυτή της στάγδην άρδευσης σε όλα τα αυλάκια. Με τη μέθοδο αυτή επιτυγχάνουμε μειωμένη κατανάλωση νερού και καλύτερη κατανομή στη κύρια ριζόσφαιρα του φυτού. Κατάλληλη μέθοδος θεωρείται και εκείνη της τεχνικής βροχής ιδιαίτερα με μπεκ. Θα πρέπει να αποφεύγεται η μέθοδος της κατάκλισης.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Οδηγός καλλιέργειας στέβια, των Κωνσταντίνου και Παναγιώτη Ζαχοκώστα.