Αγρανάπαυση
Αγρανάπαυση [1] είναι η χρονική περίοδος ανάπαυσης των χωραφιών μετά από εξαντλητική καλλιέργεια. Η διάρκεια της αγρανάπαυσης είναι συνήθως ένας χρόνος και εξαρτάται από το είδος του εδάφους και τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής όπου βρίσκεται το χωράφι. Εφαρμόζεται κυρίως σε περιοχές όπου η εδαφική υγρασία για τις φθινοπωρινές καλλιέργειες είναι περιορισμένη. Περιοχές αυτού του είδους είναι εκείνες όπου το μέσο ετήσιο ύψος βροχής δεν ξεπερνά τα 300-400 χιλιοστά. Σε περιοχές με μέσο ετήσιο ύψος βροχής πάνω από 400-450 χιλιοστά, η αγρανάπαυση δεν προσφέρει πολλά στην αύξηση των αποθεμάτων υγρασίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις εφαρμόζεται μόνο κατά την καλοκαιρινή περίοδο και με διαδοχικά οργώματα για την καταπολέμηση και εξόντωση των ζιζανίων. Αν και η αγρανάπαυση προϋποθέτει να αφεθεί το χωράφι να αποκτήσει την υγρασία και τη γονιμότητά του από τη φυσική αυτοφυή βλάστηση, οι καλλιεργητές χρησιμοποιούν μέθοδο, γνωστή ως νόθα αγρανάπαυση, με σκοπό να πετύχουν σε σύντομο χρόνο την αξιοποίηση και πάλι των σε αγρανάπαυση χωραφιών τους. Φυτεύουν δηλαδή σε αυτά ψυχανθή ή άλλα πολυετή φυτά, τα οποία θάβονται έπειτα στο χωράφι αντί λιπάσματος.
Βιβλιογραφία
